Po panowaniu Tilokkarata królestwo Lan Na stanęło w obliczu wewnętrznych sporów książęcych, które osłabiły jego zdolność do obrony przed rosnącymi sąsiednimi potęgami.Szanowie, niegdyś pod kontrolą Lanna założonej przez Tilokkarata, uzyskali niepodległość.Paya Kaew, prawnuk Tilokkarata i jeden z ostatnich silnych władców Lanna, próbował najechać Ayutthayę w 1507 roku, ale został odparty.W 1513 r. Ramathibodi II z Ayutthaya splądrował Lampang, a w 1523 r. Lan Na straciła wpływy w stanie Kengtung z powodu walki o władzę.Król Ketklao, syn Kaewa, podczas swojego panowania stanął w obliczu zawirowań.Został obalony przez swojego syna Thau Sai Kama w 1538 r., przywrócony do władzy w 1543 r., ale stanął w obliczu problemów psychicznych i został stracony do 1545 r. Jego następczynią została jego córka Chiraprapha.Jednak gdy Lan Na zostało osłabione przez wewnętrzne konflikty, zarówno Ayutthaya, jak i Birmańczycy dostrzegli możliwości podboju.Chiraprapha został ostatecznie zmuszony do uczynienia Lan Na stanem dopływowym Ayutthaya po wielokrotnych najazdach.W 1546 roku Chiraprapha abdykował, a władcą został książę Chaiyasettha z Lan Xang , co oznacza okres, w którym Lan Na było rządzone przez króla Laosu.Po przeniesieniu czcigodnego Szmaragdowego Buddy z Chiangmai do Luang Prabang, Chaiyasettha wrócił do Lan Xang.Następnie tron ​​​​Lan Na przypadł Mekuti, przywódcy Shan spokrewnionemu z Mangrai.Jego panowanie było kontrowersyjne, ponieważ wielu uważało, że zlekceważył kluczowe tradycje Lanna.Upadek królestwa charakteryzował się zarówno wewnętrznymi sporami, jak i naciskami zewnętrznymi, co doprowadziło do zmniejszenia jego władzy i wpływów w regionie.