Koude Oorlog

De Koude Oorlog is een term die gewoonlijk wordt gebruikt om te verwijzen naar een periode van geopolitieke spanningen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie en hun respectievelijke bondgenoten, het Westblok en het Oostblok.De term Koude Oorlog wordt gebruikt omdat er geen sprake was van grootschalige gevechten rechtstreeks tussen de twee supermachten, maar zij steunden elk grote regionale conflicten die bekend staan ​​als proxy-oorlogen.Het conflict was gebaseerd op de ideologische en geopolitieke strijd om mondiale invloed van deze twee supermachten, na hun tijdelijke alliantie en overwinning op nazi- Duitsland en het keizerlijkeJapan in 1945. Naast de ontwikkeling van het nucleaire arsenaal en de conventionele militaire inzet, kwam de strijd om dominantie tot uiting. via indirecte middelen zoals psychologische oorlogsvoering, propagandacampagnes, spionage, verreikende embargo's, rivaliteit bij sportevenementen en technologische competities zoals de Space Race.Het Westblok werd geleid door de Verenigde Staten en door een aantal andere landen uit de Eerste Wereld die over het algemeen liberaal-democratisch waren, maar verbonden waren met een netwerk van autoritaire staten, waarvan de meeste hun voormalige koloniën waren.Het Oostblok werd geleid door de Sovjet-Unie en haar Communistische Partij, die invloed uitoefende in de hele Tweede Wereld en ook verbonden was met een netwerk van autoritaire staten.De Amerikaanse regering steunde anticommunistische en rechtse regeringen en opstanden over de hele wereld, terwijl de Sovjetregering linkse partijen en revoluties over de hele wereld financierde.Omdat bijna alle koloniale staten in de periode 1945 tot 1960 onafhankelijk werden, werden ze tijdens de Koude Oorlog een slagveld in de Derde Wereld.De eerste fase van de Koude Oorlog begon kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog in 1945. De Verenigde Staten en hun bondgenoten richtten in 1949 de militaire NAVO-alliantie op in de vrees voor een Sovjetaanval en noemden hun mondiale beleid tegen de inperking van de Sovjet-invloed.De Sovjet-Unie vormde in 1955 het Warschaupact als reactie op de NAVO.Grote crises in deze fase waren onder meer de blokkade van Berlijn van 1948-1949, de Chinese communistische revolutie van 1945-1949, de Koreaanse oorlog van 1950-1953, de Hongaarse revolutie van 1956, de Suez-crisis van 1956, de crisis van Berlijn van 1961, de Cubaanse rakettencrisis van 1962 en de Vietnamoorlog van 1964-1975.De VS en de USSR streden om invloed in Latijns-Amerika, het Midden-Oosten en de dekoloniserende staten Afrika, Azië en Oceanië.Na de Cubaanse rakettencrisis begon een nieuwe fase waarin de Chinees-Sovjet-splitsing tussen China en de Sovjet-Unie de betrekkingen binnen de communistische sfeer compliceerde, wat leidde tot een reeks grensconfrontaties, terwijl Frankrijk , een staat uit het Westblok, grotere autonomie begon te eisen. van de actie.De USSR viel Tsjechoslowakije binnen om de Praagse Lente van 1968 te onderdrukken, terwijl de VS interne onrust ondervonden van de burgerrechtenbeweging en de oppositie tegen de oorlog in Vietnam.In de jaren zestig en zeventig wortelde een internationale vredesbeweging onder burgers over de hele wereld.Er vonden bewegingen plaats tegen het testen van kernwapens en voor nucleaire ontwapening, met grote anti-oorlogsprotesten.In de jaren zeventig begonnen beide partijen rekening te houden met vrede en veiligheid, wat een periode van ontspanning inluidde waarin de Strategic Arms Limitation Talks plaatsvonden en de VS betrekkingen aangingen met de Volksrepubliek China als strategisch tegenwicht voor de USSR.In de tweede helft van de jaren zeventig werd in de Derde Wereld een aantal zelfbenoemde marxistisch-leninistische regeringen gevormd, waaronder Angola, Mozambique, Ethiopië, Cambodja , Afghanistan en Nicaragua.De ontspanning stortte aan het einde van het decennium in met het begin van de Sovjet-Afghaanse oorlog in 1979. Het begin van de jaren tachtig was opnieuw een periode van verhoogde spanning.De Verenigde Staten voerden de diplomatieke, militaire en economische druk op de Sovjet-Unie op, in een tijd waarin deze al te lijden had onder economische stagnatie.Halverwege de jaren tachtig introduceerde de nieuwe Sovjetleider Michail Gorbatsjov de liberaliserende hervormingen van glasnost ("openheid", ca. 1985) en perestrojka ("reorganisatie", 1987) en maakte in 1989 een einde aan de Sovjet-betrokkenheid in Afghanistan. De druk op de nationale soevereiniteit nam toe. sterker in Oost-Europa, en Gorbatsjov weigerde hun regeringen nog langer militair te steunen.In 1989 wierp de val van het IJzeren Gordijn na de pan-Europese picknick en een vreedzame golf van revoluties (met uitzondering van Roemenië en Afghanistan) bijna alle communistische regeringen van het Oostblok omver.De Communistische Partij van de Sovjet-Unie zelf verloor de controle in het land en werd verboden na een mislukte poging tot staatsgreep in augustus 1991. Dit leidde op zijn beurt tot de formele ontbinding van de Sovjet-Unie in december 1991, de onafhankelijkheidsverklaring van de deelrepublieken en de ineenstorting van communistische regeringen in een groot deel van Afrika en Azië.De Verenigde Staten bleven achter als de enige supermacht ter wereld.