Мэйжигийн эрин үе

Талийгаач Токугава шогун улс (Бакумацу) нь 1853-1867 оны хооронд Япон улс сакоку хэмээх тусгаарлах гадаад бодлогоо зогсоож, феодалын шогун ноёрхлоос Мэйжигийн засгийн газар хүртэл шинэчлэгдсэн үе юм.Энэ ньЭдогийн үеийн төгсгөл бөгөөд Мэйжигийн эриний өмнөх үе юм.Энэ үеийн үзэл суртлын болон улс төрийн томоохон фракцууд нь империалистыг дэмжигч Ишин Шиши (үндсэрхэг эх орончид) ба шогунатын хүчнүүд, тэр дундаа элит Шинсэнгуми ("шинээр сонгогдсон корпус") сэлэмчид хуваагджээ.Хэдийгээр энэ хоёр бүлэглэл хамгийн тод томруун эрх мэдэл байсан ч бусад олон фракцууд Бакумацүгийн үеийн эмх замбараагүй байдлыг ашиглан хувийн эрх мэдлийг булаан авахыг оролдсон.Цаашилбал, өөр хоёр гол хөдөлгөгч хүч байсан;нэгдүгээрт, тозама даймёгуудын дургүйцэл, хоёрдугаарт, Мэттью С.Пэрригийн удирдлаган дор АНУ-ын Тэнгисийн цэргийн флот ирсний дараа өрнөдийн эсрэг үзэл улам бүр нэмэгдэв (энэ нь Японыг албадан нээхэд хүргэсэн).Эхнийх нь Секигахарад (1600 онд) Токугавагийн хүчний эсрэг тулалдаж, тэр цагаас хойш шогунатын бүх хүчирхэг албан тушаалаас бүрмөсөн цөлөгдсөн ноёдтой холбоотой байв.Хоёр дахь нь sonnō joi ("Эзэн хааныг хүндэтгэ, варваруудыг хөө") гэсэн хэллэгээр илэрхийлэгдэх ёстой байв.Бакумацүгийн төгсгөл нь Бошины дайн, ялангуяа шогуныг дэмжигч хүчнүүд ялагдсан Тоба-Фушимигийн тулаан байв.

Эдогийн үед Япон Солонгостой харилцах харилцаа, худалдааг Цүшима дахь Согийн гэр бүлтэй зуучлагчаар дамжуулан явуулж байсан бөгөөд Пусан хотын ойролцоох Тонгнае хотод ваегван хэмээх Японы заставыг хадгалахыг зөвшөөрчээ.Худалдаачид заставт хоригдож, нэг ч япончуудыг Солонгосын нийслэл Сөүл рүү зорчихыг хориглосон байна.Гадаад харилцааны товчоо эдгээр зохицуулалтыг орчин үеийн төр, улс хоорондын харилцаанд тулгуурлан өөрчлөхийг хүссэн.1868 оны сүүлээр Со даймёгийн гишүүн Солонгосын эрх баригчдад шинэ засгийн газар байгуулагдаж, Японоос элч илгээнэ гэж мэдэгджээ.1869 онд Мэйжигийн засгийн газрын элч хоёр улсын хооронд сайн санааны төлөөлөгчийн газар байгуулахыг хүссэн захидал барин Солонгост ирсэн;Уг захидалд Солонгосын шүүхээс Со гэр бүлд ашиглахыг зөвшөөрсөн тамга гэхээсээ илүү Мэйжигийн засгийн газрын тамга байсан.Мөн Японы эзэн хааныг дурдахдаа тайкун (大君) гэхээсээ илүү ко (皇) тэмдэгтийг ашигласан.Солонгосчууд энэ дүрийг зөвхөн Хятадын эзэн хааныг дурдахдаа ашигладаг байсан бөгөөд солонгосчуудын хувьд энэ нь Солонгосын хааныг Японы захирагчийн вассал эсвэл харьяат болгох Солонгосын хаанаас ёслолын давуу байдлыг илэрхийлдэг.Япончууд Шёгуныг эзэн хаан сольсон дотоодын улс төрийн нөхцөл байдалд хариу үйлдэл үзүүлж байв.Солонгосчууд Хятад улс улс хоорондын харилцааны төвд байсан синоцентрик ертөнцөд үлдэж, улмаар элчийг хүлээн авахаас татгалзав.Солонгосчуудыг шинэ дипломат бэлэг тэмдэг, зан үйлийг хүлээн зөвшөөрөхийг албадаж чадаагүй тул Япончууд нэг талын журмаар өөрчилж эхлэв.Энэ нь тодорхой хэмжээгээр 1871 оны 8-р сард домэйнүүдийг цуцалсны үр дагавар байсан бөгөөд ингэснээр Цушимагийн Со гэр бүл солонгосчуудтай зуучлах боломжгүй болсон гэсэн үг юм.Өөр нэг чухал хүчин зүйл бол Гвидо Вербекийн хамт Нагасакид хуулийн чиглэлээр богино хугацаанд суралцаж байсан Соежима Танеомиг Гадаад хэргийн шинэ сайдаар томилсон явдал байв.Соэжима олон улсын хууль тогтоомжийг мэддэг байсан бөгөөд Зүүн Азид хүчтэй урагшлах бодлого баримталж, Хятад, Солонгос, барууныхантай харилцахдаа олон улсын шинэ дүрмийг ашигласан.Түүнийг ажиллаж байх хугацаанд Япончууд Цүшимагийн домайн удирддаг уламжлалт харилцааны хүрээг аажмаар худалдааг нээх, Солонгостой улс хоорондын "хэвийн" дипломат харилцаа тогтоох үндэс болгон хувиргаж эхлэв.

1867 оны 2-р сарын 3-нд 14 настай хунтайж Муцухито өөрийн эцэг эзэн хаан Комейг залгамжлан Хризантемийн хаан ширээг залгамжлан 122 дахь эзэн хаан болжээ.1912 он хүртэл хаанчлах ёстой байсан Муцухито Японы түүхэнд шинэ эриний эхлэлийг тавихын тулд Мэйжи буюу Гэгээрсэн дүрэм хэмээх шинэ хаанчлалыг сонгов.

Эе жа наи ка (ええじゃないか) нь 1867 оны 6-р сараас 1868 оны 5-р сар хүртэл, Эдогийн үеийн төгсгөл ба 1868 оны 5-р сар хүртэл Японы олон хэсэгт болсон нийгэм, улс төрийн эсэргүүцлийн жагсаал гэж ойлгогддог багт наадам, шашны баяр, олон нийтийн үйл ажиллагааны цогц юм. Мэйжигийн сэргээн босголтын тухай.Ялангуяа Бошингийн дайн ба Бакумацугийн үед эрчимтэй байсан хөдөлгөөн Киотогийн ойролцоох Кансай мужаас үүссэн.

1868 онд Бошины дайны үеэр Токугава шогунатын дэглэмд үнэнч хүчнүүд ялагдсаны дараа Мэйжигийн шинэ засгийн газар өмнө нь Шогунатын (тэнрё) шууд хяналтанд байсан бүх газар нутгийг хураан авч, Токугавагийн үйл хэрэгт үнэнч хэвээр үлдсэн даймио нарын хяналтад байсан газар нутгийг хураан авчээ.Эдгээр газар нутаг нь Японы газар нутгийн дөрөвний нэг орчим хувийг эзэлдэг бөгөөд төв засгийн газраас шууд томилсон захирагчтай муж болгон өөрчлөн зохион байгуулагдсан.Ханыг халах хоёр дахь үе шат нь 1869 онд болсон. Энэ хөдөлгөөнийг Чошүгийн домайн Кидо Такайоши удирдаж, ордны язгууртан Ивакура Томоми, Санжё Санетоми нар дэмжлэг үзүүлжээ.Кидо Токугаваг түлхэн унагахад тэргүүлэгч хоёр муж болох Чошү болон Сацумагийн ноёдыг эзэн хаанд сайн дураараа нутаг дэвсгэрээ өгөхийг ятгав.1869 оны 7-р сарын 25-аас 1869 оны 8-р сарын 2-ны хооронд тэдний үнэнч эсэхэд эргэлзэх вий гэж эмээж, бусад 260 домэйны даймёо дагасан.Зөвхөн 14 домэйн домэйныг буцаан өгөхийг эхэндээ сайн дураараа биелүүлээгүй бөгөөд дараа нь цэргийн ажиллагаа явуулна гэсэн сүрдүүлгийн дор шүүхээс үүнийг хийхийг тушаажээ.Өв залгамжлах эрх мэдлээ төв засгийн газарт хүлээлгэн өгсний хариуд даймёо нар хуучин нутаг дэвсгэрийнхээ удамшлын бус захирагчаар дахин томилогдсон (түүнийг муж гэж өөрчилсөн) бөгөөд татварын орлогын 10 хувийг өөртөө байлгахыг зөвшөөрсөн. цагаан будааны үйлдвэрлэл (энэ нь Шогун вант улсын дор тэдний феодалын үүрэг хүлээсэн нэрлэсэн будааны үйлдвэрлэлээс их байсан).1869 оны 7-р сард казоку үе тэнгийн тогтолцоо бий болсноор даймё гэдэг нэр томьёог мөн цуцалсан.1871 оны 8-р сард Сайго Такамори, Кидо Такаёши, Ивакура Томоми, Ямагата Аритомо нарын туслалцаатайгаар Окубо эзэн хааны зарлигаар хүчээр амьд үлдсэн 261 хуучин феодалын домайныг хотын гурван муж (фу) болон 302 муж (кен) болгон өөрчлөн зохион байгуулав.Дараа жил нь нэгтгэх замаар энэ тоог бууруулж, хотын гурван муж, 72 муж болгон, дараа нь 1888 он гэхэд одоогийн гурван муж, 44 муж болгон бууруулсан.

1868 онд Киото хотод Хэйгакко нэртэйгээр байгуулагдсан офицер бэлтгэх сургуулийг 1874 онд Японы эзэн хааны армийн академи болгон өөрчилж, Токиогийн Ичигая хотод нүүлгэн шилжүүлжээ.1898 оноос хойш Академи нь Армийн боловсролын удирдлагын удирдлагад оржээ.Японы эзэн хааны армийн академи нь Японы эзэн хааны армийн ерөнхий офицер бэлтгэх сургууль байв.Хөтөлбөр нь орон нутгийн армийн кадет сургуулийг төгсөгчид болон дунд сургуулийг дөрвөн жил төгссөн хүмүүст зориулсан бага курс, офицерт нэр дэвшигчдэд зориулсан ахлах курсээс бүрдсэн.

Мэйжигийн сэргээн босголт бол 1868 онд эзэн хаан Мэйжигийн удирдлаган дор Японд эзэнт гүрний бодит засаглалыг сэргээсэн улс төрийн үйл явдал байв.Мэйжигийн сэргээн босголтын өмнө эрх баригч хаадууд байсан ч энэ үйл явдлууд практик чадварыг сэргээж, Японы эзэн хааны дор улс төрийн тогтолцоог бэхжүүлсэн.Сэргээгдсэн засгийн газрын зорилгыг шинэ эзэн хаан дүрмийн тангарагтаа илэрхийлэв.Сэргээн босголт нь Японы улс төр, нийгмийн бүтцэд асар их өөрчлөлт авчирсан бөгөөд Эдогийн сүүл үе (ихэвчлэн Бакумацу гэж нэрлэдэг) болон Мэйжигийн эриний эхэн үеийг хамарсан бөгөөд энэ хугацаанд Япон хурдацтай аж үйлдвэржиж, барууны үзэл санаа, үйлдвэрлэлийн арга барилыг нэвтрүүлсэн.

Бошингийн дайн нь заримдаа Японы хувьсгал эсвэл Японы иргэний дайн гэгддэг бөгөөд 1868-1869 онд эрх баригч Токугава шогунатын хүчнүүд болон Эзэн хааны шүүхийн нэрээр улс төрийн эрх мэдлийг булаан авахыг эрмэлздэг бүлэглэлийн хооронд Японд тулалдаж байсан иргэний дайн юм.Дайн нь өмнөх 10 жилийн хугацаанд Япон улс нээгдсэний дараа олон язгууртнууд болон залуу самурай нарын харийнхантай харьцах харийн харьцсанд сэтгэл дундуур байснаас үүдэлтэй юм.Эдийн засагт барууны нөлөө нэмэгдэж байгаа нь тухайн үеийн Азийн бусад орнуудынхтай адил уналтад хүргэсэн.Баруун самурай нарын холбоо, ялангуяа Чошү, Сацума, Тоса нарын эзэмшил газар болон ордны түшмэд Эзэн хааны ордонд хяналтаа тогтоож, залуу эзэн хаан Мэйжид нөлөөлсөн.Сууж буй шогун Токугава Ёшинобу өөрийн нөхцөл байдлын дэмий болохыг ухаарч, хаан ширээнээс татгалзаж, улс төрийн эрх мэдлээ эзэн хаанд шилжүүлэв.Ёшинобу үүнийг хийснээр Токугавагийн өргөө хадгалагдаж, ирээдүйн засгийн газарт оролцох боломжтой гэж найдаж байв.Гэсэн хэдий ч эзэнт гүрний цэргийн хөдөлгөөн, Эдо дахь партизануудын хүчирхийлэл, Сацума, Чошү нарын дэвшүүлсэн Токугавагийн өргөөг татан буулгах тухай эзэн хааны зарлигийн улмаас Ёшинобу Киото дахь эзэн хааны ордныг булаан авах цэргийн кампанит ажил эхлүүлэхэд хүргэв.Цэргийн урсгал нь жижиг боловч харьцангуй шинэчлэгдсэн эзэн хааны фракцын талд хурдан эргэж, Эдо бууж өгснөөр хэд хэдэн тулалдааны эцэст Ёшинобү биечлэн бууж өгсөн.Токугава шогунд үнэнч хүмүүс Хоншюгийн хойд хэсэг, дараа нь Хоккайдо руу ухарч, Эзогийн Бүгд Найрамдах Улсыг байгуулжээ.Хакодатегийн тулалдаанд ялагдал нь энэхүү сүүлчийн тэмцлийг эвдэж, эзэн хааныг Япон даяар бүрэн дээд захирагчаар үлдээж, Мэйжигийн сэргээлтийн цэргийн үе шатыг дуусгав.Мөргөлдөөний үеэр 69,000 орчим эрчүүд дайчлагдсанаас 8,200 орчим нь амь үрэгджээ.Эцэст нь ялалт байгуулсан эзэн хааны фракц Японоос гадаадын иргэдийг хөөн гаргах зорилгоо орхиж, барууны гүрнүүдтэй тэгш бус гэрээг эцэст нь дахин хэлэлцэхийн тулд үргэлжлүүлэн шинэчлэх бодлогыг баримталжээ.Эзэн хааны фракцын нэрт удирдагч Сайго Такаморигийн тууштай байдлын улмаас Токугавагийн үнэнч хүмүүст өршөөл үзүүлж, дараа нь шинэ засгийн газрын үед Шогунатын олон удирдагчид болон самурай нарт хариуцлага тооцсон.Бошингийн дайн эхлэхэд Япон улс хэдийнэ шинэчлэгдэж, барууны аж үйлдвэржсэн орнуудын нэгэн адил дэвшлийн замаар явж байв.Барууны орнууд, ялангуяа Их Британи, Франц улс тус улсын улс төрд гүн гүнзгий оролцож байсан тул эзэнт гүрний хүчийг суулгаснаар мөргөлдөөнд улам үймээн самуун нэмэгдэв.Цаг хугацаа өнгөрөхөд амь үрэгдэгсдийн тоо Японы хүн амын тоотой харьцуулахад бага байсан тул дайныг "цусгүй хувьсгал" гэж романтик болгосон.Гэсэн хэдий ч удалгүй баруун самурай ба эзэн хааны фракцын модернистуудын хооронд зөрчилдөөн үүсч, улмаар Сацумагийн бослогыг цуст болгоход хүргэв.

Эдогийн уналт 1868 оны 5, 7-р сард Токугава шогунатын хяналтад байсан Японы нийслэл Эдо (орчин үеийн Токио) Бошингийн дайны үеэр эзэн хаан Мэйжигийг сэргээн босгоход таатай хүчинд унах үед болсон.Ялсан эзэнт гүрнийг Японоор дамжин хойд болон зүүн тийш удирдаж байсан Сайго Такамори нийслэл рүү ойртоход Кошү-Кацунумагийн тулалдаанд ялалт байгуулав.Тэрээр эцэст нь 1868 оны 5-р сард Эдог бүсэлж чадсан. Шогуны армийн сайд Кацу Кайшү бууж өгөх тухай хэлэлцээ хийсэн бөгөөд энэ нь ямар ч болзолгүйгээр бууж өгсөн юм.

Японоор О-ятой Гайкокүжин гэгддэг Мэйжи дэх гадаадын ажилчдыг Японы засгийн газар болон хотын захиргаа Мэйжигийн үеийг шинэчлэхэд туслах тусгай мэдлэг, ур чадварын үүднээс хөлсөлжээ.Энэ нэр томъёо нь Ятой (түр хөлсөлсөн хүн, өдрийн ажилчин) -аас гаралтай бөгөөд О-ятой гайкокүжин гэж эелдэгээр гадаадын ажилд авсан.Нийт тоо нь 2000 гаруй, магадгүй 3000 хүрэх магадлалтай (хувийн хэвшилд хэдэн мянгаараа).1899 он хүртэл гадаадын 800 гаруй хөлсөлсөн мэргэжилтэн засгийн газарт үргэлжлүүлэн ажиллуулж, бусад олон хүн хувийн хэвшилд ажиллаж байв.Тэдний ажил мэргэжил нь засгийн газрын өндөр цалинтай зөвлөх, коллежийн профессор, багшаас эхлээд энгийн цалинтай техникч хүртэл янз бүр байв.Тус улсыг нээх явцад Токугава Шогунатын засгийн газар анх Германы дипломатч Филипп Франц фон Сиболдыг дипломат зөвлөхөөр, Нидерландын тэнгисийн цэргийн инженер Хендрик Хардесийг Нагасаки Арсенал, Виллем Йохан Корнелис, Риддер Хуйссен ван Каттендижке нарыг Нагасаки дахь Тэнгисийн цэргийн сургалтын төвд ажилд авчээ. Францын тэнгисийн цэргийн инженер Франсуа Леонсе Верни Йокосукагийн тэнгисийн цэргийн Арсенал, Британийн барилгын инженер Ричард Хенри Брунтон нар.О-ятой нарын ихэнх нь засгийн газрын зөвшөөрлөөр хоёр, гурван жилийн гэрээгээр томилогдсон бөгөөд зарим тохиолдлоос бусад тохиолдолд Японд хариуцлагаа зохих ёсоор хүлээсэн.Нийтийн ажил нийт О-ятойчуудын бараг 40%-ийг ажилд авдаг байсан тул О-ятой нарыг ажилд авах гол зорилго нь технологийн дамжуулалт, систем, соёлын арга замын талаар зөвлөгөө авах явдал байв.Тиймээс Японы залуу офицерууд Токио, Эзэн хааны коллеж, Эзэн хааны инженерийн коллеж, гадаадад суралцаж, боловсрол эзэмшсэнийхээ дараа О-ятойгийн албан тушаалыг аажмаар авчээ.О-ятойчууд өндөр цалинтай байсан;1874 онд тэд 520 эрэгтэй байсан бөгөөд тэр үед тэдний цалин 2.272 сая ¥ буюу улсын жилийн төсвийн 33.7 хувьтай тэнцэж байв.Цалингийн систем нь Британийн Энэтхэгтэй дүйцэхүйц байсан, тухайлбал, Британийн Энэтхэгийн нийтийн аж ахуйн ерөнхий инженер сард 2500 рупий цалин авдаг байсан нь 1870 онд Осакагийн гаалийн газрын ахлах ажилтан Томас Уильям Киндерийн цалин 1000 иентэй бараг ижил байв.Японыг шинэчлэхэд тэдний өгсөн үнэ цэнийг үл харгалзан Японы засгийн газар тэднийг Японд байнга суурьших нь ухаалаг хэрэг гэж үзсэнгүй.Гэрээ дуусгавар болсны дараа Жосиа Кондер, Уильям Киннинмонд Бертон зэрэг заримаас бусад нь ихэнх нь эх орондоо буцаж ирэв.1899 онд Японд нутаг дэвсгэрээс гадуурх байдал дуусах үед уг системийг албан ёсоор зогсоосон.Гэсэн хэдий ч Японд, ялангуяа үндэсний боловсролын систем, мэргэжлийн спортын салбарт гадаадын иргэдийн ажил эрхлэлт ижил хэвээр байна.

Япон улс 1867 онд Мэйжигийн эриний өмнөх сакокугаас гарч ирэхэд барууны орнууд аль хэдийн маш давамгайлж, олон улсын хэмжээнд ач холбогдолтой компаниудтай байсан.Японы компаниуд бүрэн эрхт хэвээр үлдэхийн тулд Хойд Америк, Европын компаниудын адил арга зүй, сэтгэлгээг хөгжүүлэх хэрэгтэйг ойлгосноор зайбацу бий болсон.Мэйжигийн эрин үед Японы аж үйлдвэржилт эрчимжсэнээс хойш Зайбацу нь Японы эзэнт гүрний эдийн засаг, аж үйлдвэрийн үйл ажиллагааны гол цөм нь байв.Тэд 1904-1905 оны Орос-Японы дайнд Япон Оросыг ялсны дараа, Дэлхийн 1-р дайны үед Германыг ялсны дараа л Японы үндэсний болон гадаад бодлогод асар их нөлөө үзүүлсэн.Зайбацүгийн "том дөрөв", Сумитомо, Мицүи, Мицүбиши, Ясуда нар хамгийн чухал зайбацугийн бүлгүүд байв.Тэдний хоёр нь болох Сумитомо, Мицуи нар Эдогийн үеэс эхтэй байсан бол Мицубиши, Ясуда нар Мэйжигийн сэргээн босголтоос эх сурвалжаа авчээ.

Япон улсын шинэчлэлийн хурдацтай хөгжихөд дор хаяж хоёр шалтгаан байсан: англи хэл заах, шинжлэх ухаан, инженерчлэл, арми гэх мэт төрөл бүрийн мэргэшсэн чиглэлээр 3000 гаруй гадаадын мэргэжилтнүүдийг (о-ятой гайкокужин буюу "хөлсөөр авсан гадаадын иргэд" гэж нэрлэдэг) ажиллуулах. болон тэнгисийн цэргийн флот, бусад;мөн 1868 оны дүрмийн тангаргийн тав дахь буюу сүүлчийн зүйлд үндэслэн "Эзэн хааны засаглалын үндэс суурийг бэхжүүлэхийн тулд дэлхий даяар мэдлэгийг эрэлхийлнэ" гэсэн үндсэн дээр олон япон оюутнуудыг Европ, Америк руу гадаадад илгээсэн.Энэхүү шинэчлэлийн үйл явцыг Мэйжигийн засгийн газар анхааралтай ажиглаж, ихээхэн татаас авч, Мицуи, Мицубиши зэрэг агуу Зайбацу фирмүүдийн хүчийг нэмэгдүүлсэн.Зайбацу болон засгийн газар гар нийлэн барууны орнуудаас технологи зээлж, үндэстнээ удирдан чиглүүлж байв.Япон улс нэхмэл эдлэлээс эхлээд Азийн үйлдвэрлэлийн барааны зах зээлийн ихэнх хэсгийг аажмаар хяналтандаа авчээ.Эдийн засгийн бүтэц нь маш меркантилист болж, түүхий эд импортолж, эцсийн бүтээгдэхүүн экспортлох болсон нь Японы түүхий эдийн харьцангуй ядуу байдлын тусгал юм.Япон улс 1868 онд Кейо-Мэйжигийн шилжилтээс гарч, Азийн анхны аж үйлдвэржсэн улс болжээ.Дотоодын арилжааны үйл ажиллагаа, хязгаарлагдмал гадаад худалдаа нь Кейогийн үе хүртэл материаллаг соёлын эрэлт хэрэгцээг хангаж байсан боловч орчин үеийн Мэйжигийн эрин үед эрс өөр шаардлага тавигдаж байв.Мэйжигийн удирдагчид анхнаасаа зах зээлийн эдийн засгийн үзэл баримтлалыг хүлээн зөвшөөрч, Англи, Хойд Америкийн чөлөөт аж ахуйн нэгжийн капитализмын хэлбэрийг нэвтрүүлсэн.Түрэмгий бизнес эрхлэгчид ихтэй улсын хувийн хэвшил ийм өөрчлөлтийг сайшаан хүлээж авсан.

Аж үйлдвэржилтийг дэмжихийн тулд засгийн газар хувийн бизнест нөөцийг хуваарилах, төлөвлөхөд нь туслах ёстой ч хувийн хэвшлийнхэн эдийн засгийн өсөлтийг өдөөх хамгийн сайн тоног төхөөрөмжтэй байхаар шийдсэн.Засгийн газрын хамгийн том үүрэг бол бизнесийг хөгжүүлэх эдийн засгийн нөхцөлийг бүрдүүлэхэд туслах явдал байв.Товчхондоо төр чиглүүлэгч, бизнес үйлдвэрлэгч нь байх ёстой.Мэйжигийн эхэн үед засгийн газар үйлдвэр, усан онгоцны үйлдвэрүүдийг барьж, бизнес эрхлэгчдэд үнийн дүнгээс нь бага үнээр зардаг байв.Эдгээр бизнесүүдийн ихэнх нь томоохон конгломератууд болж хурдацтай хөгжиж байв.Засгийн газар хувийн хэвшлийн аж ахуйн нэгжийг дэмжигчээр тодорч, бизнесийг дэмжсэн хэд хэдэн бодлогыг хэрэгжүүлсэн.

Самурай, тариачин, гар урчууд, худалдаачны хуучин Токугава ангиллын тогтолцоо 1871 он гэхэд халагдсан бөгөөд хэдийгээр хуучин өрөөсгөл үзэл, статусын ухамсар үргэлжилсээр байсан ч бүгд хуулийн өмнө онолын хувьд тэгш эрхтэй байв.Нийгмийн ялгааг мөнхжүүлэхэд тусалсан засгийн газар нийгмийн шинэ хуваагдлыг нэрлэжээ: хуучин даймёо үе тэнгийн язгууртан болж, самурай нар язгууртнууд болж, бусад нь энгийн хүмүүс болжээ.Даймёо, самурай нарын тэтгэврийг бөөнөөр нь төлж, дараа нь самурай нар цэргийн албан тушаал авах онцгой эрхээ алджээ.Хуучин самурай нар хүнд суртал, багш, армийн офицер, цагдаа, сэтгүүлч, эрдэмтэн, Японы хойд хэсгийн колоничлогч, банкир, бизнесмен зэрэг шинэ эрэл хайгуул хийжээ.Эдгээр ажил мэргэжил нь энэ том бүлгийн сэтгэл дундуур байсан зарим хэсгийг арилгахад тусалсан;зарим нь асар их ашиг олсон боловч ихэнх нь амжилтанд хүрч чадаагүй бөгөөд дараагийн жилүүдэд ихээхэн эсэргүүцэл үзүүлсэн.

Мэйжигийн үед Фэнгоку Дээлийн бодлогын дор уурхайн бүтээн байгуулалтыг дэмжиж, Хоккайдо болон Кюүшюгийн хойд хэсэгт нүүрсний олборлолт, Ашиогийн зэсийн уурхай, төмрийн хүдэр бүхий Камайшигийн уурхай хөгжиж байв.Бага хэмжээгээр ч гэсэн өндөр үнэ цэнтэй алт, мөнгөний үйлдвэрлэл дэлхийд тэргүүлж байв.Хамгийн чухал уурхай бол 1600-аад оноос хойш оршин тогтнож байсан Ашиогийн зэсийн уурхай байв.Энэ нь Токугава шогунатын мэдэлд байсан.Тухайн үед жилд 1500 орчим тонн үйлдвэрлэдэг байсан.Уурхайг 1800 онд хаасан. 1871 онд Японд Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа үйлдвэржсэнээр хувийн өмч болж, дахин нээгдсэн.1885 он гэхэд 4090 тонн зэс үйлдвэрлэсэн (Японы зэсийн үйлдвэрлэлийн 39%).

1860-аад оны сүүлч гэхэд Мэйжи удирдагчид улс орныг шинэчлэх явцад бүх нийтийн боловсролын тэгш байдлыг тунхагласан тогтолцоог бий болгосон.1868 оноос хойш шинэ удирдлага нь Японд шинэчлэлийн хурдацтай замд оров.Мэйжи удирдагчид улс орныг шинэчлэхийн тулд олон нийтийн боловсролын тогтолцоог бий болгосон.Ивакура гэх мэт төлөөлөгчдийг барууны тэргүүлэх орнуудын боловсролын тогтолцоог судлахаар гадаадад илгээсэн.Тэд төвлөрлийг сааруулах, орон нутгийн сургуулийн удирдах зөвлөл, багш нарын бие даасан байдал гэсэн санаануудаар буцаж ирсэн.Ийм санаа, амбицтай анхны төлөвлөгөөг хэрэгжүүлэхэд маш хэцүү байсан.Туршилт, алдааны дараа үндэсний боловсролын шинэ тогтолцоо бий болсон.Түүний амжилтын нэг илрэл нь 1870-аад онд сургуулийн насны хүн амын 30 орчим хувь байсан бага сургуульд элсэгчдийн тоо 1900 он гэхэд 90 гаруй хувьд хүрч, олон нийтийн эсэргүүцэл, ялангуяа сургуулийн төлбөрийг эсэргүүцсэн ч гэсэн.1871 онд Боловсролын яам байгуулагдав.1872 оноос эхлэн бага сургуулийг заавал сургах болсон бөгөөд энэ нь эзэн хааны үнэнч хүмүүсийг бий болгох зорилготой байв.Дунд сургуулиуд нь эзэн хааны их дээд сургуулиудын аль нэгэнд элсэх оюутнуудад зориулсан бэлтгэл сургууль байсан бөгөөд Эзэн хааны их сургуулиуд нь Японы орчин үеийн шинэчлэлийг удирдан чиглүүлэх чадвартай барууны удирдагчдыг бий болгох зорилготой байв.1885 оны 12-р сард засгийн газрын кабинетийн тогтолцоо байгуулагдаж, Мори Аринори Японы боловсролын анхны сайд болов.Мори, Иноуэ Ковашитай хамт 1886 оноос хойш хэд хэдэн тушаал гарган Японы эзэнт гүрний боловсролын тогтолцооны үндэс суурийг тавьсан. Эдгээр хуулиудад бага сургуулийн тогтолцоо, дунд сургуулийн тогтолцоо, ердийн сургуулийн тогтолцоо, эзэн хааны их сургуулийн тогтолцоог бий болгосон.Америкийн сурган хүмүүжүүлэгч Дэвид Мюррей, Мэрион Маккаррелл Скотт зэрэг гадаадын зөвлөхүүдийн тусламжтайгаар муж бүрт багшийн боловсрол олгох ердийн сургуулиудыг байгуулжээ.Жорж Адамс Леланд зэрэг бусад зөвлөхүүдийг тусгай төрлийн сургалтын хөтөлбөрийг бий болгохоор элсүүлсэн.Японд үйлдвэржилт ихсэхийн хэрээр дээд боловсрол, мэргэжлийн сургалтын эрэлт нэмэгджээ.Моригийн араас Боловсролын сайдын албыг хашиж байсан Иноуэ Коваши улсын мэргэжлийн сургуулийн тогтолцоог байгуулж, мөн охидын тусдаа сургуулийн системээр дамжуулан эмэгтэйчүүдийн боловсролыг сурталчлав.1907 онд албан журмын боловсролыг зургаан жил болгон сунгасан. Шинэ хуулиар сурах бичгийг зөвхөн Боловсролын яамны зөвшөөрлөөр олгож болно.Сургалтын хөтөлбөр нь ёс суртахууны боловсрол (ихэвчлэн эх оронч үзлийг төлөвшүүлэхэд чиглэсэн), математик , дизайн, унших, бичих, найруулга, япон уран бичлэг, Японы түүх, газарзүй, шинжлэх ухаан, зураг зурах, дуулах, биеийн тамирын хичээлд төвлөрсөн байв.Ижил насны бүх хүүхдүүд нэг цуврал сурах бичгээс хичээл бүрийг сурсан.

1871 оны 6-р сарын 27-нд Мэйжигийн засгийн газар 1871 оны Шинэ мөнгөн тэмдэгтийн тухай хуулийн дагуу "иен"-ийг Японы орчин үеийн мөнгөн тэмдэгт болгон албан ёсоор баталсан. Анх Испани, Мексик доллартай тэнцэж байсан бол 19-р зуунд 0,78 трой унци эргэлдэж байсан. (24.26 гр) мөнгөн тэмдэгтийг хоёр металлын стандартад оруулах зөвлөмжийг харгалзан иенийг мөн 1.5 грамм цэвэр алт гэж тодорхойлсон.Мөн уг хуульд иен, сен, рин зэрэг аравтын бутархай бүртгэлийн системийг нэвтрүүлэхээр заасан бөгөөд зоосыг Хонконгоос авсан барууны машин механизмаар бөөрөнхийлж, үйлдвэрлэдэг.Тухайн оны 7-р сараас эхлэн шинэ мөнгөн тэмдэгтийг аажмаар нэвтрүүлсэн.Иен нь Эдогийн үеийн нарийн төвөгтэй мөнгөний системийг Токугавагийн зоос хэлбэрээр, мөн Японы феодалын хаант улсаас гаргасан хансацу төрлийн цаасан мөнгөн тэмдэгтүүдийг өөр хоорондоо таарахгүй мөнгөн тэмдэгтээр сольсон.Хуучны хан (фифүүд) мужууд болж, тэдний гаалийн газрууд нь хувийн захиалгат банкууд болж, мөнгө хэвлэх эрхээ хадгалсаар байв.Энэ байдлыг зогсоохын тулд 1882 онд Японы Төв банкийг байгуулж, мөнгөний нийлүүлэлтийг хянах монополь эрх олгосон.

Хятад-Японы найрамдал, худалдааны гэрээ нь Япон, Чин Хятадын хооронд байгуулсан анхны гэрээ юм.1871 оны 9-р сарын 13-нд Тяньцин хотод Дате Муненари, Бүрэн эрхт төлөөлөгч Ли Хунжан нар гарын үсэг зурав.Энэхүү гэрээ нь консулын шүүх эрх мэдлийг баталгаажуулж, хоёр улсын хооронд тогтоосон худалдааны тарифыг тогтоожээ. Гэрээг 1873 оны хавар соёрхон баталж, Хятад-Японы нэгдүгээр дайн хүртэл хэрэгжсэн нь Шимоносэкигийн гэрээг дахин хэлэлцэхэд хүргэсэн.

Ивакурагийн төлөөлөгчийн газар буюу Ивакура элчин сайдын яам нь 1871-1873 оны хооронд Мэйжигийн үеийн томоохон төрийн зүтгэлтэн, эрдэмтэн судлаачдын АНУ болон Европт хийсэн Японы дипломат аялал юм.Энэ нь цорын ганц ийм номлол биш байсан ч барууны орнуудаас удаан хугацаагаар тусгаарлагдсаны дараа Япон улсыг шинэчлэхэд үзүүлсэн нөлөөллийн хувьд хамгийн алдартай бөгөөд магадгүй хамгийн ач холбогдолтой юм.Номлолыг анх удаа Голландын нөлөө бүхий номлогч, инженер Гвидо Вербек I Петрийн Их Элчин сайдын яамны загвар дээр үндэслэн санал болгосон.Номлолын зорилго нь гурван талтай байв;эзэн хаан Мэйжигийн удирдлаган дор шинээр сэргээгдсэн эзэнт гүрнийг хүлээн зөвшөөрөх;дэлхийн давамгайлсан гүрнүүдтэй тэгш бус гэрээг урьдчилан дахин хэлэлцэж эхлэх;АНУ , Европын орчин үеийн үйлдвэрлэл, улс төр, цэрэг, боловсролын тогтолцоо, бүтцийг цогцоор нь судлах.Тус төлөөлөгчийн газрыг онц бөгөөд бүрэн эрхт элчин сайдаар Ивакура Томоми удирдаж, дөрвөн дэд элчин сайдаар ажиллаж байсан бөгөөд тэдний гурав нь (Окубо Тошимичи, Кидо Такайоши, Ито Хиробуми) Японы засгийн газрын сайдаар ажиллаж байв.Түүхч Куме Кунитаке Ивакура Томомигийн хувийн нарийн бичгийн даргаар ажиллаж байсан бөгөөд аялалын албан ёсны тэмдэглэл хөтлөгч байв.Экспедицийн тэмдэглэлд АНУ болон эрчимтэй үйлдвэржсэн Баруун Европт хийсэн Японы ажиглалтын талаар дэлгэрэнгүй бичсэн байв.Мөн номлолд нийт 48 хүн багтсан хэд хэдэн удирдах ажилтан, эрдэмтэн судлаачид багтжээ.Номлолын ажилтнуудаас гадна 53 орчим оюутан, үйлчлэгч нар Йокохамагаас гадагш чиглэсэн аялалд нэгдсэн.Оюутнуудын хэд хэдэн нь гадаадад боловсрол эзэмшүүлэхээр үлдэж, тэдний дунд АНУ-д суралцахаар үлдсэн таван залуу эмэгтэй, тэр дундаа Японд буцаж ирээд Жоши Эйгаку Жукуг үүсгэн байгуулсан 6 настай Цуда Умеко багтжээ. (одоогийн Цуда их сургууль) 1900 онд Нагай Шигеко, хожим Баронесса Урюү Шигеко, мөн Ямакава Сүтэмацу, хожмын гүнж Ояма Сүтэмацу.Номлолын анхны зорилтуудаас тэгш бус гэрээ хэлэлцээрийг эргэн харах зорилгод хүрч чадаагүй бөгөөд энэ нь номлолын хугацааг бараг дөрвөн сараар сунгасан боловч хоёр дахь зорилгын ач холбогдлыг гишүүдэд нь ойлгуулав.Гадаадын засгийн газруудтай илүү сайн нөхцөлд шинэ гэрээ хэлэлцээр хийх оролдлого нь гишүүд Японы засгийн газраас тогтоосон бүрэн эрхээс хэтрэхийг оролдож байна гэсэн шүүмжлэлд хүргэсэн.Номлолын гишүүд Америк, Европт ажиглагдсан аж үйлдвэрийн шинэчлэлд таатай сэтгэгдэл төрүүлсэн бөгөөд аялан тоглолтын туршлага нь буцаж ирэхдээ ижил төстэй шинэчлэлийн санаачлагыг удирдахад хүчтэй түлхэц өгсөн юм.

Номлолын зорилго нь Японы эзэн хааны армийг өөрчлөн зохион байгуулахад туслах, 1873 оны 1-р сард батлагдсан анхны хуулийн төслийг бий болгох явдал байв. Хуулиар бүх эрчүүдэд цэргийн албыг гурван жилийн хугацаатай, нэмэлт дөрвөн жил нөөцөд байлгахаар тогтоосон. .Францын төлөөлөгчийн газар комисст бус офицеруудад зориулсан Уэногийн цэргийн сургуульд үндсэндээ идэвхтэй ажиллаж байв.1872-1880 оны хооронд номлолын удирдлаган дор төрөл бүрийн сургууль, цэргийн байгууллагууд байгуулагдсан бөгөөд үүнд:Офицер болон бага офицеруудыг сургах, сургах анхны сургууль болох Тояма Гакког байгуулав.Францын винтов ашигладаг буудлагын сургууль.2500 ажилчинтай Францын техник хэрэгслээр тоноглогдсон буу, зэвсэг үйлдвэрлэх зориулалттай зэвсэглэл.Токио хотын зах дахь их бууны батарей.Бууны үйлдвэр.Ичигая дахь Армийн офицеруудын цэргийн академи 1875 онд өнөөдрийн Батлан ​​хамгаалах яамны газар дээр нээгдэв.1874 оноос хойш тэдний бүрэн эрхийн хугацаа дуустал тус төлөөлөгчийн газар Японы эргийн хамгаалалтыг барих ажлыг хариуцаж байв.Энэхүү номлол нь Японы дотоод нөхцөл байдал хурцадмал байх үед, Сацумагийн бослогод Сайго Такамори бослого гарсан үед болсон бөгөөд мөргөлдөөнөөс өмнө эзэн хааны хүчнийг шинэчлэхэд ихээхэн хувь нэмэр оруулсан.

Япон-Солонгосын найрамдлын гэрээг 1876 ондЯпоны эзэнт гүрэн , Солонгосын Жусон вант улсын төлөөлөгчдийн хооронд байгуулж, 1876 оны 2-р сарын 26-нд хэлэлцээ хийжээ.Солонгост Европын гүрнүүдийн эсрэг тусгаарлах бодлого явуулж байсан Хэнгсон Дэвонгуныг хүү Гожонг хаан, Гожонгийн эхнэр Мёнсон хатан хоёр албадан тэтгэвэрт гаргав.Франц , АНУ Дэвонгуны үед Жосон гүрэнтэй худалдаа эхлүүлэх хэд хэдэн амжилтгүй оролдлого хийж байсан.Гэвч түүнийг засгийн эрхээс зайлуулсны дараа гадаадынхантай худалдаа хийх санааг дэмжсэн олон шинэ албан тушаалтнууд засгийн эрхэнд гарсан.Улс төрийн тогтворгүй байдал үүсэж байхад Япон Европын хүчирхэг гүрнээс өмнө Солонгост нөлөө үзүүлэхийн тулд бууны дипломат аргыг ашигласан.1875 онд тэдний төлөвлөгөө хэрэгжиж эхэлсэн: Японы жижиг байлдааны хөлөг болох Уньё Солонгосын зөвшөөрөлгүйгээр эрэг орчмын усыг судлахаар илгээв.

1871 онд ханын системийг халснаар бүх цайзыг феодалын эзэмшлийн хамт Мэйжигийн засгийн газарт шилжүүлжээ.Мэйжигийн сэргээн босголтын үеэр эдгээр шилтгээнүүдийг өмнөх эрх баригч элитүүдийн бэлгэдэл гэж үздэг байсан бөгөөд бараг 2000 цайзыг татан буулгаж, устгасан байна.Бусад нь зүгээр л хаягдаж, эцэст нь сүйрсэн.

1872 оны 9-р сарын 12-нд Шимбаши (дараа нь Шиодомэ) болон Ёкохама (одоогийн Сакурагичё) хоёрын хоорондох анхны төмөр зам нээгдэв.(Огноо нь Тенпо хуанли, одоогийн Григорийн тооллын 10-р сарын 14).Орчин үеийн цахилгаан галт тэрэг 40 минут байхад нэг талын аялалд 53 минут зарцуулсан.Үйлчилгээ нь өдөр бүр есөн эргэлтээр эхэлсэн.Их Британийн инженер Эдмунд Морел (1841-1871) амьдралынхаа сүүлийн жилд Хоншюгийн анхны төмөр замын барилгын ажлыг удирдаж, Америкийн инженер Жозеф У.Кроуфорд (1842-1942) 1880 онд Хоккайдо дахь нүүрсний уурхайн төмөр замын барилгын ажлыг удирдаж, Герман Инженер Херрманн Румшоттел (1844-1918) 1887 оноос эхлэн Кюүшюү дэх төмөр замын барилгын ажлыг удирдаж байсан. Гурван япон инженерүүд төмөр замын төсөл хэрэгжүүлэхээр бэлтгэгдсэн.

1873 оны Японы газрын татварын шинэчлэл буюу чисокайсэйг Мэйжигийн засгийн газар 1873 онд буюу Мэйжигийн үеийн 6-р онд эхлүүлсэн.Энэ нь өмнөх газрын татварын тогтолцооны томоохон бүтцийн өөрчлөлт байсан бөгөөд Японд анх удаа хувийн газар өмчлөх эрхийг бий болгосон юм.

Япон улс 19-р зууны сүүлч гэхэд нэгдмэл, орчин үеийн үндэстнийг бий болгохын төлөө зүтгэж байв.Тэдний зорилго бол эзэн хаанд хүндэтгэлтэй хандах, Японы үндэстнийг бүх нийтээр сургах, эцэст нь цэргийн алба хаах давуу болон ач холбогдлыг бий болгох явдал байв.1873 оны 1-р сарын 10-ны өдөр Цэргийн алба хаах тухай хууль батлагдсан.Энэ хуулиар Японы хөдөлмөрийн чадвартай эрэгтэй хүн бүр анги, ангиас үл хамааран эхний нөөцөөр гурван жил, хоёрдугаар нөөцөөр хоёр жил нэмж алба хааж байх ёстой.Самурай ангийн төгсгөлийн эхлэлийг илэрхийлсэн энэхүү дурсгалт хууль нь тариачин, дайчин хоёрын аль алиных нь эсэргүүцэлтэй тулгарсан.Тариачин анги нь цэргийн алба, кетсу-эки (цусны татвар) гэсэн нэр томъёог шууд утгаар нь тайлбарлаж, ямар ч хамаагүй аргаар алба хаахаас зайлсхийхийг оролдсон.Самурай нар ерөнхийдөө барууны хэв маягийн шинэ цэрэгт дургүйцэж байсан бөгөөд эхлээд тариачны ангитай нэгдэхээс татгалзаж байв.Бусдаасаа илүү дургүйцсэн самурай нарын зарим нь цэргийн алба хаахаас зайлсхийхийн тулд эсэргүүцлийн халаас үүсгэв.Олонхи нь өөрийгөө зэрэмдэглэх эсвэл илт бослого гаргасан (Сацума бослого).Барууны соёлыг үгүйсгэх нь Токугавагийн өмнөх үеийн арга барилд үнэнч байгаагаа харуулах арга болсон тул тэд дургүйцлээ илэрхийлжээ.

1868 оны Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа хуучин самурай ангийн олон гишүүд үндэстний авч явсан чиг хандлагад дургүйцэж байв.Феодалын дэглэмийн дор тэдний хуучин нийгмийн давуу байдлаа халсан нь тэдний орлогыг мөн үгүй ​​болгож, бүх нийтийн цэргийн алба хаасан нь тэдний оршин тогтнох шалтгаануудын ихэнхийг үгүй ​​болгосон юм.Улс орны маш хурдацтай модернизаци (баруунжилт) нь Японы соёл, хэл, хувцаслалт, нийгэмд асар их өөрчлөлтийг авчирсан бөгөөд олон самурай Сонно жойгийн үндэслэлийн жой ("Барваруудыг хөөх") хэсгээс урвасан мэт харагдсан. хуучин Токугавагийн шогун вант улсыг түлхэн унагаж байсан.Самурай ихтэй Хизэн муж нь шинэ засгийн газрын эсрэг үймээн самууны төв байв.Хуучин самурай нар гадаадад экспансионизм, барууны үзлийг үгүйсгэж, хуучин феодалын дэглэм рүү буцахыг уриалсан улс төрийн бүлгүүдийг байгуулжээ.Залуу самурай нар милитаризм, Солонгосыг довтлохыг сурталчилсан "Сейканто" улс төрийн намыг байгуулжээ.Мэйжигийн засгийн газрын эхэн үеийн Хууль зүйн сайд, Зөвлөлийн гишүүн асан Это Шинпэй засгийн газар Солонгосын эсрэг цэргийн экспедиц явуулахаас татгалзсаныг эсэргүүцэн 1873 онд албан тушаалаасаа огцорчээ.Это 1874 оны 2-р сарын 16-нд банк руу дайрч, хуучин Сага цайзын нутаг дэвсгэр дэх засгийн газрын албан газруудыг эзлэн авахаар шийджээ.Это Сацума, Тоса хоёрт мөн адил дургүйцсэн самурай нар түүний үйлдлүүдийн тухай мэдээг хүлээн авмагц бослого гаргана гэж найдаж байсан ч тэр буруу тооцоолсон тул хоёр тал тайван хэвээр байв.Маргааш нь засгийн газрын цэргүүд Сага руу дайрав.2-р сарын 22-нд Сага, Фукуокагийн хил дээр болсон тулалдаанд ялагдсаны дараа Это цаашдын эсэргүүцэл нь зөвхөн шаардлагагүй үхэлд хүргэнэ гэж үзээд армиа тараав.

1874 онд Тайвань руу хийсэн Японы шийтгэх экспедиц нь 1871 оны 12-р сард Тайваний баруун өмнөд захын ойролцоох Пайваны уугуул иргэд Рюкюань 54 далайчдыг хөнөөсөн хэргийн хариуд Япончуудын эхлүүлсэн шийтгэлийн экспедиц байв. Экспедицийн амжилт нь гадаадад анхны далайд гарсан амжилт юм. Японы эзэнт гүрний арми болон Японы эзэнт гүрний тэнгисийн цэргийн хүчнийхэн Тайвань дахь Чин гүрний эзэмшлийн эмзэг байдлыг илчилж, Японы цаашдын адал явдалт үзлийг урамшуулав.Дипломат байдлаар 1874 онд Япон Чин Хятадтай зөрчилдсөн асуудлыг Их Британийн арбитр эцэслэн шийдвэрлэж, Чин Хятад Японы эд хөрөнгийн хохирлыг нөхөн төлүүлэхээр болжээ.Тохиролцсон нэр томъёоны зарим хоёрдмол утгатай үг хэллэгийг дараа нь Япон Рюкюү арлуудын ноёрхлоос Хятад улс татгалзсаныг баталж, 1879 онд Японд Рюкюг нэгтгэх замыг нээж өгсөн гэж хожим баталжээ.

Акизүки бослого нь 1876 оны 10-р сарын 27-ноос 1876 оны 11-р сарын 24-ний хооронд Акизүкид болсон Японы Мэйжигийн засгийн газрын эсрэг бослого юм. Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа Японыг баруунжуулах, ангиллын эрхээ алдахыг эсэргүүцэж байсан Акизүки домайн самурай асан. гурван өдрийн өмнө бүтэлгүйтсэн Шинпүрэнгийн бослогоос өдөөгдсөн бослого.Акизүки босогчид Японы эзэн хааны армид дарагдахын өмнө орон нутгийн цагдаа руу довтолсон бөгөөд бослогын удирдагчид амиа хорлосон эсвэл цаазлагдсан байна.Акизүкигийн бослого бол Мэйжигийн үеийн эхэн үед Кюүшю болон баруун Хоншуд болсон "шизокугийн бослого"-ны нэг юм.

Сацумагийн бослого бол Мэйжигийн эрин үеэс хойш есөн жилийн турш эзэн хааны шинэ засгийн газрын эсрэг дургүйцсэн самурайчуудын бослого байв.Энэ нэр нь Сэргээлтэд нөлөө үзүүлж байсан Сацума домайнаас гаралтай бөгөөд цэргийн шинэчлэлийн улмаас тэдний статус хуучирсны дараа ажилгүй самурай нарын гэр болсон юм.Уг бослого 1877 оны 1-р сарын 29-нөөс тэр оны 9-р сар хүртэл үргэлжилж, түүнийг эрс дарж, удирдагч Сайго Такамори буудуулж үхлийн шархаджээ.Сайгогийн бослого нь орчин үеийн Японы өмнөх улс болохЯпоны эзэнт гүрний шинэ засгийн газрын эсрэг гарсан цуврал зэвсэгт бослогын сүүлчийн бөгөөд хамгийн ноцтой нь байв.Энэ бослого засгийн газарт маш их өртөгтэй байсан бөгөөд энэ нь түүнийг алтны стандартыг орхих зэрэг олон тооны мөнгөний шинэчлэлийг хийхэд хүргэв.Энэхүү мөргөлдөөн нь самурай ангиудыг үр дүнтэй төгсгөж, цэргийн язгууртнуудын оронд хугацаат цэргүүдийн тулалддаг орчин үеийн дайныг эхлүүлсэн.

Рюүкюгийн захирамж буюу Окинавагийн нэгдэл нь Мэйжигийн үеийн эхний жилүүдэд хуучин Рюкюгийн вант улсыг Окинава муж (жишээ нь Японы "эх орон" мужуудын нэг) болгонЯпоны эзэнт гүрэнд нэгтгэж, түүнийг салгасан улс төрийн үйл явц юм. Хятадын цутгалын системээс .Эдгээр үйл явц нь 1872 онд Рюкю домэйн бий болсноор эхэлсэн бөгөөд 1879 онд хаант улсыг өөртөө нэгтгэж, эцэслэн татан буулгахад хүрсэн;Улисс С.Грантын зуучлалаар Хятадын Чин улстай хийсэн дипломат ажил нэн даруй үр дүнд хүрч, дараа жилийн сүүлээр үр дүнтэйгээр дуусгавар болсон.Зөвхөн 1879 оны үйл явдал, өөрчлөлттэй холбоотойгоор энэ нэр томъёог заримдаа илүү явцуу хэрэглэдэг.Рюүкюгийн зан чанарыг "түрэмгийлэл, хавсаргах, үндэсний нэгдэл эсвэл дотоод шинэчлэл гэж өөр хэлбэрээр тодорхойлдог".

Эрх чөлөө ба ард түмний эрхийн хөдөлгөөн, Эрх чөлөө ба иргэний эрхийн хөдөлгөөн, Иргэний эрх чөлөөт хөдөлгөөн (Жию Минкен Ундо) нь 1880-аад оны ардчиллын төлөөх Японы улс төр, нийгмийн хөдөлгөөн юм.Энэ нь сонгогдсон хууль тогтоох байгууллага байгуулах, АНУ болон Европын орнуудтай байгуулсан тэгш бус гэрээ, иргэний эрхийн институцийг шинэчлэх, төвлөрсөн татварыг бууруулах зэрэг асуудлыг баримталж байв.Хөдөлгөөн нь Мэйжигийн засгийн газрыг 1889 онд үндсэн хууль, 1890 онд хоолны дэглэм тогтоохыг уриалав;нөгөө талаас төв засгийн газрын хяналтыг сулруулж чадаагүй бөгөөд жинхэнэ ардчиллын төлөөх шаардлага нь биелэгдээгүй, эцсийн эрх мэдэл Мэйжи (Чошү-Сацума) олигархид орсоор байсан, учир нь Мэйжигийн Үндсэн хуульд заасан бусад хязгаарлалтын дагуу. Анхны сонгуулийн хуулиар 1873 онд Газрын татварын шинэчлэлийн үр дүнд зөвхөн үл хөдлөх хөрөнгийн татварт их хэмжээний татвар төлсөн эрчүүдийг сонгох эрхийг олгосон.

Японы орчин үеийн ихэнх байгууллагуудын нэгэн адил Японы банк Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа байгуулагдсан.Сэргээн босголтын өмнө Японы феодалын хаант улсууд бүгд өөр өөрсдийн мөнгө болох хансацү-г олон төрлийн үл нийцэх мөнгөн тэмдэгтээр гаргадаг байсан боловч Мэйжи 4-ийн (1871) шинэ мөнгөн тэмдэгтийн тухай хууль эдгээрийг устгаж, иенийг шинэ аравтын бутархай мөнгөн тэмдэгт болгон тогтоосон. Мексикийн мөнгөн доллартай тэнцэх.Хуучин хан (фифүүд) мужууд болж, тэдний гаалийн газрууд хувийн захиалгат банкууд болж, мөнгө хэвлэх эрхээ хадгалсаар байв.Нэг үеэ бодоход төв засгийн газар болон эдгээр "үндэсний" банкууд мөнгө гаргасан.1882 оны 1882 оны 6-р сарын 27-ны өдрийн Японы Банкны тухай хуулийн дагуу Бельгийн загварын дагуу Японы Төв банкийг Мэйжи 15 (1882 оны 10-р сарын 10)-д үүсгэн байгуулснаар санаанд оромгүй үр дагаварт хүрсэн үе дуусав.Бельгийн загварын дараа 1882 онд Төв банк буюу Японы банк байгуулагдсанаар тэр үе дуусав.Түүнээс хойш хэсэгчлэн хувийн өмчид шилжсэн.Үндэсний банкинд 1884 онд мөнгөний нийлүүлэлтийг хянах монополь эрх олгосон бөгөөд 1904 он гэхэд өмнө нь гаргасан үнэт цааснууд бүгд ашиггүй болсон.Банк нь мөнгөний стандартыг ашиглаж эхэлсэн боловч 1897 онд алтны стандартыг нэвтрүүлсэн.1871 онд Ивакурагийн номлол гэгддэг Японы хэсэг улстөрчид барууны арга барилыг судлахаар Европ, АНУ-аар аялан тоглолт хийжээ.Үүний үр дүнд Япон улсыг хурдан гүйцэх боломжийг олгохын тулд төрөөс санаачилсан үйлдвэржилтийн бодлого болов.Японы Төв банк ган, нэхмэлийн загвар үйлдвэрүүдийг санхүүжүүлэхийн тулд татварыг ашигласан.

Чичибугийн үйл явдал бол 1884 оны арваннэгдүгээр сард Японы нийслэлээс хол зайд орших Сайтамагийн Чичибу хотод болсон томоохон тариачдын бослого юм.Энэ нь хоёр долоо хоног орчим үргэлжилсэн.Энэ нь 1868 оны Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа нийгэмд гарсан эрс өөрчлөлтийн хариуд гарсан ижил төстэй бослогуудын нэг юм.Чичибугийн бусдаас ялгарах зүйл бол бослогын цар хүрээ, засгийн газрын хариу арга хэмжээний ширүүн байдал юм.Мэйжигийн засгийн газар аж үйлдвэржилтийн хөтөлбөрөө хувийн газар өмчлөлийн татварын орлогод тулгуурлан боловсруулсан бөгөөд 1873 оны Газрын татварын шинэчлэл нь газар эзэмших үйл явцыг нэмэгдүүлж, олон тариачид шинэ татвар төлөх чадваргүйн улмаас газар нутгаа хураан авсан.Тариаланчдын дургүйцэл нэмэгдэж байгаа нь улс орны янз бүрийн ядуу хөдөө орон нутагт тариачдын бослогод хүргэв.1884 онд жаран үймээн самуун болсон;Японы тариачдын тухайн үеийн нийт өр нь хоёр зуун сая иен буюу 1985 оны мөнгөн тэмдэгтээр ойролцоогоор хоёр их наяд иентэй тэнцэж байна.Эдгээр бослогын хэд хэдэн бослогыг "Эрх чөлөө ба ард түмний эрхийн хөдөлгөөн"-ээр зохион байгуулж, удирдаж байсан бөгөөд энэ нь засгийн газар болон үндсэн эрхүүдэд илүү төлөөлөлтэй байхыг эрэлхийлсэн иргэдээс бүрдсэн улс орон даяар тасарсан хэд хэдэн уулзалтын бүлгэм, нийгэмлэгт зориулсан бүхэл бүтэн нэр томъёо юм.Барууны эрх чөлөөний тухай үндэсний үндсэн хууль болон бусад зохиол бүтээлүүд тухайн үед Японы ард түмэнд төдийлөн танигдаагүй байсан ч барууны талаар судалж, ардчилсан улс төрийн үзэл санааг төсөөлж чадсан хүмүүс энэ хөдөлгөөнд байсан.Хөдөлгөөний зарим нийгэмлэг үндсэн хуулийн төслөө өөрсдөө бичсэн бөгөөд олонх нь тэдний ажлыг ёнаоши ("дэлхийг тэгшитгэх") хэлбэр гэж үздэг байв.Босогчдын дунд дуу, цуурхал нь Либерал нам тэдний асуудлыг хөнгөвчлөх болно гэдэгт итгэж байгаагаа илэрхийлдэг байв.

1885 онд Японы засгийн газар 1886-1890 он хүртэл дөрвөн жилийн хугацаанд Японы эзэн хааны тэнгисийн цэргийн флотод гадаадын тусгай зөвлөхөөр илгээхийг Францын Жени Далайн захиргааг ятгасан. байлдааны хөлөг онгоцууд, тэнгисийн цэргийн байгууламжууд.Тухайн үед 45 настай байсан Бертиний хувьд бүхэл бүтэн тэнгисийн флотыг зохион бүтээх ер бусын боломж байсан юм.Францын засгийн газрын хувьд энэ нь шинээр үйлдвэржиж буй Японы эзэнт гүрэнд нөлөө үзүүлэхийн тулд Их Британи, Германы эсрэг тэмцэлд томоохон эргэлт хийсэн юм.Бертин Японд байхдаа долоон том байлдааны хөлөг онгоц, 22 торпедо завь зохион бүтээж, бүтээсэн нь Японы эзэн хааны тэнгисийн цэргийн цөмийг бүрдүүлсэн юм.Эдгээрт 1894-1895 оны Хятад-Японы нэгдүгээр дайны үеэр Японы флотын цөмийг бүрдүүлсэн 12,6 инчийн (320 мм) гол буу бүхий ганц боловч асар хүчтэй Канет буу бүхий Мацүшима ангиллын хамгаалалттай гурван хөлөг онгоц багтжээ.

Аж үйлдвэрийн хувьсгал анх нэхмэл эдлэл, тэр дундаа хөвөн, ялангуяа торгонд гарч ирсэн бөгөөд энэ нь хөдөө орон нутгийн гэрийн цехүүдэд суурилсан байв.1890-ээд он гэхэд Японы нэхмэл эдлэлүүд дотоодын зах зээлд ноёрхож, Хятад, Энэтхэгт Британийн бүтээгдэхүүнтэй амжилттай өрсөлдөж байв.Японы тээвэрлэгчид эдгээр барааг Ази даяар, тэр байтугай Европ руу тээвэрлэхийн тулд Европын худалдаачидтай өрсөлдөж байв.Барууны орнуудын нэгэн адил нэхмэлийн үйлдвэрүүдэд голчлон эмэгтэйчүүд ажилладаг байсан бөгөөд тэдний тал нь хорин нас хүрээгүй байв.Тэднийг эцэг өвгөд нь тийш нь илгээсэн бөгөөд тэд цалингаа эцгүүддээ шилжүүлжээ.[45]Япон усны эрчим хүчийг голчлон орхиж, шууд уураар ажилладаг тээрэм рүү шилжсэн нь илүү бүтээмжтэй байсан бөгөөд энэ нь нүүрсний эрэлтийг бий болгосон.

Японы эзэнт гүрний үндсэн хууль нь 1889 оны 2-р сарын 11-нд тунхаглагдсанЯпоны эзэнт гүрний үндсэн хууль бөгөөд 1890 оны 11-р сарын 29-өөс 1947 оны 5-р сарын 2-ны хооронд хүчинтэй байсан. 1868 онд Мэйжигийн сэргээн босголтын дараа хүчин төгөлдөр болсон. Герман , Английн загварт хамтарсан үндсэн хуульт болон үнэмлэхүй хаант засаглалын холимог хэлбэр.Онолын хувьд Японы эзэн хаан дээд удирдагч байсан бөгөөд Ерөнхий сайдыг хувийн зөвлөлөөс сонгох Засгийн газрын танхим нь түүний дагалдагчид байсан;бодит байдал дээр эзэн хаан төрийн тэргүүн байсан ч Ерөнхий сайд нь засгийн газрын тэргүүн байсан.Мэйжигийн үндсэн хуулийн дагуу Ерөнхий сайд болон түүний танхимыг парламентад сонгогдсон гишүүдээс сонгох албагүй.Америкчууд Японд эзлэгдсэн үед 1946 оны 11-р сарын 3-нд Мэйжи үндсэн хуулийг "Дайны дараах үндсэн хууль"-аар сольсон;сүүлчийн баримт бичиг нь 1947 оны 5-р сарын 3-наас эхлэн хүчин төгөлдөр болсон. Эрх зүйн залгамж чанарыг хадгалахын тулд Дайны дараах үндсэн хуулийг Мэйжигийн үндсэн хуульд нэмэлт, өөрчлөлт оруулах хэлбэрээр баталсан.

Хятад-Японы нэгдүгээр дайн (1894 оны 7-р сарын 25 - 1895 оны 4-р сарын 17) ньСолонгос дахь нөлөөллөөс болжХятад ,Японы хооронд үүссэн мөргөлдөөн юм.Японы хуурай газар, тэнгисийн цэргийн хүчин 6 сар гаруй тасралтгүй амжилт гаргаж, Вэйхайвэй боомтыг алдсаны дараа 1895 оны 2-р сард Чин улсын засгийн газар энх тайвны төлөө шүүхэд хандсан. Энэ дайн нь Чин гүрний арми шинэчилж, армиа шинэчлэх оролдлого бүтэлгүйтсэнийг харуулсан. Тусгаар тогтнолд нь заналхийлж, ялангуяа Японы Мэйжигийн амжилттай сэргээлттэй харьцуулахад.Зүүн Азийн бүс нутгийн ноёрхол анх удаа Хятадаас Япон руу шилжсэн;Чин гүрний нэр хүнд Хятад дахь сонгодог уламжлалын хамт томоохон цохилт болсон.Солонгос улсыг цутгасан улсын хувьд гутамшигтайгаар алдсан нь урьд өмнө байгаагүй олон нийтийн дургүйцлийг төрүүлэв.Хятад доторх ялагдал нь 1911 оны Шинхайн хувьсгалаар өндөрлөсөн Сун Ят Сен, Канг Ювэй тэргүүтэй улс төрийн хэд хэдэн үймээн самууны түлхэц болсон юм.

1895 онд Хятад-Японы нэгдүгээр дайнд Япон ялалт байгуулсны дараа Шимоносэкигийн гэрээгээр Чин гүрэн Фужянь-Тайвань мужийг шилжүүлэн өгснөөр Тайвань арал Пэнху арлуудын хамт Японы хараат болсон.Богино хугацаанд үргэлжилсэн Формозагийн Бүгд Найрамдах Улсын эсэргүүцлийн хөдөлгөөнийг Японы цэргүүд дарж, Тайнаныг бууж өгөхөд хурдан ялагдаж, Японы эзлэн түрэмгийллийн эсрэг зохион байгуулалттай эсэргүүцлийг зогсоож, Тайваньд тавин жил үргэлжилсэн Японы ноёрхлыг эхлүүлэв.Захиргааны нийслэл нь Тайванийн амбан захирагчаар удирдуулсан Тайхоку (Тайбэй) хотод байв.Тайвань бол Японы анхны колони байсан бөгөөд 19-р зууны сүүлчээр "Өмнөдийг тэлэх сургаал"-ыг хэрэгжүүлэх эхний алхам гэж үзэж болно.Арлын эдийн засаг, олон нийтийн ажил, аж үйлдвэр, соёлын япончлолыг сайжруулах, Ази Номхон далай дахь Японы цэргийн түрэмгийллийн хэрэгцээг дэмжихэд ихээхэн хүчин чармайлт гаргаж, Тайванийг "загвар колони" болгон хувиргах Японы санаа зорилго байв.

Гурван талт интервенц буюу гурвалсан интервенц нь 1895 оны 4-р сарын 23-нд Орос, Герман, Франц улсууд Хятад-Японы нэгдүгээр дайныг дуусгасан Хятадын Чин гүрний эсрэг Япон улсаас ногдуулсан Шимоносэки гэрээний хатуу нөхцлүүдийн талаар дипломат хөндлөнгийн оролцоо юм.Зорилго нь Хятад дахь Японы тэлэлтийг зогсоох явдал байв.Гурвалсан интервенцийн эсрэг Японы хариу үйлдэл нь дараагийн Орос-Японы дайны шалтгаануудын нэг байв.

Боксчдын бослого нь 1899-1901 оны хооронд Чин гүрний төгсгөлдХятадад "Шударга, эв найртай нударганы нийгэмлэг" (Yìhéquán)-аас гаргасан гадаадын, колоничлолын эсрэг, Христийн шашны эсрэг бослого юм.Босогчдыг англиар "Боксчид" гэж нэрлэдэг байсан, учир нь түүний олон гишүүд Хятадын тулааны урлагаар хичээллэдэг байсан бөгөөд тухайн үед "Хятадын бокс" гэж нэрлэдэг байв.1895 оны Хятад-Японы дайны дараа Хойд Хятадын тосгоны оршин суугчид гадаадын нөлөөллийн хүрээ тэлэхээс эмээж, Христийн шашны номлогчдод эрх ямба олгоход дургүйцэж, дагалдагчдыг нь хамгаалах зорилгоор ашиглаж байжээ.1898 онд Хойд Хятадад Шар мөрний үер, ган гачиг зэрэг хэд хэдэн байгалийн гамшиг тохиолдсон бөгөөд үүнийг боксчид гадаадын болон Христийн шашны нөлөөгөөр буруутгав.1899 оноос эхлэн боксчид Шаньдун болон Хойд Хятадын тал даяар хүчирхийллийг дэлгэрүүлж, төмөр зам зэрэг гадаадын өмч хөрөнгийг сүйтгэж, Христийн шашны номлогчид болон Хятадын Христэд итгэгчид рүү дайрч, хөнөөж байв.Дипломат төлөөлөгчид, номлогчид, цэргүүд болон зарим Хятадын Христэд итгэгчид дипломат төлөөлөгчийн хороололд орогнож байв.Америк , Австри- Унгарын , Британи , Франц , Герман ,Итали ,Япон , Оросын цэргүүдээс бүрдсэн найман үндэстний холбоо бүслэлтийг арилгахаар Хятад руу шилжиж, 6-р сарын 17-нд Тяньжин дахь Дагу цайз руу дайрчээ.Найман үндэстний холбоо нь Хятадын эзэн хааны цэрэг, боксерын цэргүүдээс буцаагдсаны дараа 20,000 зэвсэгт цэргийг Хятадад авчирсан.Тэд Тяньжин хотод эзэн хааны армийг бут ниргэж, 8-р сарын 14-нд Бээжинд хүрэлцэн ирж, Легацийн тавин тав хоногийн бүслэлтээс чөлөөлөв.

Анхны Англи-Японы холбоо нь 1902 оны 1-р сард байгуулагдсан Их Британи ,Японы холбоо байв. 1902 оны 1-р сарын 30-нд Лондонд Лансдаун хаус дээр Их Британийн Гадаад хэргийн сайд Лорд Лансдаун, Японы дипломатч Хаяши Тадасу нар тус холбоонд гарын үсэг зурав.Их Британийн "Гайхамшигт тусгаарлалт" (байнгын эвсэлтэй байхаас зайлсхийх бодлого) дууссан дипломат чухал үйл явдал болсон Англи-Японы холбоо 1905, 1911 онд хоёр удаа шинэчлэгдэж, цар хүрээгээ тэлсэн нь Дэлхийн нэгдүгээр дайнд томоохон үүрэг гүйцэтгэсэн юм. 1921 онд эвсэл задарч, 1923 онд дуусгавар болсон. Хоёр талын хувьд гол аюул нь Оросоос байсан.Франц Их Британитай дайтаж байгаад санаа зовж байсан бөгөөд Британитай хамтран 1904 оны Орос-Японы дайнаас зайлсхийхийн тулд холбоотон Оросыг орхисон. Гэсэн хэдий ч Их Британи Японы талд орсон нь эзэнт гүрний талаарх үзэл бодолтой АНУ болон Британийн зарим ноёрхлыг уурлуулжээ. Японы байдал улам дордож, аажмаар дайсагнасан.

Орос-Японы дайн нь 1904, 1905 онуудадЯпоны эзэнт гүрэн , Оросын эзэнт гүрний хоорондМанжуур ,Солонгосын эзэнт гүрэн дэх эзэнт гүрний хүсэл тэмүүллийн төлөө тулалдаж байв.Цэргийн ажиллагааны томоохон театрууд Өмнөд Манжуурын Ляодун хойг, Мукден, Шар тэнгис, Япон тэнгист байрладаг байв.Орос улс Номхон далайд тэнгисийн цэргийн хүчин болон далайн худалдааны чиглэлээр халуун устай боомт хайж байсан.Владивосток мөсгүй, зөвхөн зуны улиралд ажиллаж байсан;Хятадын Чин гүрний 1897 оноос Орост түрээсэлсэн Ляодун муж дахь тэнгисийн цэргийн бааз Порт Артур бүтэн жилийн турш ажиллаж байв.Орос улс 16-р зуунд Иван Грозныйын хаанчлалаас хойш Уралаас зүүн тийш, Сибирь, Алс Дорнодод тэлэх бодлого явуулж ирсэн.1895 онд Хятад-Японы нэгдүгээр дайн дууссанаас хойш Япон улс Солонгос, Манжуурт нөлөөллийн бүс тогтоох төлөвлөгөөнд нь Оросын түрэмгийлэл саад болно гэж эмээж байв.Оросыг өрсөлдөгч гэж үзсэн Япон Манжуур дахь Оросын ноёрхлыг хүлээн зөвшөөрөхийг санал болгосны хариуд Солонгосын эзэнт гүрнийг Японы нөлөөллийн хүрээнд гэж хүлээн зөвшөөрөв.39-р параллелээс хойшхи Солонгост Орос, Японы хооронд төвийг сахисан хамгаалалтын бүс байгуулахыг Орос татгалзаж, шаардав.Японы эзэн хааны засгийн газар үүнийг эх газрын Ази руу тэлэх төлөвлөгөөнд нь саад учруулж байна гэж үзэн дайнд оролцохоор шийдэв.1904 онд хэлэлцээ тасарсаны дараа Японы эзэн хааны тэнгисийн цэргийн хүчин 1904 оны 2-р сарын 9-нд Хятадын Порт Артур дахь Оросын зүүн флот руу гэнэтийн дайралт хийв.Хэдийгээр Орос хэд хэдэн ялагдал хүлээсэн ч Эзэн хаан II Николас Орос цаашид тулалдах юм бол ялна гэдэгт итгэлтэй байсан;тэрээр дайнд оролцож, тэнгисийн цэргийн гол тулаануудын үр дүнг хүлээхийг сонгосон.Ялалтын найдвар тасрахын хэрээр тэрээр Оросын нэр төрийг хадгалахын тулд дайныг үргэлжлүүлж, "доромжлолын энх тайван"-аас сэргийлж байв.Орос улс Японыг эртнээс эвлэрэхийг зөвшөөрч байгааг үл тоомсорлож, маргааныг Гаагийн Байнгын Арбитрын шүүхэд шилжүүлэх санааг үгүйсгэв.Дайн эцэст нь АНУ-ын зуучлалаар Портсмутийн гэрээгээр (1905 оны 9-р сарын 5) дуусав.Японы цэргийн бүрэн ялалт олон улсын ажиглагчдыг гайхшруулж, Зүүн Ази, Европын аль алиных нь хүчний тэнцвэрт байдлыг өөрчилснөөр Япон агуу гүрэн болж гарч ирж, Европ дахь Оросын эзэнт гүрний нэр хүнд, нөлөө буурчээ.Орос улс гутамшигт ялагдал хүлээсэн шалтгааны улмаас их хэмжээний хохирол амсаж, хохирол амссан нь 1905 оны Оросын хувьсгалаар өндөрлөсөн дотоодын эмх замбараагүй байдал улам бүр нэмэгдэж, Оросын автократ засгийн нэр хүндэд ноцтой хохирол учруулсан.

Эх орноосоо урвасан хэрэг нь 1910 онд Японы эзэн хаан Мэйжигийг хөнөөх социалист-анархист төлөвлөгөө бөгөөд зүүний үзэлтнүүдийг олноор нь баривчилж, 1911 онд хуйвалдаан хийсэн гэх 12 хүнийг цаазалсан юм.Эх орноосоо урвасан хэрэг явдал нь хожуу Мэйжигийн үеийн оюуны орчинд илүү их хяналт тавьж, хорлон сүйтгэх магадлалтай гэж үзсэн үзэл суртлын дарангуйлалыг чангатгасан өөрчлөлтийг бий болгосон.Энхийг сахиулах тухай хуулиудыг гаргахад хүргэсэн хүчин зүйлүүдийн нэг гэж ихэвчлэн дурддаг.

Чихрийн шижин, бөөрний үрэвсэл, ходоод гэдэсний үрэвсэлтэй эзэн хаан Мэйжи уреми өвчнөөр нас баржээ.Хэдийгээр албан ёсны мэдэгдэлд түүнийг 1912 оны 7-р сарын 30-ны өдрийн 00:42 цагт нас барсан гэж байсан ч бодит байдал дээр 7-р сарын 29-ний 22:40 цагт нас барсан байна.Түүнийг том хүү Тайшо хаан залгамжлав.1912 он гэхэд Япон улс улс төр, эдийн засаг, нийгмийн хувьсгалыг туулж, дэлхийн томоохон гүрний нэг болон гарч ирсэн.Нью Йорк Таймс сонин 1912 онд эзэн хааны оршуулгын үеэр хийсэн энэхүү өөрчлөлтийг "Оршуулгын машинаас өмнөх болон түүний дараа байсан хоёрын ялгаа үнэхээр гайхалтай байлаа. Хуучин Япон явахаас өмнө, дараа нь шинэ Япон бий болсон" гэж дүгнэжээ.

Мэйжигийн үеийн төгсгөл нь засгийн газрын дотоод, гадаад дахь асар их хөрөнгө оруулалт, батлан ​​хамгаалах хөтөлбөрүүд, барагдуулагдсан зээл, өрөө төлөх гадаад нөөц хомсдолтой байсан.Мэйжигийн үед тохиолдсон барууны соёлын нөлөө үргэлжилсээр байв.Кобаяши Киёчика зэрэг алдартай зураачид ukiyo-e-д үргэлжлүүлэн ажиллахын зэрэгцээ барууны уран зургийн хэв маягийг ашигласан;Окакура Какузо гэх мэт бусад хүмүүс Японы уламжлалт зургийг сонирхож байв.Мори Огай зэрэг зохиолчид баруунд суралцаж, барууны хөгжилд нөлөөлсөн хүний ​​амьдралын талаар өөр өөр ойлголтуудыг Японд авчирсан.