De Chinees-Indische Oorlog was een gewapend conflict tussenChina en India dat plaatsvond van oktober tot november 1962. Deze oorlog was in wezen een escalatie van het aanhoudende grensgeschil tussen de twee naties.De voornaamste conflictgebieden lagen langs de grensgebieden: in de Indiase North-East Frontier Agency, ten oosten van Bhutan, en in Aksai Chin, ten westen van Nepal.De spanningen tussen China en India waren geëscaleerd na de Tibetaanse opstand van 1959, waarna India asiel verleende aan de Dalai Lama.De situatie verslechterde toen India tussen 1960 en 1962 de diplomatieke voorstellen van China weigerde. China reageerde door de "voorwaartse patrouilles" in de regio Ladakh te hervatten, die het eerder had stopgezet.^[38] Het conflict nam toe te midden van de mondiale spanning van de Cubaanse rakettencrisis, waarbij China op 20 oktober 1962 alle inspanningen voor een vreedzame oplossing opgaf. Dit leidde ertoe dat Chinese troepen betwiste gebieden binnenvielen langs de 3.225 kilometer lange grens in China. Ladakh en over de McMahon-lijn in de noordoostelijke grens.Het Chinese leger duwde de Indiase troepen terug en veroverde al het grondgebied dat ze claimden in het westelijke theater en het Tawang-traktaat in het oostelijke theater.Het conflict eindigde toen China op 20 november 1962 een staakt-het-vuren afkondigde en zijn terugtrekking naar zijn vooroorlogse posities aankondigde, in wezen de Lijn van Feitelijke Controle, die diende als de effectieve grens tussen China en India.De oorlog werd gekenmerkt door oorlogvoering in de bergen, gevoerd op een hoogte van meer dan 4.000 meter (13.000 voet), en was beperkt tot landgevechten, waarbij geen van beide partijen gebruik maakte van marine- of luchtmiddelen.Gedurende deze periode had de splitsing tussen de Chinees en de Sovjet-Unie een aanzienlijke invloed op de internationale betrekkingen.De Sovjet-Unie steunde India, met name door de verkoop van geavanceerde MiG-gevechtsvliegtuigen.Omgekeerd weigerden de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk geavanceerde wapens aan India te verkopen, waardoor India voor militaire steun meer op de Sovjet-Unie ging vertrouwen.^[39]