Het Verdrag van Parijs, ondertekend in Parijs door vertegenwoordigers van koning George III van Groot-Brittannië en vertegenwoordigers van de Verenigde Staten op 3 september 1783, maakte officieel een einde aan de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en de staat van conflict tussen de twee landen en erkende de Dertien Koloniën , die had deel uitgemaakt van het koloniale Brits-Amerika, als een onafhankelijke en soevereine natie.Het verdrag legde de grenzen vast tussen Brits Noord-Amerika, later Canada genoemd, en de Verenigde Staten, op lijnen die de Britten bestempelden als "buitengewoon genereus".^[68] Details omvatten visrechten en herstel van eigendommen en krijgsgevangenen.Dit verdrag en de afzonderlijke vredesverdragen tussen Groot-Brittannië en de landen die de Amerikaanse zaak steunden, waaronder Frankrijk ,Spanje en de Nederlandse Republiek , staan ​​gezamenlijk bekend als de Vrede van Parijs.^[69] Alleen artikel 1 van het verdrag, dat het bestaan ​​van de Verenigde Staten als vrije, soevereine en onafhankelijke staten erkent, blijft van kracht.^[70]