Regering van Shapur II

Shapur II was de tiende Sassanidische koning der koningen van Iran.De langst regerende monarch in de Iraanse geschiedenis regeerde gedurende zijn gehele 70-jarige leven, van 309 tot 379.Zijn regering zag de militaire heropleving van het land en de uitbreiding van zijn grondgebied, wat het begin markeerde van het eerste Sassanidische gouden tijdperk.Hij wordt dus samen met Shapur I, Kavad I en Khosrow I beschouwd als een van de meest illustere Sassanidische koningen.Zijn drie directe opvolgers waren daarentegen minder succesvol.Op 16-jarige leeftijd lanceerde hij enorm succesvolle militaire campagnes tegen Arabische opstanden en stammen die hem kenden als 'Dhū'l-Aktāf ("hij die de schouders doorboort").Shapur II voerde een hard religieus beleid.Onder zijn bewind werd de verzameling van de Avesta, de heilige teksten van het zoroastrisme, voltooid, werden ketterij en afvalligheid gestraft en werden christenen vervolgd.Dit laatste was een reactie op de kerstening van het Romeinse Rijk door Constantijn de Grote .Shapur II was, net als Shapur I, vriendschappelijk jegens joden, die in relatieve vrijheid leefden en in zijn periode veel voordelen behaalden.Ten tijde van de dood van Shapur was het Sassanidische rijk sterker dan ooit, met zijn vijanden in het oosten gepacificeerd en Armenië onder Sassanidische controle.