Królestwo Węgier powstało, gdy Stefan I, wielki książę Węgrów, został koronowany na króla w 1000 lub 1001 roku. Wzmocnił władzę centralną i zmusił swoich poddanych do przyjęcia chrześcijaństwa .Wojny domowe, powstania pogańskie i nieudane próby rozszerzenia władzy przez Świętych Cesarzy Rzymskich na Węgrzech zagroziły nowej monarchii.Jego pozycja ustabilizowała się za panowania Władysława I (1077–1095) i Kolomana (1095–1116).Po kryzysie sukcesji w Chorwacji w wyniku ich kampanii Królestwo Chorwacji zawarło w 1102 unię personalną z Królestwem Węgier.Bogate w nieuprawiane ziemie oraz złoża srebra, złota i soli królestwo stało się preferowanym celem ciągłej imigracji kolonistów, głównie niemieckich, włoskich i francuskich.Położone na skrzyżowaniu międzynarodowych szlaków handlowych Węgry znajdowały się pod wpływem kilku nurtów kulturowych.Budowle romańskie, gotyckie i renesansowe oraz dzieła literackie pisane po łacinie świadczą o przeważającym rzymskokatolickim charakterze kultury Królestwa, ale istniały także społeczności mniejszości etnicznych prawosławnych, a nawet niechrześcijańskich.Łacina była językiem ustawodawstwa, administracji i sądownictwa, ale „pluralizm językowy” przyczynił się do przetrwania wielu języków, w tym wielkiej różnorodności dialektów słowiańskich.Przewaga majątków królewskich początkowo zapewniała dominującą pozycję władcy, ale alienacja ziem królewskich doprowadziła do powstania samoświadomej grupy pomniejszych posiadaczy ziemskich.Zmusili Andrzeja II do wydania Złotej Bulli z 1222 r., „jednego z pierwszych przykładów konstytucyjnych ograniczeń władzy europejskiego monarchy”.Królestwo otrzymało poważny cios od inwazji mongolskiej w latach 1241–1242.Następnie grupy Cuman i Jassic osiedliły się na centralnych nizinach, a koloniści przybyli z Moraw, Polski i innych pobliskich krajów.