Play button

13000 BCE - 2023

Японы түүх



Японы түүх нь 38-39,000 жилийн өмнөх палеолитын үеэс эхлэлтэй бөгөөд [1] анхны хүн ам нь анчин цуглуулагч Жомон хүмүүс байсан.[2] Яйойчууд МЭӨ 3-р зууны үед Япон руу нүүж, [3] төмрийн технологи, газар тариаланг нэвтрүүлж, хүн амын хурдацтай өсөлтийг бий болгож, эцэст нь Жомоныг дарж чадсан.Японы тухай анхны бичгээр иш татсан нь МЭ 1-р зуундХятадын Хан номонд бичигдсэн байдаг.4-9-р зууны хооронд Япон улс олон овог аймаг, хаант улсаас бүрдсэн нэгдмэл улс болж шилжсэн бөгөөд эзэн хааны нэрээр удирддаг угсааны угсаатнууд өнөөг хүртэл ёслолын үүрэг гүйцэтгэж байна.Хэйаны үе (794-1185) нь Японы сонгодог соёлын өндөр үеийг тэмдэглэж, шашны амьдралд уугуул Шинто шашны зан үйл, Буддизмыг хослуулсан.Дараагийн үеүүд нь эзэн хааны ордны хүч буурч, Фүживара, самурай нарын цэргийн овог зэрэг язгууртны овог аймгуудын өсөлтийг харсан.Минамото овог Гэнпэй дайнд (1180-1185) ялалт байгуулж, Камакура шогунатыг байгуулахад хүргэсэн.Энэ үе нь Шогуны цэргийн засаглалаар тодорхойлогддог бөгөөд 1333 онд Камакура шогунатын засаглал мөхсөний дараах Муромачигийн үе байв. Бүс нутгийн дайчид буюу даймёо улам хүчирхэгжиж, улмаар Японд иргэний дайны үе ороход хүргэсэн.16-р зууны сүүлч гэхэд Япон улс Ода Нобунага болон түүний залгамжлагч Тоётоми Хидэёши нарын удирдлага дор дахин нэгдэв.1600 онд Токугава шогун ноёрхлыг авч, дотоод амар амгалан, нийгмийн хатуу шатлалтай, гадаад ертөнцөөс тусгаарлагдсан Эдогийн үеийг эхлүүлэв.1543 онд галт зэвсэг нэвтрүүлсэн Португалчууд ирснээр Европтой холбоо эхэлсэн бол 1853-54 онд Америкийн Перри экспедиц Японы тусгаарлалтыг зогсоов.1868 онд Эдогийн үе дуусч, Мэйжигийн үед Япон барууны шугамаар шинэчлэгдэж, агуу гүрэн болсон.20-р зууны эхэн үед Японы цэрэгжилт нэмэгдэж, 1931 онд Манжуур, 1937 онд Хятад руу довтолж, 1941 онд Сувдан боомт руу дайрснаар АНУ болон түүний холбоотон орнуудтай дайтаж эхэлсэн.Холбоотнууд Хирошима, Нагасаки хотуудыг бөмбөгдөж, атомын бөмбөгдөлтөнд өртөж, хүнд цохилтод орсон хэдий ч 1945 оны 8-р сарын 15-нд Зөвлөлт Манжуур руу довтолсоны дараа л Япон бууж өгсөн юм. Япон улс 1952 он хүртэл холбоотны хүчинд эзлэгдсэн бөгөөд энэ хугацаанд шинэ үндсэн хууль батлагдан гарч, үндсэн хуулийг өөрчилсөн. үндэстэн үндсэн хуульт хаант засаглалтай болсон.Япон улс эзлэгдсэний дараа эдийн засгийн хурдацтай өсөлтийг туулж, ялангуяа 1955 оноос хойш Либерал ардчилсан намын удирдлага дор дэлхийн эдийн засгийн хүчирхэг төв болсон.Гэвч 1990-ээд оны "Алдагдсан арван жил" гэгддэг эдийн засгийн зогсонги байдлаас хойш өсөлт удааширсан.Япон улс соёлын баялаг түүхээ орчин үеийн ололт амжилттайгаа тэнцвэржүүлэн дэлхийн тавцанд чухал тоглогч хэвээр байна.
HistoryMaps Shop

Дэлгүүр зочлох

30000 BCE Jan 1

Японы балар эртний түүх

Yamashita First Cave Site Park
Анчин цуглуулагчид Японд анх палеолитын үед буюу 38-40,000 жилийн өмнө ирж байжээ.[1] Японы хүчиллэг хөрс нь чулуужсанд тохиромжгүй тул тэдгээрийн оршихуйн бодит нотолгоо бага хэвээр байна.Гэсэн хэдий ч 30,000 гаруй жилийн өмнөх өвөрмөц захын тэнхлэгүүд нь архипелагт анхны Хомо сапиенс ирснийг харуулж байна.[4] Эртний хүмүүс Японд усан онгоц ашиглан далайгаар хүрч ирсэн гэж үздэг.[5] Окинавагийн Ямашита агуйд 32,000 жилийн өмнө [6] , 20,000 жилийн өмнө Ишигаки арлын Ширахо Саонетабару агуйд байсан гэх мэт тодорхой газруудад хүн амьдарч байсныг нотлох баримтууд тогтоогдсон.[7]
Play button
14000 BCE Jan 1 - 300 BCE

Жомоны үе

Japan
Япон дахь Жомоны үе бол МЭӨ 14,000-аас 300 он хүртэл үргэлжилсэн чухал эрин үе юм.[8] Энэ нь анчин, эрт газар тариалан эрхэлдэг хүн амаар тодорхойлогддог байсан бөгөөд энэ нь нэлээд төвөгтэй, суурин соёл иргэншлийн хөгжлийг харуулжээ.Жомоны үеийн онцлох шинж чанаруудын нэг бол дэлхийн хамгийн эртнийд тооцогддог "утастай" ваар юм.Энэхүү нээлтийг Америкийн амьтан судлаач, дорно дахины судлаач Эдвард С.Морсе 1877 онд хийжээ [9.]Жомон үеийг хэд хэдэн үе шатанд хуваадаг, үүнд:Анхны Жомон (МЭӨ 13,750-8,500)Анхны Жомон (МЭӨ 8500–5000)Жомоны эхэн үе (МЭӨ 5000–3520)Дунд Жомон (МЭӨ 3520–2470)Хомон Жомон (МЭӨ 2470–1250)Эцсийн Жомон (МЭӨ 1250–500)Үе шат бүр нь Жомоны үеийн дээвэр дор орохын зэрэгцээ бүс нутгийн болон цаг хугацааны олон янз байдлыг харуулдаг.[10] Газарзүйн хувьд Жомоны эхэн үед Японы архипелаг эх газрын Азитай холбогдсон байв.Гэсэн хэдий ч МЭӨ 12,000 орчим далайн түвшин нэмэгдсэн нь түүнийг тусгаарлахад хүргэсэн.Жомон хүн ам голчлон далайн хоол, ойн нөөцөөр баялаг Хоншю, Кюүшю мужид төвлөрч байв.Эрт Жомон нь голоцений дулаан, чийглэг цаг уурын оновчтой үетэй давхцаж, хүн амын тоо огцом өссөн байна.Гэвч МЭӨ 1500 он гэхэд уур амьсгал сэрүүсч эхлэхэд хүн амын тоо мэдэгдэхүйц буурчээ.Жомоны үеийн туршид цэцэрлэгжүүлэлт, жижиг хөдөө аж ахуйн янз бүрийн хэлбэрүүд цэцэглэн хөгжиж байсан ч эдгээр үйл ажиллагааны цар хүрээ нь хэлэлцүүлгийн сэдэв хэвээр байна.Жомоны эцсийн үе шат нь Жомоны үеийн чухал шилжилтийг тэмдэглэсэн.МЭӨ 900 орчим онд Солонгосын хойгтой харилцаа холбоо нэмэгдэж, улмаар МЭӨ 500-300 оны хооронд Яйогийн үе гэх мэт газар тариалангийн шинэ соёл бий болсон.Хоккайдод уламжлалт Жомон соёл нь 7-р зуун гэхэд Охотск, Эпи-Жомоны соёл болон хувирчээ.Эдгээр өөрчлөлтүүд нь нойтон будааны аж ахуй, төмөрлөг зэрэг шинэ технологи, соёлыг зонхилох Жомоны тогтолцоонд аажмаар шингээж өгөхийг илэрхийлэв.
Play button
900 BCE Jan 1 - 300

Яйогийн үе

Japan
МЭӨ 1000-800 оны хооронд Азийн эх газраас ирсэн Яйой хүмүүс [11] Японы архипелагт томоохон өөрчлөлт авчирсан.Тэд анхХятад ,Солонгосын хойгоос импортолсон будаа тариалах [12] , төмөрлөг зэрэг шинэ технологийг нэвтрүүлсэн.Хойд Кюүшюгаас гаралтай Яёигийн соёл нь нутгийн уугуул Жомон хүмүүсийг [13] аажмаар халж, улмаар энэ хоёрын хооронд бага зэргийн генийн хольц үүссэн.Энэ хугацаанд нэхэх, торго үйлдвэрлэх, [14] мод боловсруулах шинэ арга, [11] шил хийх, [11] , архитектурын шинэ хэв маяг зэрэг бусад технологиуд нэвтэрсэн гэрч болсон.[15]Эдгээр өөрчлөлтүүд нь шилжилт хөдөлгөөн эсвэл соёлын тархалтаас үүдэлтэй эсэх талаар эрдэмтдийн дунд маргаан үргэлжилсээр байгаа ч генетик болон хэл шинжлэлийн баримтууд шилжилт хөдөлгөөний онолыг дэмжих хандлагатай байдаг.Түүхч Ханихара Казурогийн тооцоолсноор жил бүр 350-3000 хүн шилжин ирдэг цагаачид байдаг.[16] Эдгээр хөгжлийн үр дүнд Японы хүн ам нэмэгдэж, Жомоны үетэй харьцуулахад арав дахин өссөн байж магадгүй юм.Яйогийн үеийн эцэс гэхэд хүн ам 1-4 саяд хүрсэн гэж үздэг.[17] Жомоны сүүл үеийн араг ясны үлдэгдэл нь эрүүл мэндийн стандарт муудаж байгааг илтгэж байгаа бол Яёи сайтууд үр тарианы агуулах, цэргийн бэхлэлт зэрэг хоол тэжээл, нийгмийн бүтцийг сайжруулсан гэж үздэг.[11]Яйогийн эрин үед овог аймгууд нэгдэж янз бүрийн хаант улсууд болон хувирчээ.МЭ 111 онд хэвлэгдсэн Хан улсын номонд Ва гэгддэг Япон улс зуун хаант улсаас бүрдсэн тухай дурдсан байдаг.МЭ 240 он гэхэд Вэй номонд бичсэнээр [18] эмэгтэй ван Химико тэргүүтэй Яматай хаант улс бусдаасаа илүү нэр хүндтэй болсон.Яматайн яг байршил болон бусад дэлгэрэнгүй мэдээлэл орчин үеийн түүхчдийн дунд маргаантай хэвээр байна.
Play button
300 Jan 1 - 538

Кофуны үе

Japan
Кофуны үе нь ойролцоогоор МЭ 300-аас 538 он хүртэл Японы түүх, соёлын хөгжлийн чухал үе шат юм.Энэ эрин үе нь "кофун" гэгддэг цооног хэлбэрийн булшнууд үүссэнээр тодорхойлогддог бөгөөд Японы түүхэн дэх хамгийн эртний үе гэж тооцогддог.Энэ үед Ямато овгийнхон, ялангуяа Японы баруун өмнөд хэсэгт эрх мэдэлд хүрч, улс төрийн эрх мэдлийг төвлөрүүлж, Хятадын загваруудын нөлөөгөөр бүтэц зохион байгуулалттай засаг захиргааг хөгжүүлж эхэлсэн.Энэ үе нь Киби, Изүмо зэрэг орон нутгийн янз бүрийн гүрний бие даасан байдалтай байсан боловч 6-р зуун гэхэд Ямато овгууд Японы өмнөд хэсэгт ноёрхлоо тогтоож эхлэв.[19]Энэ хугацаанд нийгмийг хүчирхэг овгууд (гозоку) удирдаж, тус бүрийг нь овгийн сайн сайхны төлөө ариун зан үйл хийдэг патриархаар удирддаг байв.Яматогийн ордныг удирдаж байсан хааны удам дээд цэгтээ хүрч, овгийн удирдагчид зэрэг дэв, улс төрийн байр суурийг илэрхийлдэг "кабане" хэмээх удамшлын цол хэргэм хүртдэг байв.Яматогийн засаглал нь онцгой дүрэм биш байсан;Киби зэрэг бүс нутгийн бусад удирдагчид Кофуны үеийн эхний хагаст эрх мэдлийн төлөө хүчтэй тэмцэж байв.Соёлын нөлөөлөл Япон,Хятад ,Солонгосын хойгийн хооронд урсаж, [20] Солонгосын булшнаас олдсон ханын чимэглэл, япон маягийн хуяг дуулга зэрэг нотлох баримтууд бий.Буддизм болон хятад бичгийн системийг Кофуны үеийн төгсгөлд Баекжээс Японд нэвтрүүлсэн.Яматогийн хүчин чармайлтыг үл харгалзан Сога, Кацураги, Хэгури, Козе зэрэг хүчирхэг овгууд засаглал, цэргийн үйл ажиллагаанд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.Нутаг дэвсгэрийн хувьд Ямато нөлөөгөө өргөжүүлж, энэ хугацаанд хэд хэдэн хил хязгаарыг хүлээн зөвшөөрсөн.Хунтайж Ямато Такеругийн тухай домог Кюүшю, Изүмо зэрэг бүс нутагт өрсөлдөгчид, тулааны талбарууд байдгийг санал болгодог.Энэ хугацаанд Хятад, Солонгосоос цагаачдын урсгал нэмэгдэж, соёл, засаглал, эдийн засагт ихээхэн хувь нэмэр оруулсан.Хятад цагаачдаас бүрдсэн Хата, Ямато-Аяа зэрэг овгууд санхүүгийн болон захиргааны үүрэг зэрэгт ихээхэн нөлөө үзүүлсэн.
538 - 1183
Сонгодог Японornament
Play button
538 Jan 1 - 710

Асука үе

Nara, Japan
Япон дахь Асукагийн үе нь МЭ 538 онд СолонгосынБаекжэ хаант улсаас буддизмыг нэвтрүүлснээр эхэлсэн.[21] Энэ үеийг эзэн хааны де-факто нийслэл Асукагийн нэрээр нэрлэжээ.[23] Буддизм нь уугуул Шинто шашинтай хамт оршиж, Шинбүцү-шүго гэгддэг байв.[22] Буддын шашныг дэмжигчид болох Сога овог 580-аад онд засгийн газрын хяналтыг гартаа авч, жаран жилийн турш шууд бусаар захирч байжээ.[24] Хунтайж Шотоку 594-622 онд захирагчаар ажиллаж байсан нь тухайн үеийн хөгжилд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.Тэрээр Күнзийн зарчмуудаас сэдэвлэн Арван долоон зүйлтэй Үндсэн хуулийг зохиож, Төрийн албаны дээд болон албан тушаалын тогтолцоо хэмээх меритэд суурилсан тогтолцоог нэвтрүүлэхийг оролдсон.[25]645 онд хунтайж Нака но Оэ, Фүживара овгийг үндэслэгч Фүживара но Каматари нар төрийн эргэлт хийж Сога овгийг түлхэн унагав.[28] Тайка шинэчлэл гэж нэрлэгддэг захиргааны томоохон өөрчлөлтөд хүргэсэн.Хятадаас Күнзийн үзэл сурталд суурилсан газрын шинэчлэлээр эхлүүлсэн уг шинэчлэл нь тариаланчдад тэгш хуваарилахын тулд бүх газрыг улсын өмч болгох зорилготой байв.Шинэчлэлийн хүрээнд татварын өрхийн бүртгэлийг бүрдүүлнэ гэсэн.[29] Гол зорилго нь Хятадын засгийн газрын бүтцээс ихээхэн хэмжээгээр татан авч, эрх мэдлийг төвлөрүүлж, эзэн хааны ордныг бэхжүүлэх явдал байв.Элч, оюутнуудыг Хятад руу илгээж, зохиол, улс төр, урлаг зэрэг янз бүрийн чиглэлээр суралцдаг байв.Тайкагийн шинэчлэлийн дараах үе нь 672 оны Жиншин дайн буюу хаан ширээний төлөө өрсөлдөж буй хунтайж Оама болон түүний ач хүү хунтайж Отомо нарын хооронд мөргөлдөөн болсон юм.Энэхүү дайн нь засаг захиргааны нэмэлт өөрчлөлтөд хүргэсэн бөгөөд Тайхогийн дүрэмд хүрчээ.[28] Энэхүү дүрэм нь одоо байгаа хуулиудыг нэгтгэж, төв болон орон нутгийн засаг захиргааны бүтцийг тодорхойлсон бөгөөд энэ нь Рицүрё мужийг байгуулахад хүргэсэн бөгөөд энэ нь Хятад улсын жишигт нийцсэн төвлөрсөн засгийн газрын тогтолцоо бөгөөд ойролцоогоор таван зууны турш оршин тогтносон юм.[28]
Play button
710 Jan 1 - 794

Нарагийн үе

Nara, Japan
Япон дахь Нарагийн үе нь МЭ 710-аас 794 оныг хүртэл [30] тус улсын түүхэнд өөрчлөлт шинэчлэлтийн эрин үе байв.Нийслэлийг анх Гэнмей хатан хаан Хэйжо-кё (одоогийн Нара) хотод байгуулж, 784 онд Нагаока-кё, дараа нь Хэян-кё (одоогийн Киото) руу нүүлгэх хүртлээ Японы соёл иргэншлийн төв хэвээр байв. 794. Тухайн үед Хятадын Тан гүрний нөлөөгөөр засаглал төвлөрч, төрийн хүнд суртал бий болсон.[31]Хятадаас ирсэн нөлөө нь бичгийн систем, урлаг, шашин, тэр дундаа Буддизм зэрэг янз бүрийн тал дээр илэрхий байв.Энэ үед Японы нийгэм ихэвчлэн хөдөө аж ахуй, тосгоны амьдралд төвлөрч, Шинтог дагадаг байв.Энэ хугацаанд засгийн газрын хүнд суртал, эдийн засгийн тогтолцоо, соёлын хөгжил, тэр дундаа Кожики, Нихон Шоки зэрэг чухал бүтээлүүдийг эмхэтгэсэн.Төвийн засаглалыг бэхжүүлэх хүчин чармайлтыг үл харгалзан тухайн үед эзэн хааны ордонд бүлэглэл хоорондын зөрчилдөөн гарч, эцэст нь эрх мэдлийн төвлөрлийг сааруулах явдал ажиглагдаж байв.Нэмж дурдахад, энэ эрин үеийн гадаад харилцаанд Хятадын Тан гүрэнтэй хийсэн нарийн төвөгтэй харилцаа,Солонгосын Силла хаант улстай хурцадмал харилцаа, Кюүшюүгийн өмнөд хэсгийн Хаято ард түмний эрхшээлд орсон зэрэг багтсан.Нарагийн үе нь Японы соёл иргэншлийн үндэс суурийг тавьсан боловч МЭ 794 онд нийслэлийг Хэян-кё (одоогийн Киото) руу шилжүүлснээр дуусч, Хэйаны үе рүү хөтөлсөн.Энэ үеийн гол шинж чанаруудын нэг нь Тайхогийн хуулийг бий болгосон нь хууль эрх зүйн хууль бөгөөд энэ нь ихээхэн шинэчлэл хийж, Нара хотод байнгын эзэн хааны нийслэлийг байгуулахад хүргэсэн юм.Гэсэн хэдий ч бослого, улс төрийн тогтворгүй байдал зэрэг янз бүрийн хүчин зүйлийн улмаас нийслэлийг хэд хэдэн удаа нүүлгэж, эцэст нь Нара хотод суурьшжээ.Энэ хот нь 200,000 хүн амтай, эдийн засаг, засаг захиргааны томоохон үйл ажиллагаатай Японы анхны жинхэнэ хотын төв болж цэцэглэн хөгжиж байв.Соёлын хувьд Нарагийн үе баялаг, төлөвшилтэй байсан.Энэ нь эзэн хаадын ноёрхлыг зөвтгөж, тогтоох замаар улс төрийн зорилгоор үйлчилсэн Кожики, Нихон Шоки зэрэг Японы анхны утга зохиолын томоохон бүтээлүүдийг үйлдвэрлэсэн.[32] Японы яруу найргийн хамгийн том бөгөөд хамгийн удаан хадгалагдсан түүвэр болох Манёошү эмхэтгэсэнээр яруу найраг бас цэцэглэн хөгжиж эхэлсэн.[33]Энэ эрин үе нь Буддизмыг шашин, соёлын чухал хүчин гэж үзсэн.Эзэн хаан Шому болон түүний хань нь урьд өмнө нэвтэрч байсан ч бүрэн хүлээн зөвшөөрөөгүй шашныг идэвхтэй сурталчилж байсан Буддистууд байв.Аймгууд даяар сүм хийдүүд баригдаж, Буддизм, ялангуяа хатан хаан Кокен, дараа нь хатан хаан Шотоку нарын үед ордонд ихээхэн нөлөө үзүүлж эхэлсэн.Хэдийгээр ололт амжилт гаргасан ч Нарагийн үе бэрхшээлгүй байсангүй.Фракц хоорондын тэмцэл, эрх мэдлийн төлөөх тэмцэл газар авч, улмаар тогтворгүй байдалд хүргэсэн.Санхүүгийн ачаалал төрд хүндээр тусч, төвлөрлийг сааруулах арга хэмжээ авахад хүргэв.784 онд эзэнт гүрний хяналтыг сэргээхийн тулд нийслэлийг Нагаока-кё руу шилжүүлж, 794 онд дахин Хэян-кё руу шилжүүлэв.Эдгээр нүүдэл нь Нарагийн үе дуусч, Японы түүхэнд шинэ хуудасны эхлэлийг тавьсан юм.
Play button
794 Jan 1 - 1185

Хэйаны үе

Kyoto, Japan
Япон дахь Хэйаны үе буюу МЭ 794-1185 он хүртэл нийслэлээ Хэян-Кё (орчин үеийн Киото) руу нүүлгэн шилжүүлснээр эхэлсэн.Улс төрийн эрх мэдэл эхлээд эзэн хааны гэр бүлтэй стратегийн гэрлэлтээр дамжуулан Фүживара овогт шилжсэн.МЭ 812-814 оны хооронд салхин цэцэг өвчний тархалт хүн амд ноцтой нөлөөлж, Японы хүн амын бараг тал хувь нь нас барсан.9-р зууны сүүлч гэхэд Фүживара овгийнхон хяналтаа бэхжүүлсэн.Фүживара но Ёшифуса 858 онд насанд хүрээгүй эзэн хаанд сесшо ("регент") болж, түүний хүү Фүживара но Мотоцүнэ хожим насанд хүрсэн эзэн хаадын нэрийн өмнөөс кампакугийн албыг байгуулж, үр дүнтэй захирч байжээ.Энэ үе нь Фүживарагийн хүч, ялангуяа 996 онд кампаку болж, охидоо эзэн хааны гэр бүлд гэрлэсэн Фүживара но Мичинагагийн удирдлага дор хүчээ авч байсан үе юм.Энэхүү ноёрхол нь 1086 он хүртэл үргэлжилсэн бөгөөд Ширакава эзэн хаан монголонд захирагдах ёсыг бий болгосон.Хэйаны үе ахих тусам эзэн хааны ордны эрх мэдэл буурчээ.Дотоод эрх мэдлийн төлөөх тэмцэл, урлагийн эрэл хайгуулд автсан шүүх нийслэлээс гадна засаглалыг үл тоомсорлов.Энэ нь рицурёо улсын задралд хүргэж, язгууртан гэр бүлүүд болон шашны дэг жаягийн эзэмшилд татвараас чөлөөлөгдсөн шонгийн эзэмшил газар нэмэгдэхэд хүргэсэн.11-р зуун гэхэд эдгээр ордууд төв засгийн газраас илүү их газар нутгийг хянаж, орлогогүй болгож, самурай дайчдын хувийн арми бий болоход хүргэсэн.Хэйаны эхэн үед Хоншюгийн хойд хэсэгт орших Эмиши үндэстний хяналтыг бэхжүүлэх оролдлого мөн ажиглагдсан.Сэй тай-шогун цолыг эдгээр уугуул бүлгүүдийг амжилттай захирсан цэргийн командлагчдад олгожээ.Энэхүү хяналтыг 11-р зууны дунд үед Абэ овгийнхон эсэргүүцэж, дайн тулаанд хүргэж, улмаар хойд зүгт төв эрх мэдлийг түр зуур ч гэсэн дахин баталгаажуулав.Ойролцоогоор 1156 оны сүүлчээр Хэйаны үед өв залгамжлалын маргаан Тайра, Минамото овгийнхныг цэрэгт татан оролцуулахад хүргэв.Энэ нь Гэнпэй дайнд (1180-1185) хүрч, Тайра овгийн ялагдал болон Минамото но Йоритомогийн удирдлаган дор Камакура Шогунат улс байгуулагдаж, эрх мэдлийн төвийг эзэн хааны ордноос үр дүнтэй шилжүүлсэнээр өндөрлөв.
1185 - 1600
Феодалын Японornament
Play button
1185 Jan 1 - 1333

Камакурагийн үе

Kamakura, Japan
Гэнпэй дайн болон Минамото но Йоритомо эрх мэдлээ нэгтгэсний дараа 1192 онд Киото дахь Эзэн хааны шүүх Ёритомог сей тай-шогун хэмээн зарласнаар Камакура шогун улс байгуулагджээ.[34] Энэ засгийн газрыг бакуфу гэж нэрлэдэг байсан бөгөөд тэрээр хүнд суртал, шашны чиг үүргээ хэвээр хадгалсан эзэн хааны шүүхээс зөвшөөрөгдсөн эрх мэдлийг хууль ёсны дагуу эзэмшдэг байв.Шогун улс нь Японы де-факто засгийн газраа захирч байсан ч Киотог албан ёсны нийслэл хэвээр үлдээсэн.Эрх мэдлийн энэхүү хамтын зохицуулалт нь хожмын Муромачигийн үеийн онцлог шинж болох "энгийн дайчдын дүрэм"-ээс ялгаатай байв.[35]Шогунатын засаглалд гэр бүлийн динамик чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.Ёритомо Хоншүгийн хойд хэсэгт орогнож, Фүживара но Хидэхирагийн хамгаалалтад байсан ах Ёшицүнэгийн талаар сэжиглэж байв.1189 онд Хидэхираг нас барсны дараа түүний залгамжлагч Ясухира Ёритомогийн таашаалд нийцэхийн тулд Ёшицүнэ рүү дайрчээ.Ёшицүнэ алагдаж, дараа нь Ёритомо Хойд Фүживара овгийн хяналтанд байсан газар нутгийг эзлэн авав.[35] 1199 онд Ёритомо нас барснаар шёгуны албан тушаал буурч, түүний эхнэр Хожо Масако болон түүний эцэг Хожо Токимаса нарын эрх мэдэл нэмэгдэв.1203 он гэхэд Минамото шогунууд Хожогийн захирагч нарын дор үр дүнтэй утсан хүүхэлдэй болжээ.[36]Камакурагийн дэглэм нь өмнөх төвлөрсөн рицурёо мужаас ялгаатай нь феодализм, төвлөрсөн бус байсан.Йоритомо шуго буюу жито гэгддэг мужийн захирагчдыг [37] ойрын вассалууд болох гокенинуудаас сонгожээ.Эдгээр вассалууд өөрсдийн армиа хадгалж, мужуудаа бие даасан байдлаар удирдах эрхтэй байв.[38] Гэсэн хэдий ч 1221 онд тэтгэвэрт гарсан эзэн хаан Го-Тобагийн удирдсан Жокюүгийн дайн гэж нэрлэгддэг бүтэлгүйтсэн бослого эзэн хааны ордонд эрх мэдлийг сэргээхийг оролдсон боловч Шогунат Киотогийн язгууртнуудтай харьцуулахад илүү их эрх мэдлийг бэхжүүлэхэд хүргэв.Камакурагийн шогун улс 1274, 1281 онд Монголын эзэнт гүрний довтолгоотой тулгарсан. [39] Хэдий олон тооны, буу зэвсэггүй байсан ч Шогунатын самурай арми нь Монголын флотыг сүйрүүлсэн далайн хар салхины тусламжтайгаар Монголын довтолгоог эсэргүүцэж чадсан юм.Гэсэн хэдий ч эдгээр хамгаалалтын санхүүгийн дарамт нь шогунатын самурай ангитай харилцах харилцааг ихээхэн сулруулсан бөгөөд тэд ялалтад гүйцэтгэсэн үүргийнхээ төлөө зохих шагнал хүртээгүй гэж үздэг байв.[40] Самурай нарын энэхүү дургүйцэл нь Камакура шогунатыг түлхэн унагахад чухал хүчин зүйл болсон юм.1333 онд эзэн хаан Го-Дайго эзэн хааны ордонд бүрэн эрх мэдлээ сэргээх итгэл найдвараар бослого гаргажээ.Шогун улс бослогыг дарахын тулд генерал Ашикага Такаужиг илгээсэн боловч Такаужи болон түүний хүмүүс оронд нь эзэн хаан Го-Дайготой нийлж, Камакурагийн сегунатыг түлхэн унагав.[41]Эдгээр цэрэг, улс төрийн үйл явдлуудын дунд Японд 1250 оноос эхлэн нийгэм, соёлын өсөлт ажиглагдаж байв. [42] Газар тариалангийн дэвшил, усалгааны техникийг сайжруулж, давхар тариалалт нь хүн амын өсөлт, хөдөө тосгоны хөгжилд хүргэсэн.Өлсгөлөн, тахал өвчин багассаны улмаас хотууд хөгжиж, худалдаа хөгжиж байв.[43] Буддизм нь энгийн хүмүүст илүү хүртээмжтэй болж, Хонен цэвэр газрын буддизмыг, Ничирэн Ничирэнгийн буддизмыг бий болгосноор.Зэн буддизм ч самурай ангийн дунд түгээмэл болсон.[44] Ерөнхийдөө улс төр, цэргийн үймээн самуунтай байсан ч энэ үе Японы хувьд чухал өсөлт, өөрчлөлтийн нэг байсан.
Play button
1333 Jan 1 - 1573

Муромачи үе

Kyoto, Japan
1333 онд эзэн хаан Го-Дайго эзэн хааны ордны эрх мэдлээ эргүүлэн авахын тулд бослогыг эхлүүлэв.Тэрээр эхэндээ генерал Ашикага Такаужигийн дэмжлэгийг авч байсан боловч Го-Дайго Такаужи шогуныг томилохоос татгалзсанаар тэдний холбоо задарсан.Такаужи 1338 онд эзэн хааны эсрэг тэмцэж, Киотог эзлэн, өрсөлдөгч эзэн хаан Комёог суулгаж, түүнийг шогунаар томилов.[45] Го-Дайго Ёшино руу зугтаж, өрсөлдөгч Өмнөд шүүх байгуулж, Киото дахь Такаужигийн байгуулсан Хойд шүүхтэй удаан хугацааны зөрчилдөөнийг эхлүүлэв.[46] Шогунат улс улам бүр бие даасан болж, даймёо гэгддэг бүс нутгийн ноёдтой тулгарсаар байв.Такаужигийн ач хүү Ашикага Ёшимицү 1368 онд засгийн эрхэнд гарсан бөгөөд шогунатын эрх мэдлийг бэхжүүлэхэд хамгийн амжилттай хүн байв.Тэрээр 1392 онд Умард болон Өмнөд шүүхийн хоорондох иргэний дайныг дуусгасан. Гэвч 1467 он гэхэд өв залгамжлалын маргаанаас үүдэлтэй Онин дайнаар Япон бас нэгэн үймээн самуунтай үе рүү оржээ.Тус улс даймёо удирддаг олон зуун тусгаар улс болон хуваагдсан нь шогуны хүчийг үр дүнтэйгээр бууруулжээ.[47] Даймёо нар Японы өөр өөр хэсгүүдэд хяналтаа тогтоохын тулд өөр хоорондоо тулалджээ .[48] ​​Энэ үеийн хамгийн аймшигт даймёогийн хоёр нь Уэсүги Кеншин, Такеда Шинген нар байв.[49] Зөвхөн даймёочууд төдийгүй Буддын сүм хийдүүдтэй холбоотой бослого тэмцэгч тариачид болон "дайчин лам нар" зэвсэг барьж, өөрсдийн цэргийн хүчийг бүрдүүлжээ.[50]Энэхүү Дайтагч улсуудын үед 1543 онд анхны Европчууд болох Португалийн худалдаачид Японд ирж [51] галт зэвсэг болон Христийн шашныг нэвтрүүлсэн.[52] 1556 он гэхэд даймёгууд 300,000 орчим мушкет хэрэглэж байсан [53] бөгөөд Христийн шашин ихээхэн дагагчтай болсон.Португалийн худалдааг эхэндээ сайшааж, Нагасаки зэрэг хотууд Христийн шашинд орсон даймёогийн хамгаалалт дор хөл хөдөлгөөн ихтэй худалдааны төв болжээ.Дайны удирдагч Ода Нобунага эрх мэдлийг олж авахын тулд Европын технологийг ашиглан 1573 онд Азучи-Момояамагийн үеийг эхлүүлсэн.Дотоод зөрчилдөөнтэй байсан ч Япон улс Камакурагийн үеэс эхэлсэн эдийн засгийн хөгжил цэцэглэлтийг туулсан.1450 он гэхэд Японы хүн ам 10 саяд хүрч [41]Хятад ,Солонгостой хийсэн томоохон худалдаа зэрэг худалдаа хөгжиж байв.[54] Мөн энэ эрин үед бэх угаах зураг, икебана, бонсай, Но театр, цайны ёслол зэрэг Японы урлагийн гайхамшигт хэлбэрүүд хөгжиж байв.[55] Хэдийгээр үр дүн муутай манлайлалд нэрвэгдсэн ч энэ үе нь 1397 онд баригдсан Киотогийн Кинкаку-жи, "Алтан павильоны сүм" зэрэг дурсгалт газруудаар баялаг соёлын хувьд баялаг байсан [. 56]
Азучи-Момояамагийн үе
Азучи-Момояамагийн үе бол Сэнгокүгийн үеийн сүүлчийн үе юм. ©David Benzal
1568 Jan 1 - 1600

Азучи-Момояамагийн үе

Kyoto, Japan
16-р зууны сүүлийн хагаст Япон улс томоохон өөрчлөлтийг хийж, хоёр нөлөө бүхий дайчин Ода Нобунага , Тойотоми Хидэёоши нарын удирдлаган дор дахин нэгдэх тал руу шилжсэн.Энэ эрин үеийг Азучи-Момояамагийн үе гэж нэрлэдэг бөгөөд тус тусын төв байрныхаа нэрээр нэрлэгдсэн.[57] Азучи-Момояамагийн үе бол 1568-1600 оны Японы түүхэн дэх Сенгокугийн үеийн сүүлчийн үе юм. Овари хэмээх жижиг мужаас гаралтай Нобунага анх 1560 онд тулалдаанд хүчирхэг даймё Имагава Ёшимотог ялснаар нэр хүндтэй болсон. Окехазама.Тэрээр орчин үеийн зэвсгийг ашигладаг стратегийн, хэрцгий удирдагч байсан бөгөөд нийгэмд эзлэх байр суурь гэхээсээ илүү авьяас чадварт тулгуурлан эрчүүдийг сурталчилж байв.[58] Түүний Христийн шашныг хүлээн авсан нь Буддын шашны дайснуудаа эсэргүүцэх, Европын зэвсгийн наймаачидтай эвсэх гэсэн хоёр зорилготой байв.Нобунагагийн нэгдэх оролдлого нь 1582 онд офицеруудынх нь нэг Акечи Мицухидэгийн гарт урваж, амь насаа алдсаны улмаас гэнэтийн уналтад оржээ.Нобунагагийн удирдлаган дор жанжин болсон зарц асан Тоётоми Хидэёши эзнийхээ үхлийн өшөөг авч, шинэ нэгтгэх хүчний үүргийг гүйцэтгэсэн.[59] Тэрээр Шикоку, Кюүшю, Японы зүүн хэсэг зэрэг бүс нутагт үлдсэн сөрөг хүчнийг ялснаар бүрэн дахин нэгдэж чадсан.[60] Хидэёши тариачдаас сэлэм хураах, даймёгуудад хязгаарлалт тавих, газрын нарийвчилсан судалгаа хийх зэрэг цогц өөрчлөлтүүдийг хуульчилсан.Түүний шинэчлэл нь нийгмийн бүтцийг голчлон тогтоож, бясалгагчдыг "нийтлэг хүмүүс" гэж тодорхойлж, Японы ихэнх боолуудыг чөлөөлсөн.[61]Хидэйоши Японоос гадна асар том амбицтай байсан;тэрээр Хятадыг байлдан дагуулахыг эрмэлзэж, 1592 оноос эхлэн Солонгос руу хоёр удаа том хэмжээний довтолгоог эхлүүлсэн. Гэвч эдгээр кампанит ажил нь Солонгос, Хятадын хүчийг дийлэхгүйн улмаас бүтэлгүйтсэн юм.Япон,Хятад ,Солонгос хоёрын дипломат яриа хэлэлцээ мөн мухардалд орж, Хидэёшигийн тавьсан шаардлага, тэр дундаа Солонгосыг хуваах, Японы эзэн хаанд Хятадын гүнж өгөх зэрэг шаардлагаас татгалзав.1597 онд хийсэн хоёр дахь довтолгоо ч мөн адил бүтэлгүйтэж, 1598 онд Хидэёши үхсэнээр дайн дуусав [62.]Хидэйоши нас барсны дараа Японы дотоод улс төр улам тогтворгүй болсон.Тэрээр өөрийн хүү Тойотоми Хидэйёрийг насанд хүртлээ засаглах таван ахмадын зөвлөлийг томилжээ.Гэсэн хэдий ч түүнийг нас барсны дараа бараг тэр даруй Хидэёорид үнэнч бүлэглэлүүд Хидэёошигийн холбоотон асан Даймёо Токугава Иэясүг дэмжигчидтэй мөргөлджээ.1600 онд Иэясу Секигахарын тулалдаанд шийдвэрлэх ялалт байгуулж, Тойотоми гүрнийг эцэслэн устгаж, 1868 он хүртэл үргэлжлэх Токугавагийн засаглалыг тогтоов [63.]Энэ чухал үе нь худалдааг дэмжих, нийгмийг тогтворжуулахад чиглэсэн хэд хэдэн засаг захиргааны шинэчлэлийн гэрч болсон.Хидэёши ихэнх төлбөр хураамжийн цэг, хяналтын цэгүүдийг устгаснаар тээвэрлэлтийг хялбарчлах арга хэмжээ авч, будааны үйлдвэрлэлийг үнэлэхийн тулд "Тайко судалгаа" гэж нэрлэгддэг судалгааг явуулсан.Түүгээр ч барахгүй нийгмийн ангиудыг үндсэндээ бэхжүүлж, амьдрах орчинд тусгаарласан янз бүрийн хуулиуд батлагджээ.Хидэёши мөн хүн амыг зэвсэггүй болгохын тулд асар том "сэлэмний ан" явуулсан.Түүний хаанчлал нь хэдий богино хугацаанд байсан ч Токугавагийн шогун ноёрхлын дор Эдогийн үеийн суурийг тавьж, бараг 270 жилийн тогтвортой засаглалыг эхлүүлсэн.
Play button
1603 Jan 1 - 1867

Эдо үе

Tokyo, Japan
1603-1868 он хүртэл үргэлжилсэн Эдогийн үе нь Токугава шогунатын ноёрхлын дор Японд харьцангуй тогтвортой, амар амгалан, соёл цэцэглэн хөгжиж байсан үе юм.[64] Эзэн хаан Го-Ёзэй Токугава Иэясүг шогун хэмээн албан ёсоор зарласнаар энэ үе эхэлсэн.[65] Цаг хугацаа өнгөрөхөд Токугавагийн засгийн газар захиргаа Эдо (одоогийн Токио) хотоос төвлөрүүлж, бүс нутгийн ноёд буюу даймёог хяналтандаа байлгах үүднээс Цэргийн ордны тухай хууль, ирцийн өөр систем зэрэг бодлогыг нэвтрүүлсэн.Эдгээр хүчин чармайлтыг үл харгалзан даймёочууд өөрсдийн нутаг дэвсгэрт ихээхэн бие даасан байдлаа хадгалсаар байв.Токугава шогун улс мөн нийгмийн хатуу бүтэц бий болгож, хүнд суртал, зөвлөхөөр ажиллаж байсан самурай нар дээд шатыг эзэлж, харин Киотогийн эзэн хаан улс төрийн эрх мэдэлгүй, бэлгэдлийн шинж чанартай хэвээр байв.Шогун улс нийгмийн эмх замбараагүй байдлыг дарахын тулд маш их хүчин чармайлт гаргаж, бага зэргийн гэмт хэрэгт ч хатуу шийтгэл оноодог байв.Христэд итгэгчид онцгой бай болж, 1638 оны Шимабарагийн бослогын дараа Христийн шашныг бүрэн хориглосон [66] Сакоку гэгддэг бодлогын дагуу Япон дэлхийн ихэнх улсаас өөрийгөө хааж, гадаад худалдааг Голланд ,Хятад ,Солонгосчуудад хязгаарласан. , мөн Япон иргэдийг гадаадад зорчихыг хориглосон.[67] Энэхүү тусгаарлах үзэл нь Токугавагийн эрх мэдлээ хадгалж үлдэхэд тусалсан ч Японыг хоёр зуун гаруй гадны нөлөөллөөс таслан зогсоосон юм.Тусгаарлах бодлогыг үл харгалзан Эдогийн үе нь хөдөө аж ахуй, худалдааны томоохон өсөлтөөр тэмдэглэгдсэн бөгөөд хүн амын өсөлтөд хүргэсэн.Токугавагийн засаглалын нэгдүгээр зуунд Японы хүн ам хоёр дахин нэмэгдэж, гучин сая болжээ.[68] Засгийн газраас хэрэгжүүлж буй дэд бүтцийн төслүүд болон зоосны мөнгөн тэмдэгтийн стандартчилал нь хөдөө орон нутгийн болон хотын хүн амд үр өгөөжөө өгч, арилжааны үйл ажиллагааг өргөжүүлэхэд тус дөхөм болсон.[69] Бичиг үсэг, тооны мэдлэгийн түвшин мэдэгдэхүйц өсч, Японы хожмын эдийн засгийн амжилтын үндэс суурийг тавьсан.Хүн амын бараг 90% нь хөдөө орон нутагт амьдардаг байсан ч хотууд, тэр дундаа Эдо хотууд хүн амын өсөлтийг харсан.Соёлын хувьд Эдогийн үе бол агуу шинэчлэл, бүтээлч байдлын үе байсан."Укио" буюу "хөвөгч ертөнц" гэсэн ойлголт нь хөгжиж буй худалдаачдын ангийн гедонист амьдралын хэв маягийг шингээсэн юм.Энэ бол Мацуо башёгийн хамгийн алдартай жишээ болох укио-э модон цаас, кабүки, бунраку театр, шүлэг хайку хэлбэрийн эрин үе байв.Мөн энэ үед гейша гэгддэг зугаа цэнгээний шинэ анги гарч ирэв.Энэ үе нь мөн Нео-Күнзийн шашны нөлөөгөөр тэмдэглэгдсэн бөгөөд Токугава нар түүнийг чиглүүлэгч философи болгон хүлээн авч, Японы нийгмийг ажил мэргэжлээр нь дөрвөн ангид хуваасан.18-р зууны сүүл, 19-р зууны эхэн үеэс Токугава шогунатын уналт эхэлсэн.[70] Эдийн засгийн хүндрэл, доод давхарга болон самурайчуудын дургүйцэл, засгийн газар Тэнпогийн өлсгөлөн зэрэг хямралыг даван туулах чадваргүй байдал нь дэглэмийг сулруулсан.[70] 1853 онд коммодор Мэтью Перри ирсэн нь Японы эмзэг байдлыг илчилж, барууны гүрнүүдтэй тэгш бус гэрээ байгуулж, дотоод дургүйцэл, эсэргүүцлийг өдөөсөн юм.Энэ нь ялангуяа Чошү, Сацума мужуудад үндсэрхэг үзлийг өдөөж, Бошингийн дайнд хүргэж, эцэст нь 1868 онд Токугава шогунатын засаглал мөхөж, Мэйжигийн сэргээн босголтын замыг зассан.
1868
Орчин үеийн Японornament
Play button
1868 Oct 23 - 1912 Jul 30

Мэйжигийн үе

Tokyo, Japan
1868 онд эхэлсэн Мэйжигийн сэргээн босголт нь Японы түүхэнд томоохон эргэлт хийж, түүнийг орчин үеийн үндэсний улс болгон өөрчилсөн юм.[71] Окубо Тошимичи, Сайго Такамори зэрэг Мэйжи олигархуудаар удирдуулсан засгийн газар барууны империалист гүрнийг гүйцэх зорилготой байв.[72] Томоохон шинэчлэлд феодалын Эдо ангийн бүтцийг халж, түүнийг мужуудаар солих, төмөр зам, цахилгаан утас, бүх нийтийн боловсролын систем зэрэг барууны институци, технологийг нэвтрүүлэх зэрэг багтсан.Мэйжигийн засгийн газар Япон улсыг барууны хэв маягийн үндэстэн улс болгон өөрчлөхөд чиглэсэн иж бүрэн шинэчлэлийн хөтөлбөр хэрэгжүүлсэн.Томоохон шинэчлэлд феодалын Эдо ангийн бүтцийг устгаж, [73] түүнийг мужийн тогтолцоогоор [74] сольж, татварын өргөн хүрээтэй шинэчлэлийг хэрэгжүүлсэн.Барууны үзэл баримтлалыг хэрэгжүүлэхийн тулд засгийн газар Христийн шашны хоригийг цуцалж, төмөр зам, цахилгаан холбоо зэрэг барууны технологи, институцийг нэвтрүүлж, бүх нийтийн боловсролын тогтолцоог хэрэгжүүлэв.[75] Боловсрол, банк санхүү, цэргийн хэрэг зэрэг төрөл бүрийн салбарыг шинэчлэхэд туслахын тулд барууны орнуудаас зөвлөхүүдийг авчирсан.[76]Фүкүзава Юкичи зэрэг нэр хүндтэй хүмүүс энэхүү барууны үзэл баримтлалыг дэмжсэн нь Японы нийгэмд Григорийн хуанли, барууны хувцас, үсний засалт зэрэг өргөн өөрчлөлтийг авчирсан.Энэ хугацаанд шинжлэх ухаан, ялангуяа анагаах ухаанд томоохон дэвшил гарсан.Китасато Шибасабүро 1893 онд Халдварт өвчний хүрээлэнг байгуулж, [77] Хидэё Ногучи 1913 онд тэмбүү болон парези өвчний хоорондын холбоог нотолсон. Нэмж дурдахад энэ эрин үе нь уран зохиолын шинэ урсгалууд болон Европын Хигучи нарыг нэгтгэсэн Нацүмэ Сосеки, Ичиёо зэрэг зохиолчдыг төрүүлжээ. Японы уламжлалт хэлбэр бүхий уран зохиолын хэв маяг.Мэйжигийн засгийн газар дотоод улс төрийн сорилттой тулгарсан, ялангуяа Эрх чөлөө, ард түмний эрхийг хамгаалах хөдөлгөөн олон нийтийн оролцоог нэмэгдүүлэхийг шаардаж байв.Үүний хариуд Ито Хиробуми 1889 онд батлагдсан Мэйжигийн үндсэн хуулийг бичиж, сонгогдсон боловч хязгаарлагдмал эрх бүхий Төлөөлөгчдийн танхим байгуулжээ.Үндсэн хуулинд эзэн хааны үүргийг цэрэг, засгийн газар шууд тайлагнадаг гол дүрийн үүргийг хэвээр үлдээсэн.Шинто шашин төрийн шашин болж, эзэн хаанд үнэнч байхыг сурталчлах сургуулиудын ачаар үндсэрхэг үзэл ч нэмэгдэж байв.Японы арми Японы гадаад бодлогын зорилтод чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.1871 оны Муданы хэрэг явдал нь цэргийн экспедицүүдэд хүргэсэн бол 1877 оны Сацумагийн бослого нь цэргийн дотоодын хүчийг харуулсан.[78] 1894 оны Хятад-Японы нэгдүгээр дайндХятадыг ялснаар [79] Япон улс Тайвань болон олон улсын нэр хүндийг олж авч, [80] хожим нь "тэгш бус гэрээ" [81] дахин хэлэлцээ хийх, тэр ч байтугай Их Британитай цэргийн эвсэл байгуулах боломж олгосон. 1902. [82]1904-05 оны Орос-Японы дайнд [83] Оросыг ялснаар Япон бүс нутгийн хүчирхэг гүрэн гэдгээ бататгаж, улмаар 1910 онд Солонгосыг Япон нэгтгэхэд хүргэсэн [84] Энэ ялалт нь дэлхийн дэг журамд өөрчлөлт оруулж, Япон улсыг тэмдэглэсэн юм. Азийн гол хүч.Энэ хугацаанд Япон улс нутаг дэвсгэрээ тэлэх тал дээр анхаарлаа хандуулж, эхлээд Хоккайдог нэгтгэж, Рюкюгийн вант улсыг өөртөө нэгтгэж, дараа нь Хятад, Солонгос руу нүдээ хандуулсан.Мэйжигийн үе ч мөн адил хурдацтай үйлдвэржилт, эдийн засгийн өсөлтийн гэрч болсон.[85] Мицубиши, Сумитомо зэрэг Зайбатсусууд нэр хүндтэй болж, [86] газар тариалангийн хүн ам буурч, хотжилт нэмэгдэхэд хүргэсэн.Азийн хамгийн эртний метро болох Токиогийн метро Гинзагийн шугам 1927 онд нээгдсэн. Энэ эрин үе олон хүний ​​амьдрах нөхцөлийг сайжруулсан ч ажилчдын үймээн самуун, социалист үзэл санааны өсөлтөд хүргэсэн бөгөөд үүнийг засгийн газар хатуу дарж байсан.Мэйжигийн үеийн эцэс гэхэд Япон феодалын нийгмээс орчин үеийн аж үйлдвэржсэн улс руу амжилттай шилжсэн.
Тайшогийн үе
1923 оны Кантогийн их газар хөдлөлт. ©Anonymous
1912 Jul 30 - 1926 Dec 25

Тайшогийн үе

Tokyo, Japan
Япон дахь Тайшогийн эрин (1912-1926) нь улс төр, нийгмийн өөрчлөлтийн чухал үеийг тэмдэглэж, илүү хүчирхэг ардчилсан институци руу шилжсэн.Энэ эрин үе нь 1912-13 оны Тайшогийн улс төрийн хямралаар эхэлж, [87] Ерөнхий сайд Кацура Таро огцорч, Сэйюкай, Минсейто зэрэг улс төрийн намуудын нөлөөг нэмэгдүүлсэн.1925 онд эрэгтэйчүүдийн бүх нийтийн сонгох эрхийг нэвтрүүлсэн ч Энх тайвны тухай хууль мөн онд батлагдаж, улс төрийн тэрс үзэлтнүүдийг дарангуйлсан.[88] Япон дэлхийн 1-р дайнд холбоотнуудын нэг хэсэг болгон оролцсон нь эдийн засгийн урьд өмнө байгаагүй өсөлтийг бий болгож, олон улсад хүлээн зөвшөөрөгдөхөд хүргэсэн бөгөөд үүний дотор Япон Улс Үндэстнүүдийн Лигийн Зөвлөлийн байнгын гишүүн болсон юм.[89]Соёлын хувьд Тайшогийн үе нь утга зохиол, урлаг цэцэглэн хөгжиж, Рюносуке Акутагава, Жун'ичиро Танизаки зэрэг зүтгэлтнүүд ихээхэн хувь нэмэр оруулсан.Гэсэн хэдий ч энэ эрин үе нь 1923 оны Их Кантогийн газар хөдлөлт, 100,000 гаруй хүний ​​аминд хүрсэн [90] , олон мянгансолонгосчууд шударга бусаар амиа алдсан Кантогийн хядлагад хүргэсэн эмгэнэлт явдлуудаар тэмдэглэгдсэн байв.[91] Энэ үе нь бүх нийтийн сонгуулийн эрхийн төлөөх эсэргүүцлийн жагсаал, 1921 онд Ерөнхий сайд Хара Такашигийн амийг хөнөөсөн зэрэг нийгмийн эмх замбараагүй байдал, тогтворгүй эвслүүд болон нам бус засгийн газруудад байр сууриа тавьж өгсөн.1919 оны Парисын энх тайвны бага хурлаар Япон улсыг "Том тав"-ын нэг гэж олон улсад хүлээн зөвшөөрсөн.Гэсэн хэдий ч түүнийХятад дахь хүсэл эрмэлзэл, тэр дундаа Шандун дахь газар нутгийн ашиг сонирхол нь Японы эсрэг үзлийг бий болгосон.1921-22 онд Япон улс Вашингтоны бага хуралд оролцож, Номхон далайд шинэ дэг журам тогтоож, Англи-Японы холбоог цуцалсан хэд хэдэн гэрээ байгуулав.Анх ардчилсан засаглал, олон улсын хамтын ажиллагаатай болох хүсэл эрмэлзэлтэй байсан ч Япон улс 1930 онд үүссэн хүнд хямрал зэрэг дотоодын эдийн засгийн сорилтуудтай тулгарч, Хятадад Японыг эсэргүүцэх хандлага нэмэгдэж, АНУ- тай өрсөлдөх зэрэг гадаад бодлогын сорилтуудтай тулгарсан.1922 онд Японы Коммунист нам байгуулагдаж, 1925 оны энхийг сахиулах тухай хууль, 1928 оны дараагийн хууль тогтоомж нь коммунист болон социалист үйл ажиллагааг дарангуйлахад чиглэж, 1920-иод оны сүүлчээр намыг далд үйл ажиллагаа явуулахад чиглэгдсэн байв.Гэньёша, Кокурюкай зэрэг бүлгүүдээр төлөөлүүлсэн Японы баруун жигүүрийн улс төр ч дотоодын асуудалд анхаарлаа хандуулж, үндсэрхэг үзлийг сурталчилж байв.Дүгнэж хэлэхэд Тайшогийн эрин бол ардчилал ба авторитар хандлага, эдийн засгийн өсөлт ба сорилт, дэлхий дахинд хүлээн зөвшөөрөгдөх, олон улсын зөрчилдөөн хоорондын тэнцвэрт байдлыг хангасан шилжилтийн ээдрээтэй үе байсан юм.Ардчилсан тогтолцоо руу шилжиж, олон улсад нэр хүндтэй болохын зэрэгцээ тус улс дотоод нийгэм, эдийн засгийн асуудлуудтай тэмцэж, 1930-аад оны цэрэгжилт, авторитаризм улам бүр нэмэгдэх эхлэлийг тавьсан.
Play button
1926 Dec 25 - 1989 Jan 7

Үеийг харуулах

Tokyo, Japan
Японд 1926-1989 онд эзэн хаан Хирохитогийн засаглалын үед томоохон өөрчлөлтүүд гарсан. [92] Түүний засаглалын эхэн үед 1931 онд Манжуур руу довтолж, 1937 онд Хятад-Японы хоёрдугаар дайн зэрэг хэт үндсэрхэг үзэл, экспансионист цэргийн хүчин чармайлт гарчээ. Улс үндэстний хүсэл эрмэлзэл Дэлхийн 2-р дайнд хүрчээ.Дэлхийн 2-р дайнд ялагдсаныхаа дараа Япон түүхэндээ анх удаа гадаадын эзлэн түрэмгийллийг амсаж, дэлхийн эдийн засгийн тэргүүлэгч хүчний хувьд гайхалтай эргэн иржээ.[93]1941 оны сүүлээр Ерөнхий сайд Хидеки Тожо тэргүүтэй Япон улс Сувдан Харбор дахь АНУ-ын флот руу довтолж, АНУ-ыг Дэлхийн 2-р дайнд татан оруулж, Ази даяар цуврал довтолгоог эхлүүлэв.Япон эхэндээ дараалсан ялалтуудыг харсан боловч 1942 оны Мидуэйн тулалдаан болон Гуадалканалын тулалдааны дараа түрлэг эргэж эхлэв.Японы энгийн иргэд хоолны дэглэм, хэлмэгдүүлэлтээс болж зовж шаналж байсан бол Америкийн бөмбөгдөлтүүд хотуудыг сүйрүүлжээ.АНУ Хирошимад атомын бөмбөг хаяж, 70,000 гаруй хүний ​​аминд хүрсэн.Энэ нь түүхэн дэх анхны цөмийн халдлага байв.8-р сарын 9-нд Нагасаки хоёр дахь атомын бөмбөгөнд өртөж, 40,000 орчим хүн амь үрэгджээ.Япон бууж өгсөн тухай холбоотнуудад 8-р сарын 14-нд мэдэгдсэн бөгөөд маргааш нь эзэн хаан Хирохито үндэсний радиогоор дамжуулав.1945-1952 онд холбоотнууд Японд эзлэгдсэн нь тус улсыг улс төр, нийгмийн хувьд өөрчлөх зорилготой байв.[94] Гол шинэчлэлд зайбацу конгломератуудыг задлах замаар эрх мэдлийн төвлөрлийг сааруулах, газрын шинэчлэл, үйлдвэрчний эвлэлийг дэмжих, засгийн газрыг цэрэггүйжүүлэх, ардчилалжуулах зэрэг багтсан.Японы армийг татан буулгаж, дайны гэмт хэрэгтнүүдийг шүүж, 1947 онд шинэ үндсэн хууль баталж, иргэний эрх чөлөө, хөдөлмөрлөх эрхийг чухалчилж, Японы дайн хийх эрхээс татгалзсан (9-р зүйл).1951 оны Сан Францискогийн энх тайвны гэрээгээр АНУ болон Японы харилцаа албан ёсоор хэвийн болж, 1952 онд Япон улс бүрэн тусгаар тогтнолоо олж авсан ч АНУ-Японы аюулгүй байдлын гэрээний дагуу Окинава зэрэг Рюкю арлуудын зарим хэсгийг АНУ үргэлжлүүлэн захирсаар байсан.1940-өөд оны сүүлч, 1950-иад оны эхээр Японы ерөнхий сайдаар ажиллаж байсан Шигэрү Ёшида дайны дараах сэргээн босголтын ажилд Японыг удирдахад чухал үүрэг гүйцэтгэсэн.[95] Түүний Ёшидагийн сургаал нь АНУ-тай хүчтэй холбоотон байхыг онцолж, идэвхтэй гадаад бодлогоос эдийн засгийн хөгжлийг нэн тэргүүнд тавьсан.[96] Энэхүү стратеги нь 1955 онд Либерал ардчилсан намыг (LDP) байгуулж, Японы улс төрд хэдэн арван жил ноёрхож байсан.[97] Эдийн засгийг эхлүүлэхийн тулд хэмнэлтийн хөтөлбөр, Олон улсын худалдаа, аж үйлдвэрийн яам (MITI) байгуулах зэрэг бодлогыг хэрэгжүүлсэн.MITI нь үйлдвэрлэл, экспортыг дэмжихэд чухал үүрэг гүйцэтгэсэн бөгөөд Солонгосын дайн Японы эдийн засагт гэнэтийн түлхэц өгсөн.Барууны технологи, АНУ-ын хүчирхэг харилцаа, насан туршийн ажил эрхлэлт зэрэг хүчин зүйлүүд нь эдийн засгийн хурдацтай өсөлтөд нөлөөлж, 1968 он гэхэд Японыг дэлхийн хоёр дахь том капиталист эдийн засагтай болгосон.Олон улсын тавцанд Япон улс 1956 онд НҮБ-д элсэж, 1964 онд Токиод Олимпийн наадмыг зохион байгуулснаар улам их нэр хүндтэй болсон. [98] Тус улс АНУ-тай ойр дотно харилцаатай байсан ч дотооддоо энэ харилцаа нь ихэвчлэн маргаантай байсан. Анпо 1960 онд АНУ-Японы аюулгүй байдлын гэрээг эсэргүүцэв. Япон мөн газар нутгийн маргаантай байсан ч ЗХУ болон Өмнөд Солонгостой дипломат харилцаа тогтоож, 1972 онд Тайваниас Бүгд Найрамдах Хятад Ард ​​Улс руу дипломат харилцаагаа хүлээн зөвшөөрсөн. 1954 онд байгуулагдсан Японы Өөрийгөө Хамгаалах Хүчин (JSDF) нь үндсэн хуулийнхаа 9 дүгээр зүйлд заасан дайны дараах Японы энх тайвныг эрхэмлэгч байр суурийг харгалзан үндсэн хуульд нийцэх эсэх талаар маргаан үүсгэсэн.Соёлын хувьд засгийн газрын цензурыг халж, дотоодын олон үзэгчтэй болсон нь Японы кино урлагийн алтан үе байсан.Нэмж дурдахад, Японы анхны өндөр хурдны галт тэрэгний шугам болох Токайдо Шинкансен нь 1964 онд баригдсан бөгөөд энэ нь технологийн дэвшил, дэлхийн нөлөөг хоёуланг нь бэлэгддэг.Энэ хугацаанд Японы хүн ам олон төрлийн өргөн хэрэглээний бараа бүтээгдэхүүнийг худалдан авах боломжтой чинээлэг болж, тус улсыг автомашин, электроникийн тэргүүлэгч үйлдвэрлэгч болгосон.Японд мөн 1980-аад оны сүүлээр хувьцаа болон үл хөдлөх хөрөнгийн үнийн өсөлт хурдацтай хөгжиж байсан эдийн засгийн хөөс үүссэн.
Хэйсэй үе
Хэйсэй Японы анимэ киноны нэр хүнд өссөнийг харсан. ©Studio Ghibli
1989 Jan 8 - 2019 Apr 30

Хэйсэй үе

Tokyo, Japan
1980-аад оны сүүлээс 1990-ээд он хүртэл Японд эдийн засаг, улс төрийн томоохон өөрчлөлт гарсан.1989 оны эдийн засгийн тэсрэлт нь хүү багатай, хөрөнгө оруулалтын хийрхлээс үүдэлтэй эдийн засгийн хурдацтай өсөлтийн оргил үе байлаа.Энэ хөөс 90-ээд оны эхээр хагарч, "Алдагдсан арван жил" гэгддэг эдийн засгийн зогсонги байдалд хүргэсэн.[99] Энэ хугацаанд олон жил ноёрхож байсан Либерал ардчилсан нам (LDP) эвслийн мөрийн хөтөлбөрийг нэгтгээгүйн улмаас хурдан эргэж ирсэн ч эрх мэдлээс нь түр зуур хөөгдсөн.2000-аад оны эхэн үе нь Японы улс төрд манлайлагч солигдож, 2010 онд Сенкаку завьтай мөргөлдсөн зэрэг дуулиан шуугиан, сорилтуудын өмнө Японы Ардчилсан нам засгийн эрхийг богино хугацаанд гартаа авснаар тэдний уналтад хүргэсэн.Япон Хятад, Солонгостой харилцах харилцаа нь дайны үеийн өв уламжлалын талаарх үзэл бодол өөр байдгаас болж хурцадсан.Япон улс 1950-иад оноос хойш 50 гаруй удаа албан ёсоор уучлалт гуйсан, тухайлбал 1990 онд эзэн хаан уучлалт гуйсан, 1995 оны Мураяамагийн мэдэгдэл зэрэг ньХятад ,Солонгосын албаны хүмүүс эдгээр дохио зангааг хангалтгүй, шударга бус гэж үздэг.[100] Нанжингийн хядлагыг үгүйсгэх, ревизионист түүхийн сурах бичиг зэрэг Япон дахь үндсэрхэг үзэлтэй улс төр нь хурцадмал байдлыг улам хурцатгаж байна.[101]Нийтлэг соёлын салбарт 1990-ээд онд Японы хүүхэлдэйн киноны дэлхийн алдар нэр эрс нэмэгдэж, Покемон, Сайлор Мүүн, Луугийн бөмбөг зэрэг франчайзууд олон улсад алдаршсан.Гэсэн хэдий ч энэ үе нь 1995 оны Кобегийн газар хөдлөлт, Токиод зарин хийн халдлага зэрэг гамшиг, ослоос үүдэлтэй байв.Эдгээр үйл явдлууд нь засгийн газрын хямралыг хэрхэн зохицуулах талаар шүүмжлэлд хүргэж, Японд төрийн бус байгууллагуудын өсөлтийг өдөөсөн юм.Олон улсын хэмжээнд Япон улс өөрийгөө цэргийн гүрэн гэдгээ дахин батлах алхамуудыг хийсэн.Тус улсын энх тайванч үзэлтэй үндсэн хууль мөргөлдөөнд оролцохыг хязгаарласан ч Япон Персийн булангийн дайн зэрэг хүчин чармайлтад санхүүгийн болон логистикийн хувьд хувь нэмрээ оруулж, дараа нь Иракийг сэргээн босгоход оролцсон.Эдгээр алхамууд нь заримдаа олон улсын шүүмжлэлд өртөж байсан ч дайны дараах Японы цэргийн оролцооны талаарх байр суурь өөрчлөгдсөнийг харуулж байна.Байгалийн гамшиг, ялангуяа 2011 онд болсон Тохокугийн газар хөдлөлт, цунами, түүнчлэн Фукушима Дайчигийн цөмийн гамшиг тус улсад ихээхэн нөлөөлсөн.[102] Энэхүү эмгэнэлт явдал нь цөмийн эрчим хүчийг үндэсний болон дэлхийн хэмжээнд дахин үнэлэх ажлыг эхлүүлж, гамшгийн бэлэн байдал, хариу арга хэмжээний сул талуудыг илрүүлсэн.Энэ хугацаанд Япон улс хүн ам зүйн сорилттой тэмцэж, Хятад зэрэг хүчирхэг гүрний эдийн засгийн өрсөлдөөн, одоогийн арван жилд түүний замналыг үргэлжлүүлэн тодорхойлж буй дотоод болон гадаад олон сорилттой тэмцэж байсан.
Play button
2019 May 1

Рейва үе

Tokyo, Japan
Эзэн хаан Нарухито 2019 оны 5-р сарын 1-нд эцэг эзэн хаан Акихито хаан ширээнээсээ буусны дараа хаан ширээнд суув.[103] 2021 онд Япон улс COVID-19 тахлын улмаас 2020 оноос хойш хойшлогдсон зуны олимпийг амжилттай зохион байгуулсан;[104] тус улс 27 алтан медальтайгаар гуравдугаар байрт шалгарлаа.[105] Дэлхий дахинд болж буй үйл явдлуудын дунд Япон улс 2022 онд ОХУ-ын Украйнд түрэмгийллийн эсрэг хатуу байр суурь баримталж, яаралтай хориг арга хэмжээ авч, [106] Оросын хөрөнгийг царцааж, Оросын таатай үндэстний худалдааны статусыг хүчингүй болгосныг Украины Ерөнхийлөгч Владимир Зеленский Япон улс байгуулснаар сайшаав. өөрөө дэлхийн тэргүүлэх гүрэн.[106]2022 онд Японд Ерөнхий сайд асан Шинзо Абэ 7-р сарын 8-нд амь насаа алдсаны улмаас дотоодын үймээн самуунтай тулгарсан нь ард түмнээ цочирдуулсан галт зэвсгийн хүчирхийллийн ховор үзэгдэл байв.[107] Нэмж дурдахад Хятад улс 2022 оны 8-р сард Тайванийн ойролцоо "нарийвчилсан пуужингийн цохилт" хийсний дараа Япон бүс нутгийн хурцадмал байдлыг мэдэрсэн. [108] Хятадын баллистик пуужин анх удаа Японы эдийн засгийн онцгой бүсэд (EEZ) газардсан нь Японы Батлан ​​хамгаалахын сайд Нобуогийн мэдэгдэлд хүргэв. Киши тэднийг "Японы үндэсний аюулгүй байдалд ноцтой заналхийлж байна" гэж зарлав.2022 оны 12-р сард Япон улс цэргийн бодлогодоо томоохон өөрчлөлт хийж, довтолгооны эсрэг чадавхыг сонгож, батлан ​​хамгаалах төсвөө 2027 он гэхэд ДНБ-ий 2% хүртэл өсгөснөө зарлав. [109] Хятад, Хойд Солонгос, Оростой холбоотой аюулгүй байдлын асуудал улам бүр нэмэгдсээр байгаа нь энэ Энэхүү өөрчлөлт нь Япон улсыг зөвхөн АНУ , БНХАУ-ын дараагаар дэлхийн батлан ​​хамгаалахын гурав дахь том хөрөнгө болгох төлөвтэй байна.[110]
A Quiz is available for this HistoryMap.

Appendices



APPENDIX 1

Ainu - History of the Indigenous people of Japan


Play button




APPENDIX 2

The Shinkansen Story


Play button




APPENDIX 3

How Japan Became a Great Power in Only 40 Years


Play button




APPENDIX 4

Geopolitics of Japan


Play button




APPENDIX 5

Why Japan's Geography Is Absolutely Terrible


Play button

Characters



Minamoto no Yoshitsune

Minamoto no Yoshitsune

Military Commander of the Minamoto Clan

Fujiwara no Kamatari

Fujiwara no Kamatari

Founder of the Fujiwara Clan

Itagaki Taisuke

Itagaki Taisuke

Freedom and People's Rights Movement

Emperor Meiji

Emperor Meiji

Emperor of Japan

Kitasato Shibasaburō

Kitasato Shibasaburō

Physician and Bacteriologist

Emperor Nintoku

Emperor Nintoku

Emperor of Japan

Emperor Hirohito

Emperor Hirohito

Emperor of Japan

Oda Nobunaga

Oda Nobunaga

Great Unifier of Japan

Prince Shōtoku

Prince Shōtoku

Semi-Legendary Regent of Asuka Period

Yamagata Aritomo

Yamagata Aritomo

Prime Minister of Japan

Ōkubo Toshimichi

Ōkubo Toshimichi

Founder of Modern Japan

Fukuzawa Yukichi

Fukuzawa Yukichi

Founded Keio University

Taira no Kiyomori

Taira no Kiyomori

Military Leader

Tokugawa Ieyasu

Tokugawa Ieyasu

First Shōgun of the Tokugawa Shogunate

Ōkuma Shigenobu

Ōkuma Shigenobu

Prime Minister of the Empire of Japan

Saigō Takamori

Saigō Takamori

Samurai during Meiji Restoration

Itō Hirobumi

Itō Hirobumi

First Prime Minister of Japan

Emperor Taishō

Emperor Taishō

Emperor of Japan

Himiko

Himiko

Shamaness-Queen of Yamatai-koku

Minamoto no Yoritomo

Minamoto no Yoritomo

First Shogun of the Kamakura Shogunate

Shigeru Yoshida

Shigeru Yoshida

Prime Minister of Japan

Footnotes



  1. Nakazawa, Yuichi (1 December 2017). "On the Pleistocene Population History in the Japanese Archipelago". Current Anthropology. 58 (S17): S539–S552. doi:10.1086/694447. hdl:2115/72078. ISSN 0011-3204. S2CID 149000410.
  2. "Jomon woman' helps solve Japan's genetic mystery". NHK World.
  3. Shinya Shōda (2007). "A Comment on the Yayoi Period Dating Controversy". Bulletin of the Society for East Asian Archaeology. 1.
  4. Ono, Akira (2014). "Modern hominids in the Japanese Islands and the early use of obsidian", pp. 157–159 in Sanz, Nuria (ed.). Human Origin Sites and the World Heritage Convention in Asia.
  5. Takashi, Tsutsumi (2012). "MIS3 edge-ground axes and the arrival of the first Homo sapiens in the Japanese archipelago". Quaternary International. 248: 70–78. Bibcode:2012QuInt.248...70T. doi:10.1016/j.quaint.2011.01.030.
  6. Hudson, Mark (2009). "Japanese Beginnings", p. 15 In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. Malden MA: Blackwell. ISBN 9781405193399.
  7. Nakagawa, Ryohei; Doi, Naomi; Nishioka, Yuichiro; Nunami, Shin; Yamauchi, Heizaburo; Fujita, Masaki; Yamazaki, Shinji; Yamamoto, Masaaki; Katagiri, Chiaki; Mukai, Hitoshi; Matsuzaki, Hiroyuki; Gakuhari, Takashi; Takigami, Mai; Yoneda, Minoru (2010). "Pleistocene human remains from Shiraho-Saonetabaru Cave on Ishigaki Island, Okinawa, Japan, and their radiocarbon dating". Anthropological Science. 118 (3): 173–183. doi:10.1537/ase.091214.
  8. Perri, Angela R. (2016). "Hunting dogs as environmental adaptations in Jōmon Japan" (PDF). Antiquity. 90 (353): 1166–1180. doi:10.15184/aqy.2016.115. S2CID 163956846.
  9. Mason, Penelope E., with Donald Dinwiddie, History of Japanese art, 2nd edn 2005, Pearson Prentice Hall, ISBN 0-13-117602-1, 9780131176027.
  10. Sakaguchi, Takashi. (2009). Storage adaptations among hunter–gatherers: A quantitative approach to the Jomon period. Journal of anthropological archaeology, 28(3), 290–303. SAN DIEGO: Elsevier Inc.
  11. Schirokauer, Conrad; Miranda Brown; David Lurie; Suzanne Gay (2012). A Brief History of Chinese and Japanese Civilizations. Cengage Learning. pp. 138–143. ISBN 978-0-495-91322-1.
  12. Kumar, Ann (2009) Globalizing the Prehistory of Japan: Language, Genes and Civilisation, Routledge. ISBN 978-0-710-31313-3 p. 1.
  13. Imamura, Keiji (1996) Prehistoric Japan: New Perspectives on Insular East Asia, University of Hawaii Press. ISBN 978-0-824-81852-4 pp. 165–178.
  14. Kaner, Simon (2011) 'The Archeology of Religion and Ritual in the Prehistoric Japanese Archipelago,' in Timothy Insoll (ed.),The Oxford Handbook of the Archaeology of Ritual and Religion, Oxford University Press, ISBN 978-0-199-23244-4 pp. 457–468, p. 462.
  15. Mizoguchi, Koji (2013) The Archaeology of Japan: From the Earliest Rice Farming Villages to the Rise of the State, Archived 5 December 2022 at the Wayback Machine Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-88490-7 pp. 81–82, referring to the two sub-styles of houses introduced from the Korean peninsular: Songguk’ni (松菊里) and Teppyong’ni (大坪里).
  16. Maher, Kohn C. (1996). "North Kyushu Creole: A Language Contact Model for the Origins of Japanese", in Multicultural Japan: Palaeolithic to Postmodern. New York: Cambridge University Press. p. 40.
  17. Farris, William Wayne (1995). Population, Disease, and Land in Early Japan, 645–900. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center. ISBN 978-0-674-69005-9, p. 25.
  18. Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8, pp. 14–15.
  19. Denoon, Donald et al. (2001). Multicultural Japan: Palaeolithic to Postmodern, p. 107.
  20. Kanta Takata. "An Analysis of the Background of Japanese-style Tombs Builtin the Southwestern Korean Peninsula in the Fifth and Sixth Centuries". Bulletin of the National Museum of Japanese History.
  21. Carter, William R. (1983). "Asuka period". In Reischauer, Edwin et al. (eds.). Kodansha Encyclopedia of Japan Volume 1. Tokyo: Kodansha. p. 107. ISBN 9780870116216.
  22. Perez, Louis G. (1998). The History of Japan. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30296-1., pp. 16, 18.
  23. Frederic, Louis (2002). Japan Encyclopedia. Cambridge, Massachusetts: Belknap. p. 59. ISBN 9780674017535.
  24. Totman, Conrad (2005). A History of Japan. Malden, MA: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-119-02235-0., pp. 54–55.
  25. Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8, pp. 18–19.
  26. Weston, Mark (2002). Giants of Japan: The Lives of Japan's Greatest Men and Women. New York: Kodansha. ISBN 978-0-9882259-4-7, p. 127.
  27. Rhee, Song Nai; Aikens, C. Melvin.; Chʻoe, Sŏng-nak.; No, Hyŏk-chin. (2007). "Korean Contributions to Agriculture, Technology, and State Formation in Japan: Archaeology and History of an Epochal Thousand Years, 400 B.C.–A.D. 600". Asian Perspectives. 46 (2): 404–459. doi:10.1353/asi.2007.0016. hdl:10125/17273. JSTOR 42928724. S2CID 56131755.
  28. Totman 2005, pp. 55–57.
  29. Sansom, George (1958). A History of Japan to 1334. Stanford, CA: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0523-3, p. 57.
  30. Dolan, Ronald E. and Worden, Robert L., ed. (1994) "Nara and Heian Periods, A.D. 710–1185" Japan: A Country Study. Library of Congress, Federal Research Division.
  31. Ellington, Lucien (2009). Japan. Santa Barbara: ABC-CLIO. p. 28. ISBN 978-1-59884-162-6.
  32. Shuichi Kato; Don Sanderson (15 April 2013). A History of Japanese Literature: From the Manyoshu to Modern Times. Routledge. pp. 12–13. ISBN 978-1-136-61368-5.
  33. Shuichi Kato, Don Sanderson (2013), p. 24.
  34. Henshall 2012, pp. 34–35.
  35. Weston 2002, pp. 135–136.
  36. Weston 2002, pp. 137–138.
  37. Henshall 2012, pp. 35–36.
  38. Perez 1998, pp. 28, 29.
  39. Sansom 1958, pp. 441–442
  40. Henshall 2012, pp. 39–40.
  41. Henshall 2012, pp. 40–41.
  42. Farris 2009, pp. 141–142, 149.
  43. Farris 2009, pp. 144–145.
  44. Perez 1998, pp. 32, 33.
  45. Henshall 2012, p. 41.
  46. Henshall 2012, pp. 43–44.
  47. Perez 1998, p. 37.
  48. Perez 1998, p. 46.
  49. Turnbull, Stephen and Hook, Richard (2005). Samurai Commanders. Oxford: Osprey. pp. 53–54.
  50. Perez 1998, pp. 39, 41.
  51. Henshall 2012, p. 45.
  52. Perez 1998, pp. 46–47.
  53. Farris 2009, p. 166.
  54. Farris 2009, p. 152.
  55. Perez 1998, pp. 43–45.
  56. Holcombe, Charles (2017). A History Of East Asia: From the Origins of Civilization to the Twenty-First Century. Cambridge University Press., p. 162.
  57. Perkins, Dorothy (1991). Encyclopedia of Japan : Japanese history and culture, pp. 19, 20.
  58. Weston 2002, pp. 141–143.
  59. Henshall 2012, pp. 47–48.
  60. Farris 2009, p. 192.
  61. Farris 2009, p. 193.
  62. Walker, Brett (2015). A Concise History of Japan. Cambridge University Press. ISBN 9781107004184., pp. 116–117.
  63. Hane, Mikiso (1991). Premodern Japan: A Historical Survey. Boulder, CO: Westview Press. ISBN 978-0-8133-4970-1, p. 133.
  64. Perez 1998, p. 72.
  65. Henshall 2012, pp. 54–55.
  66. Henshall 2012, p. 60.
  67. Chaiklin, Martha (2013). "Sakoku (1633–1854)". In Perez, Louis G. (ed.). Japan at War: An Encyclopedia. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. pp. 356–357. ISBN 9781598847413.
  68. Totman 2005, pp. 237, 252–253.
  69. Jansen, Marius (2000). The Making of Modern Japan. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard U. ISBN 0674009916, pp. 116–117.
  70. Henshall 2012, pp. 68–69.
  71. Henshall 2012, pp. 75–76, 217.
  72. Henshall 2012, p. 75.
  73. Henshall 2012, pp. 79, 89.
  74. Henshall 2012, p. 78.
  75. Beasley, WG (1962). "Japan". In Hinsley, FH (ed.). The New Cambridge Modern History Volume 11: Material Progress and World-Wide Problems 1870–1898. Cambridge: Cambridge University Press. p. 472.
  76. Henshall 2012, pp. 84–85.
  77. Totman 2005, pp. 359–360.
  78. Henshall 2012, p. 80.
  79. Perez 1998, pp. 118–119.
  80. Perez 1998, p. 120.
  81. Perez 1998, pp. 115, 121.
  82. Perez 1998, p. 122.
  83. Connaughton, R. M. (1988). The War of the Rising Sun and the Tumbling Bear—A Military History of the Russo-Japanese War 1904–5. London. ISBN 0-415-00906-5., p. 86.
  84. Henshall 2012, pp. 96–97.
  85. Henshall 2012, pp. 101–102.
  86. Perez 1998, pp. 102–103.
  87. Henshall 2012, pp. 108–109.
  88. Perez 1998, p. 138.
  89. Henshall 2012, p. 111.
  90. Henshall 2012, p. 110.
  91. Kenji, Hasegawa (2020). "The Massacre of Koreans in Yokohama in the Aftermath of the Great Kanto Earthquake of 1923". Monumenta Nipponica. 75 (1): 91–122. doi:10.1353/mni.2020.0002. ISSN 1880-1390. S2CID 241681897.
  92. Totman 2005, p. 465.
  93. Large, Stephen S. (2007). "Oligarchy, Democracy, and Fascism". A Companion to Japanese History. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing., p. 1.
  94. Henshall 2012, pp. 142–143.
  95. Perez 1998, pp. 156–157, 162.
  96. Perez 1998, p. 159.
  97. Henshall 2012, p. 163.
  98. Henshall 2012, p. 167.
  99. Meyer, Milton W. (2009). Japan: A Concise History. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 9780742557932, p. 250.
  100. Henshall 2012, p. 199.
  101. Henshall 2012, pp. 199–201.
  102. Henshall 2012, pp. 187–188.
  103. McCurry, Justin (1 April 2019). "Reiwa: Japan Prepares to Enter New Era of Fortunate Harmony". The Guardian.
  104. "Tokyo Olympics to start in July 2021". BBC. 30 March 2020.
  105. "Tokyo 2021: Olympic Medal Count". Olympics.
  106. Martin Fritz (28 April 2022). "Japan edges from pacifism to more robust defense stance". Deutsche Welle.
  107. "Japan's former PM Abe Shinzo shot, confirmed dead | NHK WORLD-JAPAN News". NHK WORLD.
  108. "China's missle landed in Japan's Exclusive Economic Zone". Asahi. 5 August 2022.
  109. Jesse Johnson, Gabriel Dominguez (16 December 2022). "Japan approves major defense overhaul in dramatic policy shift". The Japan Times.
  110. Jennifer Lind (23 December 2022). "Japan Steps Up". Foreign Affairs.

References



  • Connaughton, R. M. (1988). The War of the Rising Sun and the Tumbling Bear—A Military History of the Russo-Japanese War 1904–5. London. ISBN 0-415-00906-5.
  • Farris, William Wayne (1995). Population, Disease, and Land in Early Japan, 645–900. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Asia Center. ISBN 978-0-674-69005-9.
  • Farris, William Wayne (2009). Japan to 1600: A Social and Economic History. Honolulu, HI: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-3379-4.
  • Gao, Bai (2009). "The Postwar Japanese Economy". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 299–314. ISBN 978-1-4051-9339-9.
  • Garon, Sheldon. "Rethinking Modernization and Modernity in Japanese History: A Focus on State-Society Relations" Journal of Asian Studies 53#2 (1994), pp. 346–366. JSTOR 2059838.
  • Hane, Mikiso (1991). Premodern Japan: A Historical Survey. Boulder, CO: Westview Press. ISBN 978-0-8133-4970-1.
  • Hara, Katsuro. Introduction to the history of Japan (2010) online
  • Henshall, Kenneth (2012). A History of Japan: From Stone Age to Superpower. London: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-34662-8. online
  • Holcombe, Charles (2017). A History Of East Asia: From the Origins of Civilization to the Twenty-First Century. Cambridge University Press.
  • Imamura, Keiji (1996). Prehistoric Japan: New Perspectives on Insular East Asia. Honolulu: University of Hawaii Press.
  • Jansen, Marius (2000). The Making of Modern Japan. Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard U. ISBN 0674009916.
  • Keene, Donald (1999) [1993]. A History of Japanese Literature, Vol. 1: Seeds in the Heart – Japanese Literature from Earliest Times to the Late Sixteenth Century (paperback ed.). New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11441-7.
  • Kerr, George (1958). Okinawa: History of an Island People. Rutland, Vermont: Tuttle Company.
  • Kingston, Jeffrey. Japan in transformation, 1952-2000 (Pearson Education, 2001). 215pp; brief history textbook
  • Kitaoka, Shin’ichi. The Political History of Modern Japan: Foreign Relations and Domestic Politics (Routledge 2019)
  • Large, Stephen S. (2007). "Oligarchy, Democracy, and Fascism". A Companion to Japanese History. Malden, Massachusetts: Blackwell Publishing.
  • McClain, James L. (2002). Japan: A Modern History. New York: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0-393-04156-9.
  • Meyer, Milton W. (2009). Japan: A Concise History. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield. ISBN 9780742557932.
  • Morton, W Scott; Olenike, J Kenneth (2004). Japan: Its History and Culture. New York: McGraw-Hill. ISBN 9780071460620.
  • Neary, Ian (2009). "Class and Social Stratification". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 389–406. ISBN 978-1-4051-9339-9.
  • Perez, Louis G. (1998). The History of Japan. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30296-1.
  • Sansom, George (1958). A History of Japan to 1334. Stanford, CA: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0523-3.
  • Schirokauer, Conrad (2013). A Brief History of Chinese and Japanese Civilizations. Boston: Wadsworth Cengage Learning.
  • Sims, Richard (2001). Japanese Political History since the Meiji Restoration, 1868–2000. New York: Palgrave. ISBN 9780312239152.
  • Togo, Kazuhiko (2005). Japan's Foreign Policy 1945–2003: The Quest for a Proactive Policy. Boston: Brill. ISBN 9789004147966.
  • Tonomura, Hitomi (2009). "Women and Sexuality in Premodern Japan". In Tsutsui, William M. (ed.). A Companion to Japanese History. John Wiley & Sons. pp. 351–371. ISBN 978-1-4051-9339-9.
  • Totman, Conrad (2005). A History of Japan. Malden, MA: Blackwell Publishing. ISBN 978-1-119-02235-0.
  • Walker, Brett (2015). A Concise History of Japan. Cambridge University Press. ISBN 9781107004184.
  • Weston, Mark (2002). Giants of Japan: The Lives of Japan's Greatest Men and Women. New York: Kodansha. ISBN 978-0-9882259-4-7.