De regering van de jonge Władysław III (1434–44), die zijn vader Władysław II Jagiełło opvolgde en regeerde als koning van Polen en Hongarije, werd afgebroken door zijn dood in de Slag bij Varna tegen de troepen van het Ottomaanse Rijk .Deze ramp leidde tot een interregnum van drie jaar dat eindigde met de toetreding van Władysławs broer Casimir IV Jagiellon in 1447.Kritische ontwikkelingen uit de Jagiellonische periode concentreerden zich tijdens de lange regering van Casimir IV, die duurde tot 1492. In 1454 werd Koninklijk Pruisen ingelijfd door Polen en volgde de Dertienjarige Oorlog van 1454-1466 met de Duitse staat .In 1466 werd de mijlpaal Vrede van Thorn gesloten.Dit verdrag verdeelde Pruisen om Oost-Pruisen te creëren, het toekomstige hertogdom Pruisen, een aparte entiteit die functioneerde als een leengoed van Polen onder het bestuur van de Duitse Ridders.Polen confronteerde ook het Ottomaanse Rijk en de Krim-Tataren in het zuiden, en in het oosten hielp Litouwen Litouwen in de strijd tegen het Groothertogdom Moskou .Het land ontwikkelde zich als een feodale staat, met een overwegend agrarische economie en een steeds dominantere landadel.Krakau, de koninklijke hoofdstad, veranderde in een belangrijk academisch en cultureel centrum, en in 1473 werd daar de eerste drukpers in gebruik genomen.Met het groeiende belang van szlachta (midden- en lagere adel), evolueerde de raad van de koning tot in 1493 een tweekamerige generaal Sejm (parlement) die niet langer uitsluitend de hoogste hoogwaardigheidsbekleders van het rijk vertegenwoordigde.De Nihil novi-wet, aangenomen in 1505 door de Sejm, bracht het grootste deel van de wetgevende macht over van de vorst naar de Sejm.Deze gebeurtenis markeerde het begin van de periode die bekend staat als de "Gouden Vrijheid", toen de staat in principe werd geregeerd door de "vrije en gelijke" Poolse adel.In de 16e eeuw leidde de enorme ontwikkeling van door de adel geëxploiteerde boerenbedrijven tot steeds slechtere omstandigheden voor de lijfeigene boeren die er werkten.Het politieke monopolie van de edelen onderdrukte ook de ontwikkeling van steden, waarvan sommige bloeiden tijdens het late Jagiellonische tijdperk , en beperkte de rechten van stadsmensen, waardoor de opkomst van de middenklasse feitelijk werd tegengehouden.