Król Fahd zastąpił Khalida na stanowisku władcy Arabii Saudyjskiej w 1982 r., utrzymując bliskie stosunki ze Stanami Zjednoczonymi i zwiększając zakupy sprzętu wojskowego z USA i Wielkiej Brytanii .W latach 70. i 80. Arabia Saudyjska stała się największym producentem ropy naftowej na świecie, co doprowadziło do znaczących zmian w społeczeństwie i gospodarce, na które duży wpływ miały przychody z ropy.W okresie tym nastąpiła szybka urbanizacja, rozwój edukacji publicznej, napływ zagranicznych pracowników i kontakt z nowymi mediami, co wspólnie przekształciło saudyjskie wartości społeczne.Jednak procesy polityczne pozostały w dużej mierze niezmienione, a rodzina królewska zachowała ścisłą kontrolę, co spowodowało rosnące niezadowolenie wśród Saudyjczyków pragnących szerszego udziału rządu.^[48]Panowanie Fahda (1982-2005) naznaczone było ważnymi wydarzeniami, w tym iracką inwazją na Kuwejt w 1990 r. Arabia Saudyjska przystąpiła do koalicji antyirackiej, a Fahd w obawie przed irackim atakiem zaprosił siły amerykańskie i koalicyjne na ziemię saudyjską.Wojska saudyjskie brały udział w operacjach wojskowych, ale obecność obcych wojsk pobudziła wzrost terroryzmu islamskiego w kraju i za granicą, przyczyniając się w szczególności do radykalizacji Saudyjczyków zaangażowanych w ataki z 11 września.^[48] ​​Kraj stanął w obliczu stagnacji gospodarczej i rosnącego bezrobocia, co doprowadziło do niepokojów społecznych i niezadowolenia z rodziny królewskiej.W odpowiedzi wprowadzono ograniczone reformy, takie jak Ustawa Zasadnicza, ale bez znaczących zmian w status quo politycznym.Fahd wyraźnie odrzucił demokrację, opowiadając się za rządami w drodze konsultacji ( shūrā ) zgodnie z zasadami islamu.^[48]Po udarze w 1995 r. książę koronny Abdullah przejął codzienne obowiązki rządowe.Kontynuował łagodne reformy i zainicjował politykę zagraniczną bardziej odległą od Stanów Zjednoczonych, w szczególności odmawiając wsparcia amerykańskiej inwazji na Irak w 2003 roku.^[48] ​​Zmiany za rządów Fahda obejmowały także rozszerzenie Rady Konsultacyjnej i, co było przełomowym posunięciem, umożliwienie kobietom udziału w jej sesjach.Pomimo reform prawnych, takich jak nowelizacja kodeksu karnego w 2002 r., naruszenia praw człowieka nadal występowały.Wycofanie przez USA większości wojsk z Arabii Saudyjskiej w 2003 r. oznaczało koniec obecności wojskowej sięgającej czasów wojny w Zatoce Perskiej w 1991 r., choć kraje te pozostały sojusznikami.^[48]Na początku XXI wieku w Arabii Saudyjskiej nastąpił gwałtowny wzrost aktywności terrorystycznej, w tym zamachy bombowe na kompleks w Riyadzie w 2003 r., co doprowadziło do bardziej rygorystycznej reakcji rządu na terroryzm.^[53] W okresie tym wzmogły się wezwania do reform politycznych, czego przykładem była znacząca petycja złożona przez saudyjskich intelektualistów i publiczne demonstracje.Pomimo tych wezwań reżim musiał stawić czoła ciągłym wyzwaniom, obejmującym eskalację przemocy ze strony bojowników w 2004 r., liczne ataki i ofiary śmiertelne, zwłaszcza wymierzone w cudzoziemców i siły bezpieczeństwa.Wysiłki rządu mające na celu ograniczenie bojowości, w tym oferta amnestii, zakończyły się ograniczonym sukcesem.^[54]