Toen het Russische rijk de verzwakking van het Ottomaanse rijk opmerkte, bezette het de oostelijke helft van het autonome vorstendom Moldavië, tussen de rivieren de Prut en de Dnjestr.Dit werd gevolgd door zes jaar oorlogvoering, die werd afgesloten met het Verdrag van Boekarest (1812), waarmee het Ottomaanse Rijk de Russische annexatie van de provincie erkende.^[73]In 1814 arriveerden de eerste Duitse kolonisten en vestigden zich voornamelijk in de zuidelijke delen, en Bessarabische Bulgaren begonnen zich ook in de regio te vestigen en stichtten steden als Bolhrad.Tussen 1812 en 1846 migreerde de Bulgaarse en Gagaoezische bevolking via de rivier de Donau naar het Russische rijk, na vele jaren onder onderdrukkende Ottomaanse heerschappij te hebben geleefd, en vestigden zich in het zuiden van Bessarabië.Turkssprekende stammen van de Nogai-horde bewoonden van de 16e tot de 18e eeuw ook de Budjak-regio (in het Turkse Bucak) in het zuiden van Bessarabië, maar werden vóór 1812 volledig verdreven. Bestuurlijk werd Bessarabië in 1818 een oblast van het Russische rijk, en een gouverneur in 1873.