Wiosną 1208 roku armia bułgarska najechała Trację i pokonała krzyżowców w pobliżu Beroe (dzisiejsza Stara Zagora).Zainspirowany Boril pomaszerował na południe i 30 czerwca 1208 roku napotkał główną armię łacińską .Boril miał od 27 000 do 30 000 żołnierzy, z czego 7 000 mobilnej kawalerii Kumańskiej, która odniosła duży sukces w bitwie pod Adrianopolem.Liczebność armii łacińskiej również wynosi około 30 000 bojowników, w tym kilkuset rycerzy.Boril próbował zastosować tę samą taktykę, jaką zastosował Kaloyan pod Adrianopolem - konni łucznicy nękali krzyżowców, próbując rozciągnąć ich linię, aby poprowadzić ich w stronę głównych sił bułgarskich.Rycerze jednak wyciągnęli gorzką lekcję z Adrianopola i nie powtórzyli tego samego błędu.Zamiast tego zorganizowali pułapkę i zaatakowali oddział osobiście dowodzony przez cara, który liczył zaledwie 1600 ludzi i nie był w stanie wytrzymać ataku.Boril uciekł, a cała armia bułgarska wycofała się.Bułgarzy wiedzieli, że wróg nie będzie ich ścigał w góry, więc wycofali się w stronę jednej ze wschodnich przełęczy Bałkanów, Turii.Krzyżowcy podążający za armią bułgarską zostali zaatakowani w pagórkowatym terenie w pobliżu współczesnej wioski Zelenikovo przez bułgarską tylną straż i po zaciętej walce zostali pokonani.Jednak ich formacja nie upadła, gdy przybyły główne siły łacińskie, a bitwa trwała bardzo długo, aż Bułgarzy wycofali się na północ, gdy większość ich armii bezpiecznie przeszła przez góry.Następnie krzyżowcy wycofali się do Philippopolis.