Po rezygnacji Goldy Meir premierem Izraela został Icchak Rabin.Jednak Rabin zrezygnował w kwietniu 1977 r. z powodu „afery dolarowej” związanej z nielegalnym kontem dolarowym prowadzonym przez jego żonę.^[210] Szimon Peres następnie nieformalnie przewodził Partii Wyrównania w kolejnych wyborach.Wybory w 1977 r. oznaczały znaczącą zmianę w izraelskiej polityce, a partia Likud pod przewodnictwem Menachema Begina zdobyła 43 mandaty.To zwycięstwo było pierwszym przypadkiem, kiedy Izraelem przewodził nielewicowy rząd.Głównym czynnikiem sukcesu Likudu była frustracja Żydów Mizrahi z powodu dyskryminacji.Rząd Begina obejmował w szczególności ultraortodoksyjnych Żydów i pracował nad zniwelowaniem podziału Mizrahi i Aszkenazyjczyków oraz rozłamu syjonistyczno-ultraortodoksyjnego.Pomimo tego, że liberalizacja gospodarcza Begina doprowadziła do hiperinflacji, umożliwiła Izraelowi rozpoczęcie otrzymywania znacznej pomocy finansowej ze Stanów Zjednoczonych.Jego rząd aktywnie wspierał także osadnictwo żydowskie na Zachodnim Brzegu, zaostrzając konflikt z Palestyńczykami na terytoriach okupowanych.Dokonując historycznego posunięcia, egipski prezydent Anwar Sadat odwiedził Jerozolimę w listopadzie 1977 r. na zaproszenie izraelskiego premiera Menachema Begina.Wizyta Sadata, która obejmowała przemówienie w Knesecie, stanowiła znaczący punkt zwrotny w kierunku pokoju.Uznanie przez niego prawa Izraela do istnienia położyło podwaliny pod bezpośrednie negocjacje.Po tej wizycie 350 weteranów wojny Jom Kippur utworzyło ruch Peace Now, opowiadający się za pokojem z narodami arabskimi.We wrześniu 1978 roku prezydent USA Jimmy Carter zorganizował spotkanie Sadata i Begina w Camp David.Porozumienia z Camp David, uzgodnione 11 września, nakreśliły ramy pokoju międzyEgiptem a Izraelem oraz szersze zasady pokoju na Bliskim Wschodzie.Obejmował plany autonomii Palestyny ​​na Zachodnim Brzegu i w Gazie i doprowadził do podpisania traktatu pokojowego Egipt-Izrael w dniu 26 marca 1979 r. Traktat ten spowodował, że Izrael zwrócił Egiptowi Półwysep Synaj w kwietniu 1982 r. Liga Arabska odpowiedziała zawieszeniem Egiptu i przeniesienie swojej siedziby z Kairu do Tunisu.Sadat został zamordowany w 1981 roku przez przeciwników porozumienia pokojowego.W następstwie traktatu zarówno Izrael, jak i Egipt stały się głównymi odbiorcami amerykańskiej pomocy wojskowej i finansowej.^[211] W 1979 ponad 40 000 irańskich Żydów wyemigrowało do Izraela, uciekając przed rewolucją islamską.