De Anglo-Iraakse oorlog, een belangrijk conflict tijdens de Tweede Wereldoorlog , was een door de Britten geleide geallieerde militaire campagne tegen het koninkrijk Irak onder leiding van Rashid Gaylani.Gaylani was tijdens de Iraakse staatsgreep van 1941 aan de macht gekomen met steun van Duitsland enItalië .Het resultaat van deze campagne was de val van de regering van Gaylani, de herbezetting van Irak door Britse troepen en het herstel van prins 'Abd al-Ilah, een pro-Britse regent, aan de macht.Sinds 1921 stond het Mandaat-Irak onder Brits bestuur.Het Anglo-Iraakse Verdrag van 1930, opgesteld vóór de nominale onafhankelijkheid van Irak in 1932, kreeg te maken met tegenstand van Iraakse nationalisten, waaronder Rashid Ali al-Gaylani.Ondanks dat ze onder regent Abd al-Ilah een neutrale macht was, neigde de Iraakse regering naar Groot-Brittannië.In april 1941 orkestreerden Iraakse nationalisten, gesteund door nazi-Duitsland en fascistisch Italië, de staatsgreep op het Gouden Plein, waarbij Abd al-Ilah werd omvergeworpen en al-Gaylani tot premier werd benoemd.Al-Gaylani's aanknoping van banden met de As-mogendheden was aanleiding tot interventie van de geallieerden, aangezien Irak strategisch gelegen was als een landbrug die de Britse strijdkrachten inEgypte enIndia met elkaar verbond.Het conflict escaleerde met geallieerde luchtaanvallen op Irak op 2 mei.Deze militaire acties leidden tot de ineenstorting van het regime van al-Gaylani en het herstel van Abd al-Ilah als regent, waardoor de geallieerde invloed in het Midden-Oosten aanzienlijk werd versterkt.