Traktat anglo-syjamski z 1909 r. był traktatem między Wielką Brytanią a Królestwem Syjamu, który skutecznie określał współczesne granice między Tajlandią a terytoriami kontrolowanymi przez Brytyjczyków w Malezji .Na mocy tego traktatu Syjam przekazał kontrolę nad niektórymi terytoriami (w tym stanami Kedah, Kelantan, Perlis i Terengganu) pod kontrolę brytyjską.Jednak sformalizował także brytyjskie uznanie suwerenności Syjamu nad pozostałymi terytoriami, w dużej mierze zapewniając w ten sposób niezależny status Syjamu.Traktat pomógł ustanowić Syjam jako „państwo buforowe” między kontrolowanymi przez Francję Indochinami a kontrolowanymi przez Brytyjczyków Malajami.Pozwoliło to Syjamowi zachować niepodległość podczas kolonizacji sąsiednich krajów.