De Vandalenoorlog was een conflict dat in Noord-Afrika (grotendeels in het moderne Tunesië) werd uitgevochten tussen de strijdkrachten van het Byzantijnse of Oost-Romeinse rijk en het Vandaalse koninkrijk Carthago, in 533-534 CE.Het was de eerste van Justinianus I's heroveringsoorlogen van het verloren West-Romeinse Rijk.De Vandalen hadden in het begin van de 5e eeuw Romeins Noord-Afrika bezet en daar een onafhankelijk koninkrijk gevestigd.Onder hun eerste koning, Geiseric, voerde de formidabele Vandaalse marine piratenaanvallen uit over de Middellandse Zee, plunderde Rome en versloeg een massale Romeinse invasie in 468. Na de dood van Geiseric normaliseerden de betrekkingen met het overgebleven Oost-Romeinse rijk, hoewel de spanningen af ​​en toe oplaaiden als gevolg van de militante trouw van de Vandalen aan het Arianisme en hun vervolging van de inheemse bevolking van Nicea.In 530 wierp een paleisstaatsgreep in Carthago de pro-Romeinse Hilderik omver en verving hem door zijn neef Gelimer.De Oost-Romeinse keizer Justinianus gebruikte dit als voorwendsel om zich in Vandaalse aangelegenheden te mengen, en nadat hij in 532 zijn oostgrens met het Sassanidische Perzië had veiliggesteld, begon hij een expeditie voor te bereiden onder leiding van generaal Belisarius, wiens secretaris Procopius het belangrijkste historische verhaal van de oorlog schreef.