De Russisch-Turkse oorlog van 1828-1829 werd aangewakkerd door de Griekse Onafhankelijkheidsoorlog van 1821-1829.De oorlog brak uit nadat de Ottomaanse sultan Mahmud II de Dardanellen voor Russische schepen had gesloten en de Akkerman-conventie van 1826 had ingetrokken als vergelding voor de Russische deelname in oktober 1827 aan de Slag om Navarino.De Russen belegerden langdurig drie belangrijke Ottomaanse citadellen in het moderne Bulgarije : Shumla, Varna en Silistra.Met de steun van de Zwarte Zeevloot onder Aleksey Greig werd Varna op 29 september veroverd.De belegering van Shumla bleek veel problematischer, aangezien het 40.000 man sterke Ottomaanse garnizoen in de minderheid was dan de Russische strijdkrachten.Geconfronteerd met verschillende nederlagen besloot de sultan om vrede te eisen.Het Verdrag van Adrianopel, ondertekend op 14 september 1829, gaf Rusland het grootste deel van de oostelijke oever van de Zwarte Zee en de monding van de Donau.Turkije erkende de Russische soevereiniteit over delen van het noordwesten van het huidige Armenië .Servië kreeg autonomie en Rusland mocht Moldavië en Walachije bezetten.