Wojna francusko-indyjska , będąca częścią szerszego globalnego konfliktu znanego jako wojna siedmioletnia , zakończyła się pokojem paryskim w 1763 r., który wygnał Francję z posiadłości w Nowej Francji.^[1]Ministerstwo Grenville działające w latach 1763–1765 poleciło Królewskiej Marynarce Wojennej zaprzestanie handlu przemycanymi towarami i egzekwowanie ceł pobieranych w amerykańskich portach.Najważniejsza była ustawa o melasie z 1733 r.;rutynowo ignorowany przed 1763 rokiem, miał znaczący wpływ gospodarczy, ponieważ 85% eksportu rumu z Nowej Anglii pochodziło z importowanej melasy.Po tych środkach wprowadzono ustawę cukrową i ustawę stemplową, które nałożyły na kolonie dodatkowe podatki w celu zapłaty za obronę zachodniej granicy.^[2]Napięcia nasiliły się po zniszczeniu statku celnego w aferze Gaspee w czerwcu 1772 r., a osiągnęły punkt kulminacyjny w 1773 r. Kryzys bankowy doprowadził do niemal upadku Kompanii Wschodnioindyjskiej, która zdominowała brytyjską gospodarkę;aby ją wesprzeć, parlament przyjął ustawę o herbacie, nadając jej monopol handlowy w Trzynastu Koloniach.Ponieważ większość amerykańskiej herbaty była przemycana przez Holendrów , ustawie sprzeciwili się ci, którzy zarządzali nielegalnym handlem, postrzegając ją jako kolejną próbę narzucenia przez parlament zasady opodatkowania.^[3]