W 1448 roku, podczas zamieszek Maha Devi, Muang Phuan i niektóre obszary wzdłuż Czarnej Rzeki zostały zaanektowane przez królestwo Đại Việt i miało miejsce kilka potyczek przeciwkoKrólestwu Lanna wzdłuż rzeki Nan.^[25] W 1471 roku cesarz Lê Thánh Tông z Đại Việt najechał i zniszczył królestwo Champa.Również w 1471 roku Muang Phuan zbuntował się i zginęło kilku Wietnamczyków.Do 1478 roku trwały przygotowania do inwazji na Lan Xang na pełną skalę w odwecie za bunt w Muang Phuan i, co ważniejsze, za wsparcie Imperium Ming w ^{[1421 roku.]}Mniej więcej w tym samym czasie schwytano białego słonia i przyprowadzono go do króla Czakkafata.Słoń uznano za symbol królestwa w całej Azji Południowo-Wschodniej, a Lê Thánh Tông zażądał, aby sierść zwierzęcia została przyniesiona jako prezent dla wietnamskiego dworu.Prośbę uznano za obrazę i według legendy w zamian wysłano skrzynkę wypełnioną łajnem.Po ustaleniu pretekstu ogromne siły Wietnamu, składające się ze 180 000 ludzi, maszerowały w pięciu kolumnach, aby podbić Muang Phuana i napotkały wspierające siły Lan Xang składające się z 200 000 piechoty i 2000 kawalerii słoni, dowodzone przez księcia koronnego i trzech wspierających generałów .^[27]Siły wietnamskie odniosły zacięte zwycięstwo i ruszyły dalej na północ, zagrażając Muang Sua.Król Chakkaphat i dwór uciekli na południe, w kierunku Wientianu, wzdłuż Mekongu.Wietnamczycy zajęli stolicę Luang Prabang, a następnie podzielili swoje siły, tworząc atak okrążający.Jedna gałąź płynęła dalej na zachód, zajmując Sipsong Panna i grożąc Lannie, a inna siła skierowała się na południe wzdłuż Mekongu w kierunku Wientianu.Kontyngentowi wojsk wietnamskich udało się dotrzeć do górnej rzeki Irrawaddy (dzisiejsza Birma).^[27] Król Tilok i Lanna zapobiegawczo zniszczyli armię północną, a siły wokół Wientianu zebrały się pod dowództwem młodszego syna króla Chakkaphata, księcia Thaen Khama.Połączone siły zniszczyły siły wietnamskie, które uciekły w kierunku Muang Phuan.Chociaż Wietnamczycy liczyli zaledwie około 4000 ludzi, zniszczyli stolicę Muang Phuan w ostatnim akcie zemsty przed wycofaniem się.^[28]Następnie książę Thaen Kham zaproponował przywrócenie na tron ​​swojemu ojcu Chakkphatowi, ten jednak odmówił i abdykował na rzecz swojego syna, który w 1479 r. został koronowany na Suvannę Balang (Złote Krzesło). Wietnamczycy nie zamierzali najeżdżać zjednoczonego Lan Xang przez następny rok. 200 lat, a Lanna stała się bliskim sojusznikiem Lan Xanga.^[29]