De weigering van Turkije om de besluiten van de Conferentie van Constantinopel ten uitvoer te leggen, gaf Rusland een langverwachte kans om haar langetermijndoelstellingen met betrekking tot het Ottomaanse Rijk te verwezenlijken.Omdat zijn reputatie op het spel stond, verklaarde Rusland in april 1877 de oorlog aan de Ottomanen. De Russisch-Turkse oorlog was een conflict tussen het Ottomaanse Rijk en een coalitie onder leiding van het Russische Rijk , inclusief Bulgarije, Roemenië , Servië en Montenegro .^[35] Rusland vestigde een voorlopige regering in Bulgarije.De door Rusland geleide coalitie won de oorlog en duwde de Ottomanen helemaal terug tot aan de poorten van Constantinopel, wat leidde tot de interventie van de West-Europese grootmachten.Als gevolg hiervan slaagde Rusland erin provincies in de Kaukasus te claimen, namelijk Kars en Batum, en annexeerde het ook de regio Budjak.De vorstendommen Roemenië, Servië en Montenegro, die elk al enkele jaren de facto soevereiniteit hadden, riepen formeel de onafhankelijkheid van het Ottomaanse Rijk uit.Na bijna vijf eeuwen Ottomaanse overheersing (1396–1878) ontstond het Vorstendom Bulgarije als een autonome Bulgaarse staat met steun en militaire interventie van Rusland.