Vergelijkend taalkundig onderzoek lijkt erop te wijzen dat de Tai-volken een Proto-Tai-Kadai-sprekende cultuur van Zuid-China waren en zich verspreidden naar het vasteland van Zuidoost-Azië.Veel taalkundigen stellen dat Tai-Kadai-volkeren genetisch verbonden kunnen zijn met Proto-Austronesisch sprekende volkeren. Laurent Sagart (2004) veronderstelde dat de Tai-Kadai-volkeren oorspronkelijk mogelijk van Austronesische afkomst waren.Er wordt aangenomen dat de Tai-Kadai-volkeren, voordat ze op het vasteland van China woonden, zijn gemigreerd vanuit een thuisland op het eiland Taiwan , waar ze een dialect van het Proto-Austronesisch of een van de afstammende talen spraken.^[19] In tegenstelling tot de Malayo-Polynesische groep die later zuidwaarts zeilde naar de Filippijnen en andere delen van het maritieme Zuidoost-Azië, zeilden de voorouders van het moderne Tai-Kadai-volk westwaarts naar het vasteland van China en reisden mogelijk langs de Parelrivier, waar hun taal een grote rol speelde. veranderd van andere Austronesische talen onder invloed van de taalinfusie van Sino-Tibetaans en Hmong-Mien.^[20] Naast taalkundig bewijsmateriaal is het verband tussen Austronesisch en Tai-Kadai ook terug te vinden in enkele veel voorkomende culturele praktijken.Roger Blench (2008) toont aan dat tandevulsie, gezichtstatoeages, zwart worden van tanden en slangencultus gedeeld worden tussen de Taiwanese Austronesiërs en de Tai-Kadai-volkeren in Zuid-China.^[21]James R. Chamberlain stelt voor dat de Tai-Kadai (Kra-Dai) taalfamilie al in de 12e eeuw voor Christus werd gevormd in het midden van het Yangtze-bekken, ongeveer samenvallend met de oprichting van deChu-staat en het begin van de Zhou-dynastie .Na de zuidwaartse migraties van de Kra- en Hlai-volkeren (Rei / Li) rond de 8e eeuw voor Christus, begon het Yue-volk (Be-Tai) zich in de 6e eeuw af te scheiden en naar de oostkust in de huidige provincie Zhejiang te verhuizen. BCE, vormde de staat Yue en veroverde kort daarna de staat Wu.Volgens Chamberlain begonnen Yue-mensen (Be-Tai) zuidwaarts te migreren langs de oostkust van China naar wat nu Guangxi, Guizhou en Noord- Vietnam zijn, nadat Yue rond 333 vGT door Chu werd veroverd.Daar vormden de Yue (Be-Tai) de Luo Yue, die Lingnan en Annam binnentrok en vervolgens westwaarts naar het noordoosten van Laos en Si p Song Chau Tai, en later de Centraal-Zuidwestelijke Tai werd, gevolgd door de Xi Ou, die de Noordelijke Tai.^[22]