Śmierć Aleksandra była katalizatorem nieporozumień, które nastąpiły między jego byłymi generałami, co doprowadziło do kryzysu sukcesyjnego.Dwie główne frakcje powstały po śmierci Aleksandra.Na czele pierwszego z nich stał Meleager, który poparł kandydaturę przyrodniego brata Aleksandra, Arrhidaeusa.Drugim dowodził Perdiccas, czołowy dowódca kawalerii, który uważał, że najlepiej będzie poczekać do narodzin nienarodzonego dziecka Aleksandra z Roksaną.Obie strony zgodziły się na kompromis, na mocy którego Arrhidaeus zostanie królem jako Filip III i będzie rządził wspólnie z dzieckiem Roksany, pod warunkiem, że będzie to męski potomek.Perdiccas został wyznaczony na regenta imperium, a Meleager pełnił funkcję jego porucznika.Jednak wkrótce potem Perdiccas kazał zamordować Meleagera i innych przywódców, którzy mu się sprzeciwiali, a on przejął pełną kontrolę.Generałowie, którzy wspierali Perdykkasa, zostali nagrodzeni podczas podziału Babilonu, stając się satrapami różnych części imperium.Ptolemeusz otrzymałEgipt ;Laomedon otrzymał Syrię i Fenicję;Filotas zajął Cylicję;Peithon przejął media;Antygon otrzymał Frygię, Licję i Pamfilię;Asander przyjął Carię;Menander przyjął Lydię;Lizymach otrzymał Trację;Leonnatus otrzymał Hellespontynę Frygię;a Neoptolemos miał Armenię.Macedonia i reszta Grecji miały znaleźć się pod wspólnym panowaniem Antypatera, który rządził nimi w imieniu Aleksandra, oraz Kraterusa, porucznika Aleksandra.Sekretarz Aleksandra, Eumenes z Kardii, miał przyjąć Kapadocję i Paflagonię.Wojny Diadochów, czyli Wojny Następców Aleksandra, były serią konfliktów toczonych pomiędzy generałami Aleksandra Wielkiego, znanymi jako Diadochowie, o to, kto będzie rządził jego imperium po jego śmierci.Walki toczyły się pomiędzy 322 a 281 rokiem p.n.e.