نبرد آتلانتیک، طولانی‌ترین عملیات نظامی مستمر در جنگ جهانی دوم، از سال 1939 تا شکست آلمان نازی در سال 1945 ادامه یافت و بخش عمده‌ای از تاریخ دریایی جنگ جهانی دوم را پوشش داد.هسته اصلی آن محاصره دریایی متفقین آلمان بود که یک روز پس از اعلام جنگ اعلام شد و متعاقباً ضد محاصره آلمان.این مبارزات از اواسط سال 1940 تا پایان سال 1943 به اوج خود رسید.نبرد اقیانوس اطلس یوبوت ها و سایر کشتی های جنگی کریگسمارین (نیروی دریایی) آلمان و هواپیماهای لوفت وافه (نیروی هوایی) را در برابر نیروی دریایی سلطنتی، نیروی دریایی سلطنتی کانادا، نیروی دریایی ایالات متحده و کشتیرانی تجاری متفقین قرار داد.کاروان‌هایی که عمدتاً از آمریکای شمالی می‌آمدند و عمدتاً به انگلستان و اتحاد جماهیر شوروی می‌رفتند، بیشتر توسط نیروی دریایی و نیروی هوایی بریتانیا و کانادا محافظت می‌شدند.این نیروها از 13 سپتامبر 1941 توسط کشتی‌ها و هواپیماهای ایالات متحده کمک می‌شدند. پس از ورود ایتالیا که متحد محور آلمان در 10 ژوئن 1940 وارد جنگ شد، زیردریایی‌های Regia Marina ایتالیا (نیروی دریایی سلطنتی) به آلمانی‌ها پیوستند.