Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Birma een belangrijk twistpunt.Birmese nationalisten waren verdeeld over hun standpunt ten opzichte van de oorlog.Terwijl sommigen het zagen als een kans om over concessies van de Britten te onderhandelen, streefden anderen, vooral de Thakin-beweging en Aung San, naar volledige onafhankelijkheid en verzetten zich tegen elke vorm van deelname aan de oorlog.Aung San was medeoprichter van de Communistische Partij van Birma (CPB) ^[77] en later de Revolutionaire Volkspartij (PRP), en sloot zich uiteindelijk aan bij deJapanners om het Birma Onafhankelijkheidsleger (BIA) te vormen toen Japan in december 1941 Bangkok bezette.De BIA genoot aanvankelijk enige autonomie en vormde in het voorjaar van 1942 een voorlopige regering in delen van Birma. Er ontstonden echter meningsverschillen tussen de Japanse leiding en de BIA over het toekomstige bestuur van Birma.De Japanners wendden zich tot Ba Maw om een ​​regering te vormen en reorganiseerden de BIA in het Birma Defensieleger (BDA), nog steeds onder leiding van Aung San.Toen Japan Birma in 1943 "onafhankelijk" verklaarde, werd de BDA omgedoopt tot het Burma National Army (BNA).^[77]Toen de oorlog zich tegen Japan keerde, werd het voor Birmese leiders als Aung San duidelijk dat de belofte van echte onafhankelijkheid hol was.Gedesillusioneerd begon hij samen te werken met andere Birmese leiders om de Anti-Fascistische Organisatie (AFO) te vormen, later omgedoopt tot de Anti-Fascistische People's Freedom League (AFPFL).^[77] Deze organisatie verzette zich op wereldschaal tegen zowel de Japanse bezetting als het fascisme.Via Force 136 werden informele contacten gelegd tussen de AFO en de Britten, en op 27 maart 1945 lanceerde de BNA een landelijke opstand tegen de Japanners.^[77] Deze dag werd vervolgens gevierd als 'Verzetsdag'.Na de opstand sloten Aung San en andere leiders zich officieel aan bij de geallieerden als de Patriotic Birmese Forces (PBF) en begonnen onderhandelingen met Lord Mountbatten, de Britse commandant van Zuidoost-Azië.De impact van de Japanse bezetting was ernstig en resulteerde in de dood van 170.000 tot 250.000 Birmese burgers.^[78] De oorlogservaringen hadden een aanzienlijke invloed op het politieke landschap in Birma en vormden het toneel voor de toekomstige onafhankelijkheidsbewegingen van het land en de onderhandelingen met de Britten, met als hoogtepunt de onafhankelijkheid van Birma in 1948.