Z chwilą wybuchu II wojny światowej rząd Królestwa Bułgarii pod przywództwem Bogdana Filowa ogłosił stanowisko neutralności, chcąc go utrzymać do końca wojny, mając jednak nadzieję na bezkrwawe zdobycze terytorialne, zwłaszcza na ziemiach o znaczącym Ludność bułgarska okupowana przez sąsiednie kraje po II wojnie bałkańskiej i I wojnie światowej .Było jednak jasne, że centralne położenie geopolityczne Bułgarii na Bałkanach nieuchronnie doprowadzi do silnej presji zewnętrznej po obu stronach II wojny światowej.^[47] Turcja miała pakt o nieagresji z Bułgarią.^[48]Bułgarii udało się wynegocjować odzyskanie południowej Dobrudży, części Rumunii od 1913 r., na mocy sponsorowanego przez państwa Osi traktatu z Krajowej z 7 września 1940 r., który wzmocnił bułgarskie nadzieje na rozwiązanie problemów terytorialnych bez bezpośredniego zaangażowania w wojnę.Jednak Bułgaria została zmuszona do przyłączenia się do państw Osi w 1941 r., kiedy wojska niemieckie przygotowujące się do inwazji na Grecję z Rumunii dotarły do ​​granic Bułgarii i zażądały pozwolenia na przejście przez terytorium Bułgarii.Zagrożony bezpośrednią konfrontacją militarną car Borys III nie miał innego wyboru, jak tylko przyłączyć się do bloku faszystowskiego, co zostało oficjalne ogłoszone 1 marca 1941 r. Opór społeczny był niewielki, ponieważ Związek Radziecki zawarł pakt o nieagresji z Niemcami .^[49] Jednak król odmówił wydania bułgarskich Żydów nazistom, ratując życie 50 000 osób.^[50]Wojska bułgarskie maszerują na paradzie zwycięstwa w Sofii z okazji zakończenia II wojny światowej, 1945 rBułgaria nie przyłączyła się do niemieckiej inwazji na Związek Radziecki, która rozpoczęła się 22 czerwca 1941 r., ani nie wypowiedziała Związkowi Radzieckiemu wojny.Jednak pomimo braku oficjalnych deklaracji wojny przez obie strony, bułgarska marynarka wojenna brała udział w szeregu potyczek z radziecką Flotą Czarnomorską, która zaatakowała bułgarską żeglugę.Poza tym bułgarskie siły zbrojne stacjonujące na Bałkanach walczyły z różnymi grupami oporu.Rząd bułgarski został zmuszony przez Niemcy do wypowiedzenia symbolicznej wojny Wielkiej Brytanii i Stanom Zjednoczonym w dniu 13 grudnia 1941 r., co doprowadziło do zbombardowania Sofii i innych bułgarskich miast przez samoloty alianckie.23 sierpnia 1944 r. Rumunia opuściła państwa Osi i wypowiedziała wojnę Niemcom, a także pozwoliła siłom radzieckim przedostać się przez swoje terytorium i dotrzeć do Bułgarii.5 września 1944 r. Związek Radziecki wypowiedział wojnę Bułgarii i dokonał inwazji.W ciągu trzech dni Sowieci zajęli północno-wschodnią część Bułgarii wraz z kluczowymi miastami portowymi Warną i Burgas.Tymczasem 5 września Bułgaria wypowiedziała wojnę nazistowskim Niemcom.Armii bułgarskiej nakazano nie stawiać oporu.^[51]9 września 1944 r. w wyniku zamachu stanu rząd premiera Konstantina Murawiewa został obalony i zastąpiony rządem Frontu Ojczyzny pod przewodnictwem Kimona Georgiewa.16 września 1944 r. do Sofii wkroczyła Armia Czerwona.^[51] Armia bułgarska odniosła kilka zwycięstw przeciwko 7. Ochotniczej Dywizji Górskiej SS Prinz Eugen (w Nish), 22. Dywizji Piechoty (w Strumicy) i innym siłom niemieckim podczas operacji w Kosowie i Stratsinie.^[52]