جنگ ائتلاف چهارم

ائتلاف چهارم (1806-1807) از بریتانیای کبیر، پروس، روسیه، زاکسن و سوئد در عرض چند ماه پس از فروپاشی ائتلاف قبلی علیه فرانسه تشکیل شد.ناپلئون پس از پیروزی در نبرد آسترلیتز و متعاقب آن سقوط ائتلاف سوم ، مشتاقانه منتظر دستیابی به یک صلح عمومی در اروپا بود، به ویژه با دو مخالف اصلی باقی مانده خود، بریتانیا و روسیه.یکی از موارد مناقشه، سرنوشت هانوفر، رای دهندگان آلمانی در اتحاد شخصی با سلطنت بریتانیا بود که از سال 1803 توسط فرانسه اشغال شده بود. اختلاف بر سر این ایالت در نهایت تبدیل به یک معضل برای بریتانیا و پروس علیه فرانسه شد.این موضوع همچنین سوئد را به جنگ کشاند که نیروهایش به عنوان بخشی از تلاش برای آزادسازی هانوفر در طول جنگ ائتلاف قبلی در آنجا مستقر شده بودند.پس از بیرون راندن سربازان سوئدی توسط نیروهای فرانسوی در آوریل 1806، مسیر جنگ اجتناب ناپذیر به نظر می رسید. علت دیگر تشکیل کنفدراسیون راین توسط ناپلئون در ژوئیه 1806 از ایالت های مختلف آلمان بود که راینلند و سایر بخش های آلمان غربی را تشکیل می دادند.تشکیل کنفدراسیون آخرین میخ بر تابوت امپراتوری روم مقدس روم بود و متعاقباً آخرین امپراتور هابسبورگ آن، فرانسیس دوم، عنوان خود را به سادگی به فرانسیس اول، امپراتور اتریش تغییر داد.

نبرد شلیز بین یک لشکر پروس-ساکسون به فرماندهی بوگیسلاو فردریش امانوئل فون تائنتزین و بخشی از سپاه اول ژان باپتیست برنادوت به فرماندهی ژان باپتیست دروئه، کنت d'Erlon درگرفت.این اولین درگیری جنگ ائتلاف چهارم بود.هنگامی که امپراتور ناپلئون اول از Grande Armée فرانسه از طریق فرانکوالد (جنگل فرانکونی) به سمت شمال پیشروی کرد، به جناح چپ ارتش های متعلق به پادشاهی پروس و انتخاب کنندگان ساکسونی، که در یک جبهه طولانی مستقر بودند، ضربه زد.شلیز در 30 کیلومتری شمال هوف و 145 کیلومتری جنوب غربی درسدن در تقاطع مسیرهای 2 و 94 واقع شده است. در ابتدای نبرد، عناصر لشکر Drouet با پاسگاه های Tauentzien درگیر شدند.هنگامی که تاونتسین از قدرت نیروهای فرانسوی در حال پیشروی آگاه شد، عقب نشینی تاکتیکی لشکر خود را آغاز کرد.یواخیم مورات فرماندهی نیروها را بر عهده گرفت و تعقیب تهاجمی را آغاز کرد.نیروی پروس به اندازه یک گردان در غرب قطع شد و متحمل خسارات سنگین شد.پروس ها و ساکسون ها به سمت شمال عقب نشینی کردند و عصر همان روز به اوما رسیدند.

یک نیروی فرانسوی متشکل از 12800 نفر به فرماندهی مارشال ژان لان یک نیروی پروس-ساکسون متشکل از 8300 نفر به رهبری شاهزاده لوئی فردیناند را شکست داد.این نبرد دومین درگیری در مبارزات پروس جنگ ائتلاف چهارم بود.

نبردهای دوگانه ینا و اورستت در 14 اکتبر 1806 در فلات غرب رودخانه زال، بین نیروهای ناپلئون اول فرانسه و فردریک ویلیام سوم از پروس انجام شد.شکست قاطعی که از ارتش پروس متحمل شد، پادشاهی پروس را تحت سلطه امپراتوری فرانسه قرار داد تا اینکه ائتلاف ششم در سال 1813 تشکیل شد.

محاصره قاره‌ای یا سیستم قاره‌ای، سیاست خارجی ناپلئون بناپارت علیه بریتانیا در طول جنگ‌های ناپلئونی بود.در پاسخ به محاصره دریایی سواحل فرانسه که توسط دولت بریتانیا در 16 مه 1806 تصویب شد، ناپلئون فرمان برلین را در 21 نوامبر 1806 صادر کرد که تحریم گسترده ای را علیه تجارت بریتانیا به اجرا گذاشت.تحریم به طور متناوب اعمال شد و در 11 آوریل 1814 پس از اولین کناره گیری ناپلئون پایان یافت.محاصره خسارت اقتصادی کمی به بریتانیا وارد کرد، اگرچه صادرات بریتانیا به این قاره (به عنوان نسبتی از کل تجارت بریتانیا) بین سال‌های 1802 و 1806 از 55 درصد به 25 درصد کاهش یافت.

قبل از سال 1806، زاکسن بخشی از امپراتوری روم مقدس بود، موجودیتی هزار ساله که در طول قرن ها به شدت غیرمتمرکز شده بود.فرمانروایان انتخاب کننده زاکسن از خاندان وتین برای چندین قرن عنوان انتخاب کننده را داشتند.هنگامی که امپراتوری مقدس روم در اوت 1806 به دنبال شکست امپراتور فرانسیس دوم توسط ناپلئون در نبرد آسترلیتز منحل شد، رای دهندگان با حمایت اولین امپراتوری فرانسه، که در آن زمان قدرت غالب در آن زمان بود، به وضعیت یک پادشاهی مستقل ارتقا یافتند. اروپای مرکزی.آخرین انتخاب کننده زاکسن پادشاه فردریک آگوستوس اول شد.

نبرد Czarnowo در شب 23-24 دسامبر 1806 شاهد بود که سربازان اولین امپراتوری فرانسه زیر نظر امپراتور ناپلئون اول یک حمله تهاجمی شبانه از رودخانه Wkra را علیه ژنرال الکساندر ایوانوویچ Ostermann-Tolstoy در دفاع از نیروهای امپراتوری روسیه آغاز کردند.مهاجمان، بخشی از سپاه سوم مارشال لوئیس نیکلاس داووت، موفق شدند از Wkra در دهانه آن عبور کنند و به سمت شرق به روستای Czarnowo فشار بیاورند.پس از یک مبارزه تمام شبانه، فرمانده روسی نیروهای خود را به سمت شرق بیرون کشید.

نبرد گولیمین بین حدود 17000 سرباز روسی با 28 اسلحه تحت فرماندهی شاهزاده گولیتسین و 38000 سرباز فرانسوی به رهبری مارشال مورات انجام شد.نیروهای روسی با موفقیت از نیروهای برتر فرانسوی جدا شدند.این نبرد در همان روز نبرد پولتوسک رخ داد.اقدام موفقیت آمیز ژنرال گولیتسین در تأخیر، همراه با شکست سپاه سولت در عبور از جناح راست روسیه، شانس ناپلئون را برای عقب نشینی از خط عقب نشینی روسیه و به دام انداختن آنها در برابر رودخانه نارو از بین برد.

پس از شکست دادن ارتش پروس در پاییز 1806، امپراتور ناپلئون برای مقابله با ارتش روسیه که آماده حمایت از پروس ها تا شکست ناگهانی آنها بود، وارد لهستان تقسیم شده شد.با عبور از رودخانه ویستولا، سپاه پیشروی فرانسه در 28 نوامبر 1806 ورشو را تصرف کرد.نبرد Pułtusk در 26 دسامبر 1806 در طول جنگ ائتلاف چهارم در نزدیکی Pułtusk، لهستان رخ داد.با وجود برتری عددی و توپخانه قوی، روس ها از حملات فرانسوی ها متحمل شدند، قبل از اینکه روز بعد بازنشسته شوند و خسارات بیشتری نسبت به فرانسوی ها متحمل شوند و ارتش خود را برای بقیه سال به هم ریخت.

در نبرد موهرونگن، اکثر سپاه اول امپراتوری فرانسه به رهبری مارشال ژان باپتیست برنادوت با گارد پیشروی امپراتوری روسیه به رهبری سرلشکر یوگنی ایوانوویچ مارکوف جنگیدند.فرانسوی ها نیروی اصلی روسیه را عقب راندند، اما حمله سواره نظام به قطار تدارکاتی فرانسه باعث شد که برنادوت حملات خود را متوقف کند.پس از راندن سواره نظام، برنادوت عقب نشینی کرد و شهر توسط ارتش ژنرال لوین آگوست، کنت فون بنیگسن، اشغال شد.پس از نابودی ارتش پادشاهی پروس در یک کارزار گردباد در اکتبر و نوامبر 1806، ارتش بزرگ ناپلئون ورشو را تصرف کرد.پس از دو جنگ سخت علیه ارتش روسیه، امپراتور فرانسه تصمیم گرفت نیروهای خود را در مناطق زمستانی مستقر کند.با این حال، در هوای زمستانی، فرمانده روسی به سمت شمال به سمت شرق پروس حرکت کرد و سپس به سمت غرب در جناح چپ ناپلئون ضربه زد.هنگامی که یکی از ستون های بنیگسن به سمت غرب پیش می رفت، با نیروهای تحت امر برنادوت مواجه شد.پیشروی روسیه تقریباً به پایان رسیده بود زیرا ناپلئون برای یک ضد ضربه قدرتمند نیرو جمع کرد.

او نبرد هوف (6 فوریه 1807) یک عمل گارد عقب بود که بین نیروهای محافظ روسی تحت فرماندهی بارکلی دو تولی و پیشروی فرانسوی ها در طول عقب نشینی روس ها قبل از نبرد ایلائو انجام شد.هر دو طرف در هوف متحمل ضررهای قابل توجهی شدند.روس ها بیش از 2000 مرد، دو استاندارد و حداقل پنج اسلحه را از دست دادند (سولت ادعا کرد که 8000 مرد را از دست داده اند).سولت اعتراف کرد که 2000 تلفات در میان مردان خود داشته است و سواره نظام مورات نیز باید در نبرد سواره نظام متحمل ضرر شده باشند.

نبرد ایلائو نبردی خونین و از نظر استراتژیک بی‌نتیجه بین ارتش بزرگ ناپلئون و ارتش امپراتوری روسیه به فرماندهی لوین آگوست فون بنیگسن بود.در اواخر نبرد، روس ها به موقع از یک لشکر پروسی فون لستوک، کمک های کمکی دریافت کردند.

نبرد او از نظر تاکتیکی ناممکن شناخته شده است، زیرا هیچ یک از طرفین به هیچ نقطه قابل توجهی دست نیافته اند، به ویژه به عنوان نبردی مورد بحث قرار می گیرد که تغییر کمی در توازن قدرت بین روس ها و فرانسوی ها به همراه داشت.بر اساس بسیاری از گزارشات، این یک اقدام موفق دفاع عقب روسیه و پروس بود.ناپلئون هرگز متوجه نشد که در هایلسبرگ با کل ارتش روبرو شده است.مورات و سولت پیش از موعد و در قوی ترین نقطه خط روسی و پروس حمله کردند.روس‌ها استحکامات گسترده‌ای را در ساحل راست رودخانه آل ساخته بودند، اما تنها چند بار دیگر در ساحل چپ وجود داشت، اما فرانسوی‌ها برای نبرد بر فراز رودخانه پیشروی کردند، مزایای خود را هدر دادند و تلفاتی وارد کردند.

نبرد فریدلند درگیری اصلی جنگ های ناپلئونی بین ارتش های امپراتوری فرانسه به فرماندهی ناپلئون اول و ارتش های امپراتوری روسیه به رهبری کنت فون بنیگسن بود.ناپلئون و فرانسوی‌ها به پیروزی قاطعی دست یافتند که بخش اعظم ارتش روسیه را شکست داد، ارتشی که در پایان نبرد به طرز آشفته‌ای بر روی رودخانه آل عقب‌نشینی کرد.

جنگ قایق‌های توپچی، درگیری دریایی بین دانمارک-نروژ و بریتانیا در طول جنگ‌های ناپلئونی بود.نام این جنگ از تاکتیک دانمارکی استفاده از قایق های کوچک توپدار علیه نیروی دریایی سلطنتی برتر گرفته شده است.در اسکاندیناوی به عنوان مرحله بعدی جنگ های انگلیسی دیده می شود که شروع آن به عنوان اولین نبرد کپنهاگ در سال 1801 به حساب می آید.

معاهدات تیلسیت دو قراردادی بود که ناپلئون اول فرانسه در شهر تیلسیت در ژوئیه 1807 پس از پیروزی او در فریدلند امضا کرد.اولین مورد در 7 ژوئیه، بین امپراتور الکساندر اول روسیه و ناپلئون اول فرانسه، زمانی که آنها روی یک قایق در وسط رودخانه نمان ملاقات کردند، امضا شد.دومی در 9 ژوئیه با پروس امضا شد.این معاهدات به هزینه پادشاه پروس بسته شد، که قبلاً در 25 ژوئن پس از تسخیر ارتش بزرگ برلین و تعقیب او تا شرقی ترین مرز قلمرو خود، با آتش بس موافقت کرده بود.او در تیلسیت حدود نیمی از قلمروهای قبل از جنگ خود را واگذار کرد.یافته های کلیدی:ناپلئون کنترل خود را بر اروپای مرکزی تثبیت کردناپلئون جمهوری های خواهر فرانسوی را ایجاد کرده بود که در تیلسیت رسمیت یافتند و به رسمیت شناخته شدند: پادشاهی وستفالیا، دوک نشین ورشو به عنوان یک کشور اقماری فرانسوی و شهر آزاد دانزیگ.تیلسیت همچنین نیروهای فرانسوی را برای جنگ شبه جزیره آزاد کرد.روسیه متحد فرانسه می شودپروس تقریباً 50 درصد از قلمرو خود را از دست می دهدناپلئون قادر است سیستم قاره ای را در اروپا (به استثنای پرتغال ) اجرا کند.