Rewolucja wołoska z 1848 r. Była rumuńskim powstaniem liberalnym i nacjonalistycznym w Księstwie Wołoskim.Część rewolucji 1848 r. I ściśle powiązana z nieudanym powstaniem w Księstwie Mołdawskim, dążyła do obalenia administracji narzuconej przez władze cesarskiej Rosji w ramach reżimu Regulamentul Organic i za pośrednictwem wielu swoich przywódców domagała się zniesienia bojarów przywilej.Kierowany przez grupę młodych intelektualistów i oficerów milicji wołoskiej, ruchowi udało się obalić rządzącego księcia Gheorghe Bibescu, którego zastąpił Rządem Tymczasowym i Regencją, a także przeprowadzić szereg poważnych postępowych reform, ogłoszonych w proklamacji z Islaz.Pomimo szybkich zdobyczy i poparcia społecznego, nowa administracja była naznaczona konfliktami między radykalnym skrzydłem a bardziej konserwatywnymi siłami, zwłaszcza w kwestii reformy rolnej.Dwa kolejne nieudane zamachy stanu były w stanie osłabić rząd, a jego status międzynarodowy był zawsze kwestionowany przez Rosję.Po zdobyciu pewnego stopnia sympatii osmańskich przywódców politycznych rewolucja została ostatecznie odizolowana przez interwencję rosyjskich dyplomatów i ostatecznie stłumiona przez wspólną interwencję armii osmańskiej i rosyjskiej, bez żadnej znaczącej formy zbrojnego oporu.Niemniej jednak w ciągu następnej dekady realizację jej celów umożliwił kontekst międzynarodowy, a dawni rewolucjoniści stali się pierwotną klasą polityczną w zjednoczonej Rumunii.