In 1018, toen de Byzantijnse keizer Basilius II (reg. 976–1025) het Eerste Bulgaarse rijk veroverde, regeerde hij er voorzichtig over.Het bestaande belastingstelsel, de wetten en de macht van de laaggeplaatste adel bleven onveranderd tot aan zijn dood in 1025. Het autocefale Bulgaarse patriarchaat werd ondergeschikt aan de oecumenische patriarch in Constantinopel en gedegradeerd tot een aartsbisdom met als centrum Ohrid, terwijl het zijn autonomie en bisdommen behield. .Basilius benoemde de Bulgaar John I Debranin tot zijn eerste aartsbisschop, maar zijn opvolgers waren Byzantijnen.De Bulgaarse aristocratie en de familieleden van de tsaar kregen verschillende Byzantijnse titels en werden overgebracht naar de Aziatische delen van het rijk.Ondanks ontberingen overleefden de Bulgaarse taal, literatuur en cultuur;teksten uit de overgebleven periode verwijzen naar en idealiseren het Bulgaarse rijk.De meeste nieuw veroverde gebieden vielen onder de thema's Bulgarije , Sirmium en Paristrion.Terwijl het Byzantijnse rijk onder de opvolgers van Basil in verval raakte, droegen invasies van Pechenegs en stijgende belastingen bij aan de toenemende onvrede, wat resulteerde in verschillende grote opstanden in 1040-1041, de jaren 1070 en de jaren 1080.Het aanvankelijke centrum van het verzet was het thema Bulgarije, in wat nu Macedonië is, waar de massale opstand van Peter Delyan (1040–41) en de opstand van Georgi Voiteh (1072) plaatsvonden.Beiden werden met grote moeite onderdrukt door de Byzantijnse autoriteiten.Deze werden gevolgd door opstanden in Paristrion en Thracië.Tijdens de Komneniaanse restauratie en de tijdelijke stabilisatie van het Byzantijnse rijk in de eerste helft van de 12e eeuw waren de Bulgaren gepacificeerd en vonden er pas later in de eeuw grote opstanden plaats.