Migracje słowiańskie na Bałkany rozpoczęły się w połowie VI wieku iw pierwszych dekadach VII wieku we wczesnym średniowieczu.Po szybkim rozprzestrzenianiu się demograficznym Słowian nastąpiła wymiana ludności, mieszanie się i zmiana języka na i ze słowiańskiego.Osadnictwo ułatwił znaczny spadek populacji bałkańskiej podczas zarazy Justyniana.Innym powodem była późna antyczna mała epoka lodowcowa od 536 do około 660 roku n.e. oraz seria wojen między imperium Sasanian a kaganatem awarskim przeciwko wschodniemu imperium rzymskiemu .Trzon Kaganatu Awarów składał się z plemion słowiańskich.Po nieudanym oblężeniu Konstantynopola latem 626 r. pozostali na szerszym obszarze Bałkanów po zasiedleniu prowincji bizantyjskich na południe od Sawy i Dunaju, od Adriatyku w kierunku Morza Egejskiego po Morze Czarne.Wyczerpane kilkoma czynnikami i sprowadzone do nadmorskich części Bałkanów Bizancjum nie było w stanie prowadzić wojny na dwóch frontach i odzyskać utraconych terytoriów, więc pogodziło się z ustanowieniem wpływów Sklawinów i zawarło z nimi sojusz przeciwko Awarom i Bułgarom Chaganaty.