De islamitische verovering van Egypte , die plaatsvond tussen 639 en 646 CE, geldt als een cruciale gebeurtenis in de uitgebreide geschiedenis van Egypte.Deze verovering betekende niet alleen het einde van de Romeins/ Byzantijnse overheersing in Egypte, maar luidde ook de introductie van de islam en de Arabische taal in, waardoor het culturele en religieuze landschap van de regio aanzienlijk werd vormgegeven.Dit essay duikt in de historische context, belangrijke veldslagen en de blijvende gevolgen van deze gedenkwaardige periode.Vóór de islamitische verovering stond Egypte onder Byzantijnse controle en fungeerde het als een kritische provincie vanwege zijn strategische ligging en agrarische rijkdom.Het Byzantijnse rijk werd echter verzwakt door interne conflicten en externe conflicten, met name met het Sassanidische rijk , wat de weg vrijmaakte voor het ontstaan ​​van een nieuwe macht.De islamitische verovering begon onder leiding van generaal Amr ibn al-As, gestuurd door kalief Omar, de tweede kalief van het islamitische Rashidun-kalifaat .De beginfase van de verovering werd gekenmerkt door belangrijke veldslagen, waaronder de cruciale slag om Heliopolis in 640 CE.De Byzantijnse strijdkrachten, onder bevel van generaal Theodorus, werden beslissend verslagen, wat de weg vrijmaakte voor de islamitische strijdkrachten om belangrijke steden als Alexandrië te veroveren.Alexandrië, een belangrijk centrum van handel en cultuur, viel in 641 CE in handen van de moslims.Ondanks verschillende pogingen van het Byzantijnse rijk om de controle terug te krijgen, waaronder een grote campagne in 645 CE, waren hun pogingen uiteindelijk niet succesvol, wat leidde tot de volledige islamitische controle over Egypte tegen 646 CE.De verovering leidde tot diepgaande veranderingen in de religieuze en culturele identiteit van Egypte.De islam werd geleidelijk de dominante religie, ter vervanging van het christendom , en het Arabisch kwam naar voren als de belangrijkste taal, die de sociale en administratieve structuren beïnvloedde.De introductie van islamitische architectuur en kunst heeft een blijvende stempel gedrukt op het culturele erfgoed van Egypte.Onder het islamitische bewind was Egypte getuige van aanzienlijke economische en administratieve hervormingen.De jizya-belasting die aan niet-moslims werd opgelegd, leidde tot bekeringen tot de islam, terwijl de nieuwe heersers ook landhervormingen doorvoerden, waardoor het irrigatiesysteem en daarmee de landbouw werden verbeterd.