Najnowsza i najdokładniejsza teoria na temat pochodzenia ludu Tai głosi, że Guangxi w Chinach to tak naprawdę ojczyzna Tai, a nie Yunnan.Duża liczba ludu Tai, znanego jako Zhuang, nadal żyje w Guangxi.Według legendy Khun Borom około 700 roku n.e. lud Tai, który nie znalazł się pod wpływami Chin, osiedlił się na terenach dzisiejszego Điện Biên Phủ we współczesnym Wietnamie .Opierając się na warstwach chińskich zapożyczeń w proto-południowo-zachodnim języku Tai i innych dowodach historycznych, Pittayawat Pittayaporn (2014) zaproponował, że migracja ta musiała mieć miejsce gdzieś pomiędzy VIII a X wiekiem.^[23] Plemiona mówiące tai migrowały na południowy zachód wzdłuż rzek i przez dolne przełęcze do Azji Południowo-Wschodniej, być może pod wpływem chińskiej ekspansji i ucisku.Legenda Simhanavati mówi nam, że wódz Tai imieniem Simhanavati wypędził rdzenną ludność Wa i około roku 800 n.e. założył miasto Chiang Saen.Po raz pierwszy lud Tai nawiązał kontakt z buddyjskimi królestwami Therawadyny w Azji Południowo-Wschodniej.Poprzez Hariphunchai Tais z Chiang Saen przyjęli buddyzm Theravada i sanskryckie imiona królewskie.Wat Phrathat Doi Tong, zbudowany około 850 roku, symbolizował pobożność ludu Tai w buddyzmie Theravada.Około 900 roku między Chiang Saen a Hariphunchaya toczyły się główne wojny.Siły Mon zdobyły Chiang Saen, a jego król uciekł.W 937 roku książę Prom Wielki odebrał Chiang Saen z rąk Mon i zadał Hariphunchaya dotkliwe porażki.Do roku 1100 n.e. Tai ugruntowali swoją pozycję jako Po Khunowie (ojcowie rządzący) w Nan, Phrae, Songkwae, Sawankhalok i Chakangrao nad górną rzeką Chao Phraya.Ci książęta z południa Tai stanęli w obliczu wpływów Khmerów z Królestwa Lavo.Część z nich została jej podporządkowana.