Legat papieski (identyfikowany jako Pelagiusz z Albano) przybył do Bułgarii latem 1213 roku. Kontynuował swoją podróż w kierunku Konstantynopola, dając do zrozumienia, że ​​jego pośrednictwo przyczyniło się do późniejszego pojednania między Borylem i Henrykiem.Boril pragnął pokoju, ponieważ już zdawał sobie sprawę, że nie będzie w stanie odzyskać terytoriów trackich utraconych na rzecz Cesarstwa Łacińskiego;Henryk chciał pokoju z Bułgarią, aby wznowić wojnę z cesarzem Teodorem I Laskarisem.Po długich negocjacjach Henryk poślubił pasierbicę Borila (którą współcześni historycy błędnie nazywają Marią) pod koniec 1213 lub na początku 1214 roku.Na początku 1214 roku Boril podał rękę swojej bezimiennej córki synowi i dziedzicowi Węgier Andrzejowi II, Béli.Madgearu twierdzi, że zrzekł się także ziem, które Andrzej zagarnął od Bułgarii (w tym Braničewa).Próbując podbić nowe ziemie, Boril przypuścił inwazję na Serbię, oblegając Nisz w 1214 roku, wspomagany przez wojska wysłane przez Henryka.W tym samym czasie Strez najechał Serbię od południa, choć zginął podczas swojej kampanii.Boril nie był jednak w stanie zająć Niszu z powodu konfliktów między wojskami bułgarskimi i łacińskimi.Konflikty pomiędzy Borilem a wojskami łacińskimi uniemożliwiły im zdobycie miasta.