Russisch-Perzische oorlog (1722-1723)

De Russisch-Perzische oorlog van 1722-1723, in de Russische geschiedschrijving bekend als de Perzische campagne van Peter de Grote, was een oorlog tussen het Russische rijk en het Safavid- Iran, veroorzaakt door de poging van de tsaar om de Russische invloed in de regio's van de Kaspische Zee en de Kaukasus uit te breiden. om te voorkomen dat zijn rivaal, het Ottomaanse Rijk , territoriale winsten in de regio zou behalen ten koste van het in verval rakende Safavid Iran .Vóór de oorlog was de nominale Russische grens de rivier de Terek.Ten zuiden daarvan waren de Khanaten van Dagestan in naam vazallen van Iran.De uiteindelijke oorzaak van de oorlog was de wens van Rusland om uit te breiden naar het zuidoosten en de tijdelijke zwakte van Iran.De Russische overwinning werd bekrachtigd voor de overdracht door Safavid Iran van hun grondgebied in de Noord-Kaukasus, de Zuid-Kaukasus en het huidige Noord-Iran aan Rusland, bestaande uit de steden Derbent (zuidelijk Dagestan) en Baku en hun nabijgelegen omliggende landen, evenals de provincies Gilan. Shirvan, Mazandaran en Astarabad conformeren zich aan het Verdrag van Sint-Petersburg (1723).