Oddzielenie Pakistanu Wschodniego w 1971 r. głęboko zdemoralizowało naród.Pod przywództwem Zulfikara Alego Bhutto Pakistańska Partia Ludowa (PPP) przyniosła okres lewicowej demokracji, wraz ze znaczącymi inicjatywami w zakresie nacjonalizacji gospodarczej, tajnego rozwoju broni nuklearnej i promocji kulturalnej.Bhutto, odnosząc się do postępu nuklearnego Indii , zainicjowało pakistański projekt bomby atomowej w 1972 r., w którym uczestniczyli wybitni naukowcy, tacy jak laureat Nagrody Nobla Abdus Salam.Konstytucja z 1973 r., stworzona przy wsparciu islamistów, ogłosiła Pakistan republiką islamską, nakazując, aby wszystkie przepisy były zgodne z naukami islamu.W tym okresie rząd Bhutto stanął w obliczu nacjonalistycznego buntu w Beludżystanie, stłumionego przy pomocy Iranu .Wdrożono główne reformy, obejmujące reorganizację wojskową oraz ekspansję gospodarczą i edukacyjną.W znaczącym posunięciu Bhutto uległo presji religijnej, co doprowadziło do uznania Ahmadi za niemuzułmanów.Stosunki międzynarodowe Pakistanu uległy zmianie, wraz z poprawą powiązań ze Związkiem Radzieckim , blokiem wschodnim i Chinami , podczas gdy stosunki ze Stanami Zjednoczonymi uległy pogorszeniu.W tym okresie przy pomocy ZSRR powstała pierwsza huta stali w Pakistanie i zintensyfikowano wysiłki w zakresie rozwoju broni jądrowej po indyjskiej próbie nuklearnej w 1974 r.Dynamika polityczna zmieniła się w 1976 r., wraz z rozpadem socjalistycznego sojuszu Bhutto i wzrostem sprzeciwu prawicowych konserwatystów i islamistów.Pojawił się ruch Nizam-e-Mustafa, żądający państwa islamskiego i reform społecznych.Bhutto odpowiedziało zakazem spożywania alkoholu, klubów nocnych i wyścigów konnych wśród muzułmanów.Wybory w 1977 r., które wygrała PPP, zostały naznaczone zarzutami o fałszerstwo, co doprowadziło do powszechnych protestów.Kulminacją tych niepokojów był bezkrwawy zamach stanu generała Muhammada Zia-ul-Haqa, który obalił Bhutto.Po kontrowersyjnym procesie w 1979 r. Bhutto został stracony za zezwolenie na morderstwo polityczne.