Po niepowodzeniu pierwszej inwazji Dariusz zaczął gromadzić ogromną nową armię, za pomocą której zamierzał całkowicie podporządkować sobie Grecję .Jednak w 486 roku p.n.e. jegoegipscy poddani zbuntowali się, a bunt wymusił na czas nieokreślony odroczenie jakiejkolwiek greckiej wyprawy.Dariusz zginął przygotowując się do marszu na Egipt, a tron ​​Persji przeszedł na jego syna Kserksesa I. Kserkses stłumił egipskie powstanie i bardzo szybko wznowił przygotowania do inwazji na Grecję.Ponieważ miała to być inwazja na pełną skalę, wymagała długoterminowego planowania, gromadzenia zapasów i poboru do wojska.Kserkses zdecydował, że Hellespont zostanie przerzucony mostem, aby umożliwić jego armii przedostanie się do Europy i że należy wykopać kanał w poprzek przesmyku góry Athos (flota perska została zniszczona w 492 roku p.n.e. podczas okrążania tego wybrzeża).Obydwa były to wyczyny o wyjątkowych ambicjach, przekraczających możliwości jakiegokolwiek innego współczesnego państwa.Jednak kampania została opóźniona o rok z powodu kolejnego buntu w Egipcie i Babilonii.Persowie cieszyli się sympatią kilku greckich miast-państw, w tym Argos, które obiecało ucieczkę, gdy Persowie dotrą do ich granic.Rodzina Aleuadae, która rządziła Larisą w Tesalii, uznała inwazję za okazję do rozszerzenia swojej władzy.Podejrzewano, że Teby, choć nie były wprost „medyzujące”, były skłonne pomóc Persom po przybyciu sił inwazyjnych.W 481 roku p.n.e., po mniej więcej czterech latach przygotowań, Kserkses zaczął gromadzić wojska do inwazji na Europę.Herodot podaje nazwy 46 narodów, z których powołano wojska.Armia perska została zgromadzona w Azji Mniejszej latem i jesienią 481 roku p.n.e.Armie ze wschodnich satrapii zebrały się w Kritala w Kapadocji i zostały poprowadzone przez Kserksesa do Sardes, gdzie spędziły zimę.Wczesną wiosną przeniosła się do Abydos, gdzie połączyła się z armiami zachodnich satrapii.Następnie armia zebrana przez Kserksesa pomaszerowała w kierunku Europy, przekraczając Hellespont na dwóch mostach pontonowych.