W 1917 roku Syjam wypowiedział wojnę Cesarstwu Niemieckiemu i Austro-Węgrom, głównie po to, by zyskać przychylność Brytyjczyków i Francuzów .Symboliczny udział Syjamu w I wojnie światowej zapewnił mu miejsce na Konferencji Pokojowej w Wersalu, a minister spraw zagranicznych Devawongse wykorzystał tę okazję, aby argumentować za uchyleniem XIX-wiecznych nierównych traktatów i przywróceniem pełnej suwerenności Syjamu.Stany Zjednoczone zobowiązały się do tego w 1920 r., a Francja i Wielka Brytania poszły w ich ślady w 1925 r. Zwycięstwo to zapewniło królowi pewną popularność, ale wkrótce została ona podważona przez niezadowolenie z innych kwestii, takich jak jego ekstrawagancja, która stała się bardziej zauważalna, gdy Syjam dotknęła ostra powojenna recesja. w 1919 r. Dochodziło także do tego, że król nie miał syna.Najwyraźniej wolał towarzystwo mężczyzn od kobiet (sprawa ta sama w sobie nie dotyczyła zbytnio opinii Syjamczyków, ale podważała stabilność monarchii ze względu na brak spadkobierców).Pod koniec wojny Syjam został członkiem-założycielem Ligi Narodów.Do 1925 roku Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Francja zrzekły się swoich eksterytorialnych praw w Syjamie.