Abbas II was de zevende sjah van Safavid Iran en regeerde van 1642 tot 1666. Als oudste zoon van Safi en zijn Circassiaanse vrouw, Anna Khanum, erfde hij de troon toen hij negen was, en moest hij vertrouwen op een regentschap onder leiding van Saru. Taqi, de voormalige grootvizier van zijn vader, om in zijn plaats te regeren.Tijdens het regentschap ontving Abbas formeel koninklijk onderwijs dat hem tot dan toe was ontzegd.In 1645, op vijftienjarige leeftijd, was hij in staat Saru Taqi uit de macht te verwijderen, en nadat hij de gelederen van de bureaucratie had gezuiverd, liet hij zijn gezag over zijn hof gelden en begon zijn absolute heerschappij.De regering van Abbas II werd gekenmerkt door rust en vooruitgang.Hij vermeed opzettelijk een oorlog met het Ottomaanse rijk en zijn betrekkingen met de Oezbeken in het oosten waren vriendschappelijk.Hij versterkte zijn reputatie als militaire commandant door zijn leger te leiden tijdens de oorlog met het Mughal-rijk en door met succes de stad Kandahar te heroveren.Op zijn bevel viel Rostom Khan, de koning van Kartli en de Safavid-vazal, in 1648 het koninkrijk Kakheti binnen en stuurde de opstandige monarch Teimuraz I in ballingschap;in 1651 probeerde Teimuraz zijn verloren kroon terug te winnen met de steun van de Russische Tsardom , maar de Russen werden verslagen door het leger van Abbas in een kort conflict dat tussen 1651 en 1653 werd uitgevochten;De belangrijkste gebeurtenis van de oorlog was de vernietiging van het Russische fort aan de Iraanse kant van de Terek-rivier.Abbas onderdrukte ook een opstand onder leiding van Georgiërs tussen 1659 en 1660, waarin hij Vakhtang V erkende als de koning van Kartli, maar de rebellenleiders liet executeren.Vanaf het midden van zijn regering was Abbas bezig met een financiële achteruitgang die het rijk tot het einde van de Safavid-dynastie teisterde.Om de inkomsten te vergroten benoemde Abbas in 1654 Mohammad Beg, een vooraanstaand econoom.Hij kon de economische neergang echter niet overwinnen.De inspanningen van Mohammad Beg beschadigden vaak de schatkist.Hij nam steekpenningen aan van de Verenigde Oost-Indische Compagnie en gaf zijn familieleden verschillende functies.In 1661 werd Mohammad Beg vervangen door Mirza Mohammad Karaki, een zwakke en inactieve beheerder.Hij werd uitgesloten van de sjah-zaken in het binnenste paleis, tot het punt waarop hij onwetend was over het bestaan ​​van Sam Mirza, de toekomstige Suleiman en de volgende Safavid-sjah van Iran.