Bitwa pod górą Tabor została stoczona 16 kwietnia 1799 r. pomiędzy siłami francuskimi dowodzonymi przez Napoleona Bonaparte i generała Jean-Baptiste Klébera przeciwko armii osmańskiej pod dowództwem Abdullaha Paszy al-Azma, władcy Damaszku.Bitwa była konsekwencją oblężenia Akki w późniejszych etapach kampanii francuskiej wEgipcie i Syrii.Dowiedziawszy się, że armia turecka imamelucka została wysłana z Damaszku do Akki w celu zmuszenia Francuzów do przerwania oblężenia Akki, generał Bonaparte wysłał oddziały, aby ją wyśledzić.Generał Kléber dowodził strażą przednią i odważnie zdecydował się zaatakować znacznie większą armię turecką liczącą 35 000 ludzi w pobliżu góry Tabor, udało mu się ją powstrzymać do czasu, gdy Napoleon wypędził 2000-osobową dywizję generała Louisa André Bona w manewrze okrążenia i całkowicie zaskoczył Turków w ich tyłach.W wyniku bitwy przeważające siły francuskie zadały tysiące ofiar i rozproszyły pozostałe siły paszy z Damaszku, zmuszając ich do porzucenia nadziei na odzyskanie Egiptu i pozostawienie Napoleonowi wolności do kontynuowania oblężenia Akki.