Opór trwał jeszcze przez cztery lata pod rządami Gavrila Radomira (1014–1015) i Iwana Władysława (1015–1018), ale po upadku tego ostatniego podczas oblężenia Dyrrhachium szlachta poddała się Bazylemu II , a Bułgaria została zaanektowana przez Imperium Bizantyjskie.Bułgarska arystokracja zachowała swoje przywileje, choć wielu szlachciców zostało przeniesionych do Azji Mniejszej, pozbawiając Bułgarów ich naturalnych przywódców.Chociaż Patriarchat Bułgarski został zdegradowany do rangi arcybiskupstwa, zachował swoje stolice i cieszył się uprzywilejowaną autonomią.Serbowie i Chorwaci zostali zmuszeni do uznania zwierzchnictwa cesarza bizantyjskiego po roku 1018. Po raz pierwszy od VII wieku granice Cesarstwa Bizantyjskiego zostały przywrócone do Dunaju, co umożliwiło Bizancjum kontrolowanie całego Półwyspu Bałkańskiego od Dunaju do Peloponez i od Morza Adriatyckiego do Morza Czarnego.Pomimo kilku poważnych prób przywrócenia niepodległości Bułgaria pozostawała pod panowaniem bizantyjskim aż do wyzwolenia kraju przez braci Asen i Piotr w 1185 r., ustanawiając Drugie Cesarstwo Bułgarskie .