Левантыг лалын шашинтнуудын байлдан дагуулалт

Сири нь Арабын лалын шашинтнуудын байлдан дагуулалтаас өмнө долоон зууны турш Ромын эрхшээлд байсан бөгөөд 3, 6, 7-р зууны үед Сасанидын персүүд хэд хэдэн удаа түрэмгийлж байсан;мөн Сасанидын Арабын холбоотон Лахмидуудын дайралтанд өртөж байжээ.Ромын үед буюу 70 онд Иерусалимыг нураасны дараа бүх бүс нутгийг ( Иудей , Самари, Галилей) Палеестина гэж өөрчилсөн.603 оноос эхэлсэн Ром-Персийн сүүлчийн дайны үеэр 2-р Хосравын удирдлаган дор байсан Персүүд Сири, Палестин,Египетийг арав гаруй жилийн турш эзлэн түрэмгийлж чадсан бөгөөд 628 оны энх тайвныг тогтооход Гераклиусын ялалтаар албадан шахагджээ. Лалын шашинтнуудын байлдан дагуулалтын өмнөх өдөр Ромчууд (эсвэл орчин үеийн барууны түүхчид энэ үеийн Ромчуудыг нэрлэж заншсанаар Византчууд) зарим нутагт бараг хорин жилийн турш алдсан эдгээр нутаг дэвсгэрт эрх мэдлээ сэргээн босгох үйл явц хэвээр байв.Византийн (Ромын) эзэн хаан Гераклиус Сирийг Сасаничуудаас эргүүлэн авсны дараа Газаас Сөнөсөн тэнгисийн өмнөд хэсэг хүртэл хамгаалалтын шинэ шугам байгуулжээ.Эдгээр шугамууд нь зөвхөн харилцаа холбоог дээрэмчдээс хамгаалах зорилготой байсан бөгөөд Византийн хамгаалалтын ихэнх хэсэг нь уламжлалт дайснууд болох Сасанидын Персүүдтэй тулгарсан Хойд Сирид төвлөрсөн байв.Энэхүү хамгаалалтын шугамын сул тал нь өмнө зүгийн элсэн цөлөөс довтолж байсан мусульманчуудад Византийн байнгын цэргүүдтэй уулзахаас өмнө Газын зурвас хүртэл хойд зүгт хүрэх боломжийг олгосон явдал байв.

Сасанидын эсрэг амжилттай кампанит ажил хийж, улмаар Иракийг эзлэн авсны дараа Халид Иракт бэхлэлтээ байгуулжээ.Сасанидын цэргүүдтэй тулалдаж байхдаа Византийн Арабын үйлчлүүлэгчид болох Гассанидуудтай тулалдаж байв.Удалгүй Медина Арабын хойгийн өнцөг булан бүрээс омгийнхныг элсүүлэв.Халиф Умар армийг төрийн хэлтэс болгон зохион байгуулах хүртэл 636 он хүртэл овгийн бүрэлдэхүүнээс арми босгох уламжлал хадгалагдан үлджээ.Абу Бакр армийг дөрвөн корпус болгон зохион байгуулж, тус бүр өөрийн командлагч, зорилготой байв.Амр ибн аль-Аас: Объектив Палестин.Элат замаар, дараа нь Араба хөндийгөөр яв.Язид ибн Абу Суфян: Объектив Дамаск.Табук маршрутаар хөдөл.Шурахбил ибн Хасана: Объектив Жордан.Язидын араас Табукийн замаар яв.Абу Убайда ибн аль-Жаррах: Объектив Эмеса.Шурахбилийн дараа Табук замаар яв.Византийн армийн тодорхой байр суурийг мэдэхгүй байсан тул Абу Бакр бүх корпусууд бие биетэйгээ холбоотой байх ёстой бөгөөд хэрэв Византчууд армиа ямар ч үйл ажиллагааны салбарт төвлөрүүлж чадвал тусламж үзүүлэх боломжтой гэж тушаав.Корпорац нэг томоохон тулалдаанд төвлөрөх шаардлагатай болсон тохиолдолд Абу Убайдаг бүхэл бүтэн армийн ерөнхий командлагчаар томилов.

Эзэн хаан Гераклиус араб үйлчлүүлэгчдээсээ лалын армийн хөдөлгөөний талаарх мэдээллийг хүлээн авснаар эсрэг арга хэмжээ авахаар төлөвлөж эхлэв.Гераклиусын тушаалаар хойд зүгийн янз бүрийн гарнизонуудаас Византийн цэргүүд Айжнадин руу цугларахаар хөдөлж эхлэв.Абу Убайда 634 оны 5-р сарын гурав дахь долоо хоногт Византийн бэлтгэсэн бэлтгэлийн талаар Халифад мэдэгдэв. Абу Убайда ийм томоохон ажиллагаа, ялангуяа хүчирхэг Ромын армийн эсрэг явуулахад цэргийн командлагч байх туршлагагүй байсан тул Абу Бакр шийджээ. Халид ибн Валидыг командлахаар илгээв.Халид 6-р сарын эхээр Иракийн Аль-Хира хотоос 8000 орчим цэргийнхээ хагасыг дагуулан Сирийг зорив.Халид Сирийн цөлөөр дамжин өнгөрөх уламжлалт бус замаар Сири рүү хүрэх богино замыг сонгосон.Түүний цэргүүд баян бүрд дэх урьдчилан тогтоосон усны эх үүсвэрт хүрэхээсээ өмнө нэг ч дусал усгүй хоёр өдрийн турш жагссан гэж тэмдэглэсэн байдаг.Ийнхүү Халид Умард Сирид нэвтэрч, Византчуудыг баруун жигүүрт нь барьж авав.Орчин үеийн түүхчдийн үзэж байгаагаар энэхүү ухаалаг стратегийн маневр Сири дэх Византийн хамгаалалтыг сулруулсан.

Аль-Карятайн тулалдаан бол Византийн эзэнт гүрний Арабын Гассанидын холбоотнууд болон Рашидуны Халифатын арми хоорондын жижиг тулаан байв.Халид ибн Валид Сирид Тадмурыг байлдан дагуулсны дараа тулалдсан.Түүний арми оршин суугчид нь мусульманчуудыг эсэргүүцэж байсан Аль-Карятайн руу чиглэв.Тэд тулалдаж, ялагдаж, дээрэмдүүлсэн.

Сири дэх лалын армийн дээд командлагч Абу Убайда ибн аль-Жаррах Шурхабил ибн Хасанад Босра руу довтлохыг тушаажээ.Сүүлд нь 4000 хүнтэй цөөхөн армитай Босра хотыг бүслэв. Ром , Гассанидын Арабын гарнизон энэ нь ирэх мусульманчуудын томоохон армийн ахлагч байж болзошгүйг мэдээд бэхлэгдсэн хотоос гарч, Шурхабил руу дайрч, түүнийг бүх талаас нь бүслэн авав. талууд;Гэсэн хэдий ч Халид морин цэргүүдтэйгээ талбайд хүрч, Шурхабилыг аварсан.Дараа нь Халид, Шурхабил, Абу Убайда нарын нэгдсэн хүчин Босрагийн бүслэлтийг дахин эхлүүлсэн бөгөөд энэ нь МЭ 634 оны 7-р сарын дундуур хэсэг хугацаанд бууж өгснөөр Гассанид гүрнийг эцэслэн дуусгав.Энд Халид Халифын зааврын дагуу Абу Убайдагаас Сири дэх лалын армийн командлалыг хүлээн авав.

Ажнадайн тулалдаан нь 634 оны 7, 8-р сард одоогийн Израилийн Бейт Гуврины ойролцоо тулалдсан;Энэ бол Византийн (Ром) эзэнт гүрэн болон Арабын Рашидуны Халифатын арми хоорондын анхны томоохон тулаан байв.Тулааны үр дүн нь лалын шашинтнуудын шийдвэрлэх ялалт байв.Энэ тулааны нарийн ширийнийг 9-р зууны түүхч аль-Вакиди гэх мэт лалын шашны эх сурвалжууд ихэвчлэн мэддэг.

Якусагийн тулалдаан бол Византийн болон Рашидуны армийн хооронд болсон тулаан юм.Византийн армийг Дамаск руу чиглэсэн Арабын армийн давшилтыг хойшлуулахын тулд илгээв.

Ажнадайны тулалдаанд ялалт байгуулсны дараа лалын арми хойд зүг рүү хөдөлж, Дамаскийг бүслэв.Хотыг бусад бүс нутгаас тусгаарлахын тулд Халид өмнөд хэсэгт Палестин руу явах зам дээр, хойд талаараа Дамаск-Эмеса чиглэлд, мөн Дамаск руу чиглэсэн хэд хэдэн жижиг отрядуудыг байрлуулав.Дамаскаас 30 километрийн зайд орших Санита-аль-Укабын тулалдаанд Хераклиусын нэмэлт хүчүүдийг таслан зогсоож, бут цохив.Халидын цэргүүд бүслэлтийг таслахыг оролдсон Ромын гурван саллигийг тэсвэрлэв.Монофизит хамба лам лалын шашны ерөнхий командлагч Халид ибн аль-Валидад шөнийн цагаар л бага зэрэг хамгаалагдсан байрлал руу дайрах замаар хотын хэрмийг сэтлэх боломжтой гэж мэдэгдсэний дараа хотыг авав.Халид зүүн хаалганаас хот руу дайран орж ирэхэд Византийн гарнизоны командлагч Томас Халидын хоёр дахь командлагч Абу Убайдатай Жабия хаалганы дэргэд тайван замаар бууж өгөхөөр тохиролцов.Хотыг бууж өгсний дараа командлагч нар энх тайвны гэрээний нөхцлийн талаар маргав.Дамаск бол Сирийг лалын шашинтнуудын байлдан дагуулалтанд унагасан Зүүн Ромын эзэнт гүрний анхны томоохон хот юм.

8-р сарын 22-нд Рашидуны анхны халиф Абу Бакр нас барж, Умарыг залгамжлагч болгосон.Умарын эхний алхам нь Халидыг тушаалаас чөлөөлж, Абу Убайда ибн аль-Жаррахыг Исламын армийн шинэ ерөнхий командлагчаар томилох явдал байв.Халид шинэ халифад үнэнч байхаа тангараглаж, Абу Убайдагийн удирдлаган дор жирийн командлагчаар үргэлжлүүлэн ажилласан.Тэрээр "Хэрэв Абу Бакр нас барсан бол Умар халиф юм бол бид сонсож, дуулгавартай дагаж мөрддөг" гэж хэлсэн байдаг.Абу Убайда илүү удаан, тогтвортой хөдөлж байсан нь Сири дэх цэргийн ажиллагаанд нөлөөлсөн.Абу Убайда Халидыг шүтэн бишрэгч байсан тул түүнийг морин цэргийн командлагч болгож, бүхэл бүтэн кампанит ажлын туршид түүний зөвлөгөөнд ихээхэн найдаж байв.

Санита-аль-Укабын тулалдаан нь 634 онд Халид ибн аль-Валид тэргүүтэй Рашидуны халифатын хүчний хооронд Византийн эзэн хаан Гераклиусын Дамаскийн бүслэгдсэн гарнизоныг чөлөөлөхөөр илгээсэн Византийн хүчний эсрэг тулалдсан юм.Тулалдааны өмнө Халифатын цэргүүд Дамаск хотыг бусад бүс нутгаас тусгаарлахыг зорьж байв;Халид өмнөд хэсэгт нь Палестин руу явах зам дээр, хойд талаараа Дамаск-Эмеса чиглэлд, бусад хэд хэдэн жижиг отрядуудыг Дамаск руу чиглэсэн зам дээр байрлуулав.Эдгээр отрядууд Византийн армийн эсрэг скаут болон саатуулах хүчний үүрэг гүйцэтгэх ёстой байв.Хераклиусын нэмэлт хүчүүдийг таслан зогсоож, эхэндээ давуу талыг олж авсан ч Халид өөрийн биеэр нэмэлт хүчний хамт ирэхэд аль Укаб (Бүргэд) даваан дээр бут цохигдов.

Фахлын тулалдаан бол 12-р сард Иорданы хөндийн Пелла (Фахл) болон ойролцоох Скифополис (Бейсан) орчимд буюу түүний ойролцоо Исламын халифатын Арабын цэргүүд болон Византийн цэргүүдийн хийсэн Византийн Сирийг лалын шашинтнуудын байлдан дагуулах томоохон тулаан байв. 634 буюу 635 оны 1-р сар. Ажнадайн эсвэл Яармукийн тулалдаанд лалын шашинтнууд бут цохигдсон Византийн цэргүүд Пелла эсвэл Скифополист дахин цугларч, мусульманчууд тэднийг тэнд мөшгөв.Лалын морин цэрэг Бейсан орчмын шаварлаг газар нутгийг туулахад бэрхшээлтэй тулгарсан тул Византийн цэргүүд усалгааны суваг шуудууг таслан тухайн газрыг үерт автуулж, мусульманчуудын давшилтыг зогсоов.Лалын шашинтнууд эцсийн дүндээ асар их хохирол амссан гэж үздэг Византчуудыг ялав.Дараа нь Пелла баригдсан бол Бейсан болон ойролцоох Тибериас лалын цэргүүд богино бүслэлт хийсний дараа бууж өгчээ.

Византийн цэргүүд Халид Фахлын тулалдаанд устгагдсаны дараа Рашидуны арми байлдан дагуулалтаа үргэлжлүүлэхийн тулд хүчээ хуваажээ.Амр ибн аль-Аас, Шурхабил ибн Хасана нар Палестиныг эзлэхээр өмнөд зүгт нүүсэн бол Абу Убайда, Халид нар Умард Сирийг эзлэхээр хойд зүг рүү нүүжээ.Абу Убайда, Халид нар Фахлд эзлэгдсэн байхад Дамаскт зөвхөн Язид ибн Аби Суфян л үлджээ.Дамаскийг чөлөөлөх боломжийг мэдэрсэн Гераклиус тэр даруй генерал Теодор Патрисийн удирдлаган дор армиа Дамаскийг эргүүлэн авахаар илгээв.Теодор энэ номлолд асар их морин цэргийн хүчийг авчирсан.Энэ хооронд халифатын арми Теодорын хөдөлгөөнийг сурч чадсан тул Абу Убайда, Халид хоёр Византийг Фахл хотод ялсан тул Теодорыг таслан зогсоохоор тэр даруй тойруу замаар явжээ.Тулаан нь үнэндээ тусдаа газар нутагт хоёр өөр тулалдаанаас бүрдэж байв.Гэвч хоёр дахь тулалдаанд Халид ибн Валид эхний тулалдааныг богино хугацаанд дуусгасны дараа шууд оролцсон тул Лалын эртний түүхчид энэ мөргөлдөөнийг ганц мөргөлдөөн гэж үздэг.Энэ тулалдаанд Рашидуны арми шийдвэрлэх ялалт байгуулж, Византийн бүх командлагч хоёр тулалдаанд амь үрэгджээ.

МЭ 635 оны 1-р сард болсон Марж аль-Саффарын тулалдаан ньБошиглогч Мухаммедыг нас барсны дараа лалын шашинтнуудын байлдан дагуулалтын үеийн гол мөргөлдөөн байв.Энэ тулаан тухайн үеийн стратегийн чухал байршил байсан Дамаскийн ойролцоо болсон.Дамаск нь Византийн эзэн хаан Гераклиусын хүргэн Томасын мэдэлд байв.Халид ибн аль-Валид тэргүүтэй лалын шашинтнууд урагшилж байгаагийн хариуд Томас Эмесад байсан эзэн хаан Хераклиусын хүчнээс тусламж хүсэв.Халидын Дамаск руу хийсэн алхалтыг хойшлуулах эсвэл зогсоохын тулд Томас арми илгээв.Эдгээр армийн нэг нь 634 оны 8-р сарын дундуур Якусагийн тулалдаанд ялагдсан. Энэхүү цуврал хамгаалалтын хүчин чармайлтын нэг хэсэг болох Марж аль-Саффарын тулалдаан 635 оны 1-р сарын 23-нд болсон. Энэ тулалдааны нэгэн чухал хүн бол Умм Хаким байв. Византийн долоон цэргийг хөнөөсөн гэгддэг лалын шашинт баатар бинт аль-Харит ибн Хишам.Энэхүү тулаан нь Исламын анхны байлдан дагуулалтын үед чухал ач холбогдолтой байсан бөгөөд энэ нь Арабын хойгоос цааш лалын шашинтнуудын нутаг дэвсгэрийг хурдацтай тэлж, бүс нутгийн хүчний динамикийг өөрчилсөн юм.

Ярмукийн тулалдаан бол Византийн эзэнт гүрний арми болон Рашидуны халифатын лалын шашинтнуудын хоорондох томоохон тулаан байв.Энэхүү тулаан нь 636 оны 8-р сард Ярмук голын ойролцоо, одоогийн Сири-Иордан, Сири- Израилийн хилийн дагуу, Галилын тэнгисийн зүүн өмнөд хэсэгт зургаан өдөр үргэлжилсэн цуврал тулаануудаас бүрдсэн байв.Тулааны үр дүн нь Сири дэх Византийн ноёрхлыг эцэслэсэн лалын шашинтнуудын бүрэн ялалт байв.Ярмукийн тулалдаан нь цэргийн түүхэн дэх хамгийн шийдвэрлэх тулалдааны нэг гэж тооцогддог бөгөөд Исламын зөнчМухаммедыг нас барсны дараа лалын шашинтнуудын анхны байлдан дагуулалтын анхны давалгааг тэмдэглэж, Исламын шашин тухайн үеийн Христийн Левант руу хурдацтай хөгжиж байгааг зарлав. .Арабын давшилтыг шалгаж, алдагдсан газар нутгаа эргүүлэн авахын тулд эзэн хаан Гераклиус 636 оны 5-р сард Левант руу асар том экспедиц илгээв. Византийн арми ойртоход арабууд тактикийн хувьд Сириэс гарч, Арабын ойролцоох Яармукийн тал дээр бүх хүчээ дахин цуглуулав. Хойг, тэнд тэднийг хүчирхэгжүүлж, Византийн армийг тоогоор нь ялав.Энэхүү тулалдаан нь Халид ибн аль-Валидын цэргийн хамгийн том ялалт гэж тооцогддог бөгөөд түүхэн дэх хамгийн агуу тактикч, морин цэргийн командлагчдын нэг гэдгээрээ нэр хүндийг нь бататгасан юм.

Византийн армийг бут ниргэснээр лалын шашинтнууд Ярмукаас өмнө эзлэн авсан газар нутгаа хурдан эргүүлэн авчээ.Абу Убайда Халид зэрэг дээд командлагч нартайгаа уулзаж, Иерусалимыг эзлэхээр шийдэв.Иерусалимын бүслэлт 4-6 сар үргэлжилсэн бөгөөд үүний дараа хот бууж өгөхийг зөвшөөрсөн боловч зөвхөн Умард биечлэн очжээ.Уламжлал ёсоор бол 637 эсвэл 638 онд Халиф Умар өөрийн биеэр Иерусалимд очиж, хотын захиргааг хүлээн авчээ.Ийнхүү Патриарх түүнд бууж өгөв.

Эмесаг аль хэдийн гартаа авснаар Абу Убайда, Халид хоёр Византийн стратегийн хамгийн чухал цайз байсан Халцис руу нүүв.Византичууд Халсисаар дамжуулан Анатолийг, Гераклиусын төрсөн нутаг Арменийг болон бүс нутгийн нийслэл Антиохыг хамгаалах боломжтой болно.Абу Убайда Халидыг хөдөлгөөнт харуулынхаа хамт Халсис руу илгээв.Бараг л дийлдэшгүй цайзыг Менас удирдсан Грекийн цэргүүд хамгаалж байсан бөгөөд нэр хүндээрээ зөвхөн эзэн хааны дараа хоёрдугаарт бичигддэг.Менас Византийн уламжлалт тактикаас холдож, Халидтай тулалдаж, лалын армийн гол бүрэлдэхүүнийг Халцисаас зүүн тийш 5 км-ийн зайд орших Хазирт нэгтгэхээс өмнө устгахаар шийджээ.Менас алагдах үед тулалдааны эхний шатандаа байсан.Түүний үхлийн тухай мэдээ түүний хүмүүсийн дунд тархах үед Византийн цэргүүд уур хилэнгээ аван, удирдагчынхаа үхлийн өшөөг авахын тулд зэрлэгээр дайрчээ.Халид морин цэргийн дэглэмийг авч, Византийн армийг ар талаас нь довтлохын тулд нэг жигүүрийн хажуугаас маневр хийв.Удалгүй Ромын арми бүхэлдээ бүслэгдэж ялагдал хүлээв.Менас болон түүний гарнизон хэзээ ч ийм хүнд ялагдал хүлээж байгаагүй гэдэг.Хазирын тулалдаан нь Умарыг Халидын цэргийн суут ухаантыг магтан дуулж, "Халид үнэхээр командлагч юм. Абу Бакрыг Аллах өршөөх болтугай. Тэр надаас илүү хүмүүсийг шүүдэг байсан."

Абу Убайда удалгүй 6-р сард хэсэг хугацаанд бууж өгсөн Халсист Халидтай нэгдсэн.Энэхүү стратегийн ялалтаар Халцисын хойд хэсэг лалын шашинтнуудад нээлттэй болжээ.Халид, Абу Убайда нар хойд зүгт жагсаалаа үргэлжлүүлж, аравдугаар сард цөхрөнгөө барсан Византийн цэргүүд ширүүн эсэргүүцлийн дараа эзлэгдсэн Алеппо хотыг бүслэв.

Халид, Абу Убайда нар Антиохыг чиглэхийн өмнө хотыг Анатолиос тусгаарлахаар шийджээ.Үүний дагуу тэд Византийн боломжтой бүх хүчийг устгахын тулд хойд зүгт отрядуудыг илгээж, Алеппо хотоос 50 км-ийн зайд орших Азаз хэмээх гарнизон хотыг эзлэн авав;тэндээс лалын шашинтнууд зүүн талаас Антиох руу дайрч, Төмөр гүүрний тулалдаан болов.Ярмук болон Сирийн бусад кампанит ажилд амьд үлдсэн хүмүүсээс бүрдсэн Византийн арми ялагдаж, Антиох руу ухарч, үүний дараа лалын шашинтнууд хотыг бүслэв.Эзэн хаанаас тусламж авах найдвар багатай байсан Антиох 10-р сарын 30-нд Византийн бүх цэргүүдийг Константинополь руу аюулгүй нэвтрүүлэх нөхцөлтэйгээр бууж өгөв.

Ярмукийн тулалдаанд аймшигтай ялагдал хүлээсний дараа Византийн эзэнт гүрний үлдсэн хэсэг нь эмзэг байдалд үлджээ.Цөөн тооны цэргийн нөөц үлдсэн тул Сирид цэргийн эргэлт хийхийг оролдох боломжгүй болсон.Гераклиус эзэнт гүрнийхээ бусад хэсгийг хамгаалахад цаг зав гаргахын тулд Сирид эзлэгдсэн мусульманчуудад хэрэгтэй байв.Тиймээс Гераклиус Евфрат мөрний дагуух хоёр хот болох Кирцесиум ба Хитээс ирсэн Жазирагаас ирсэн Христийн Арабын овгуудаас тусламж хүсчээ.Овгууд их хэмжээний арми цуглуулж, тэр үед Абу Убайдагийн цэргийн штаб болгон босгосон Эмесагийн эсрэг богино хугацаанд жагсав.Христэд итгэгч арабууд Халиф өөрөө удирдуулсан шинэ нэмэлт хүчнүүд ирж, Иядчууд Жазира дахь нутаг руугаа довтолж байгаа тухай мэдээг хүлээн авмагц бүслэлтээ тэр даруй орхиж, яаран ухрав.Христийн Арабын эвслүүд гарах үед Халид болон түүний хөдөлгөөнт харуулыг Иракаас Ка'кагийн удирдлага дор 4000 цэргээр бэхжүүлсэн бөгөөд одоо Абу Убайда дайсныг хөөхөөр цайзаас гарч ирэх зөвшөөрлийг авсан байна.Халид Арабын христийн эвслийн хүчинд их хэмжээний хохирол учруулсан нь бүслэлтийг бүхэлд нь эвдээд зогсохгүй Жазира руу буцаж ирэхэд нь саад болжээ.Византийн холбоотнуудын бүслэлт хийх оролдлогыг няцаасан төдийгүй Иядад бараг бүх Жазира бүсийг эзлэх боломжийг олгосон хамгаалалтын амжилт нь Халифатыг хойд зүгт Арменид хүрэх хүртлээ бүрэн хэмжээний довтолгоог эхлүүлэхэд түлхэц болсон юм.

Умарын тушаалаар Ирак дахь лалын армийн командлагч Саад ибн Аби Ваккас Тигр, Евфрат мөрний хоорондох Урфа хүртэлх бүс нутгийг эзлэхээр Ияд ибн Ганмын удирдлаган дор цэргээ илгээв.639-640 онд Ракка мусульманчуудын гарт орж, дараа нь Зүүн Ромын эзэнт гүрний бүс нутаг дахь сүүлчийн бааз Жазирагийн ихэнх хэсэг нь тайван замаар бууж өгч, Жизягийн төлбөрийг төлөхийг зөвшөөрөв.

Жазира хотыг байлдан дагуулах ажиллагаа МЭ 640 он гэхэд дууссан бөгөөд үүний дараа Абу Убайда Халид, Ияд ибн Ганм (Жазираг байлдан дагуулагч) хоёрыг тэндээс хойд зүгт Византийн нутаг дэвсгэрт довтлохоор илгээв.Тэд бие даан явж, Эдесса, Амида, Малатья, Арменийг бүхэлд нь Арарат хүртэл эзлэн авч, хойд болон төв Анатолийг дайрчээ.Хераклиус Антиох ба Тартусын хоорондох бүх цайзыг аль хэдийн орхиж лалын шашинтнуудын хяналтанд байдаг газар нутаг болон Анатолийн хооронд хамгаалалтын бүсийг бий болгосон.Дараа нь Умар экспедицээ зогсоож, одоогийн Сирийн захирагч Абу Убайдад тэнд өөрийн эрх мэдлээ бэхжүүлэхийг тушаав.Энэ шийдвэрийг Халидыг цэргийн карьераа дуусгасан армиас халж, дараа жил нь ган гачиг болж тахал болсонтой холбон тайлбарлаж болно.