Po klęsce z Rosjanami w wojnie rosyjsko-tureckiej (1828–1829) Imperium Osmańskie przywróciło Wołoszczyźnie porty Turnu, Giurgiu i Braila na Dunaju i zgodziło się zrezygnować z monopolu handlowego i uznać wolność żeglugi na Dunaju jak określono w traktacie adrianopolskim podpisanym w 1829 r. Autonomia polityczna księstw rumuńskich rosła, gdy ich władcy byli wybierani dożywotnio przez zgromadzenie wspólnotowe składające się z bojarów, co było metodą stosowaną w celu zmniejszenia niestabilności politycznej i interwencji osmańskich.Po wojnie ziemie rumuńskie znalazły się pod okupacją rosyjską, pod rządami generała Pawła Kiselyova do 1844 r. Za jego rządów miejscowi bojarzy uchwalili pierwszą rumuńską konstytucję.