Mohammad Khodabanda was de vierde Safavid-sjah van Iran van 1578 tot zijn omverwerping in 1587 door zijn zoon Abbas I. Khodabanda was zijn broer Ismail II opgevolgd.Khodabanda was de zoon van Shah Tahmasp I bij een Turcomaanse moeder, Sultanum Begum Mawsillu, en kleinzoon van Ismail I, oprichter van de Safavid-dynastie.Na de dood van zijn vader in 1576 werd Khodabanda gepasseerd ten gunste van zijn jongere broer Ismail II.Khodabanda had een oogaandoening waardoor hij bijna blind werd, en daarom kon hij, in overeenstemming met de Perzische koninklijke cultuur, niet strijden voor de troon.Na het korte en bloedige bewind van Ismail II kwam Khodabanda echter naar voren als de enige erfgenaam, en dus werd hij met de steun van de Qizilbash-stammen in 1578 sjah.Khodabanda's regering werd gekenmerkt door een aanhoudende zwakte van de kroon en onderlinge strijd tussen stammen als onderdeel van de tweede burgeroorlog van het Safavid-tijdperk.Khodabanda wordt beschreven als "een man met een verfijnde smaak maar een zwak karakter".Als gevolg hiervan werd Khodabanda's regering gekenmerkt door factionalisme, waarbij grote stammen zich aansloten bij Khodabanda's zonen en toekomstige erfgenamen.Door deze interne chaos konden buitenlandse machten, vooral het rivaliserende en aangrenzende Ottomaanse Rijk , territoriale winsten boeken, waaronder de verovering van de oude hoofdstad Tabriz in 1585. Khodabanda werd uiteindelijk omvergeworpen door een staatsgreep ten gunste van zijn zoon Shah Abbas I.