Ayatollah Ruhollah Khomeini was de meest vooraanstaande figuur in Iran vanaf de oprichting van de Islamitische Republiek in april 1979 tot aan zijn dood in 1989. De Islamitische Revolutie had een aanzienlijke invloed op de mondiale perceptie van de islam, waardoor de belangstelling voor islamitische politiek en spiritualiteit ontstond, maar ook angst en wantrouwen ontstond jegens Islam en in het bijzonder de Islamitische Republiek en haar stichter.^[106]De revolutie inspireerde islamistische bewegingen en verzet tegen de westerse invloed in de moslimwereld.Opmerkelijke gebeurtenissen zijn onder meer de overname van de Grote Moskee in Saoedi-Arabië in 1979, de moord opde Egyptische president Sadat in 1981, de opstand van de Moslimbroederschap in Hama, Syrië, en de bomaanslagen in Libanon in 1983 gericht op Amerikaanse en Franse troepen.^[107]Tussen 1982 en 1983 heeft Iran zich beziggehouden met de nasleep van de revolutie, inclusief economische, militaire en bestuurlijke wederopbouw.Gedurende deze periode onderdrukte het regime de opstanden van verschillende groepen die ooit bondgenoten waren maar politieke rivalen waren geworden.Dit leidde tot de executie van veel politieke tegenstanders.Opstanden in Khuzistan, Koerdistan en Gonbad-e Qabus door marxisten en federalisten resulteerden in intense conflicten, waarbij de Koerdische opstand bijzonder langdurig en dodelijk was.De gijzelaarscrisis in Iran, die in november 1979 begon met de inbeslagname van de Amerikaanse ambassade in Teheran, had een aanzienlijke invloed op de revolutie.De crisis leidde tot verbroken diplomatieke betrekkingen tussen de VS en Iran, economische sancties door de regering-Carter en een mislukte reddingspoging die Khomeini's status in Iran versterkte.De gijzelaars werden uiteindelijk in januari 1981 vrijgelaten na de akkoorden van Algiers.^[108]Interne meningsverschillen over de toekomst van Iran kwamen na de revolutie aan de oppervlakte.Terwijl sommigen een democratische regering verwachtten, verzette Khomeini zich tegen dit idee en verklaarde in maart 1979: "Gebruik deze term 'democratisch' niet.Dat is de westerse stijl".^[109] Verschillende politieke groeperingen en partijen, waaronder het Nationaal Democratisch Front, de voorlopige regering en de Volksmujahedin van Iran, kregen te maken met verboden, aanvallen en zuiveringen.^[110]In 1979 werd een nieuwe grondwet opgesteld, waarbij Khomeini werd benoemd tot de hoogste leider met substantiële bevoegdheden en een administratieve Raad van Hoeders werd ingesteld die toezicht hield op wetgeving en verkiezingen.Deze grondwet werd in december 1979 via een referendum bekrachtigd ^{[. 111]}