Oblężenie Bagdadu było oblężeniem, które miało miejsce w Bagdadzie w 1258 r. i trwało 13 dni od 29 stycznia 1258 r. do 10 lutego 1258 r. Oblężenie rozpoczęte przez siły mongolskie Ilchanatu i wojska sprzymierzone obejmowało inwestycję, zdobycie i splądrowanie Bagdadu, który był wówczas stolicą kalifatu Abbasydów.Mongołowie byli pod dowództwem Hulagu-chana, brata khagana Möngke-chana, który zamierzał dalej rozszerzać swoje panowanie na Mezopotamię , ale nie miał zamiaru bezpośrednio obalić kalifatu.Möngke jednak poinstruował Hulagu, aby zaatakował Bagdad, jeśli kalif Al-Musta'sim odmówi mongolskim żądaniom jego dalszego poddania się khaganowi i zapłacenia daniny w postaci wsparcia militarnego dla sił mongolskich w Persji .Hulagu rozpoczął swoją kampanię w Persji przeciwko twierdzom Nizari Ismailis, którzy stracili twierdzę Alamut.Następnie pomaszerował na Bagdad, żądając, aby Al-Musta'sim zgodził się na warunki nałożone przez Möngkego na Abbasydów.Chociaż Abbasydzi nie przygotowali się do inwazji, kalif uważał, że Bagdad nie może paść ofiarą sił najeźdźców i odmówił poddania się.Hulagu następnie oblegał miasto, które poddało się po 12 dniach.W następnym tygodniu Mongołowie splądrowali Bagdad, dopuściwszy się licznych okrucieństw. Wśród historyków toczy się debata na temat stopnia zniszczenia ksiąg bibliotecznych i ogromnych bibliotek Abbasydów.Mongołowie stracili Al-Musta'sima i zmasakrowali wielu mieszkańców miasta, które zostało znacznie wyludnione.Uważa się, że oblężenie oznacza koniec złotego wieku islamu, podczas którego kalifowie rozszerzyli swoje panowanie odPółwyspu Iberyjskiego na Sindh, a który charakteryzował się także wieloma osiągnięciami kulturalnymi w różnych dziedzinach.