Emeryk był królem Węgier i Chorwacji w latach 1196–1204. W 1184 r. jego ojciec, Węgier Béla III, nakazał koronację go na króla, a około 1195 r. mianował go władcą Chorwacji i Dalmacji. Emeryk wstąpił na tron ​​po śmierci jego ojciec.Przez pierwsze cztery lata swego panowania walczył ze swoim zbuntowanym bratem Andrzejem, który zmusił Emeryka do uczynienia go władcą Chorwacji i Dalmacji jako apanażu.Emeric współpracował ze Stolicą Apostolską przeciwko Kościołowi bośniackiemu, którego Kościół katolicki uważał za heretyków.Korzystając z wojny domowej, Emeric rozszerzył swoją zwierzchność nad Serbią.Nie udało mu się przeszkodzić Republice Weneckiej , wspomaganej przez krzyżowców z IV krucjaty , w zajęciu Zadaru w 1202 r. Nie mógł też przeszkodzić w powstaniu Bułgarii wzdłuż południowych granic swojego królestwa.Emeric był pierwszym węgierskim monarchą, który użył „pasków Árpád” jako swojego osobistego herbu i przyjął tytuł króla Serbii.