سیریل و متدیوس

متدیوس مایکل به دنیا آمد و پس از راهب شدن در المپوس میسیا (اولوداغ کنونی)، در شمال غربی ترکیه، متودیوس نام گرفت.پدر آنها لئو، یک droungarios از تم بیزانسی تسالونیکی، و مادر آنها ماریا بود.

این دو برادر زمانی که سیریل چهارده ساله بود پدر خود را از دست دادند و وزیر قدرتمند تئوکتیستوس که logothetes tou dromou یکی از وزیران ارشد امپراتوری بود، محافظ آنها شد.او همچنین به همراه نایب السلطنه بارداس مسئول شروع یک برنامه آموزشی گسترده در داخل امپراتوری بود که با تأسیس دانشگاه مگناورا، جایی که سیریل قرار بود در آن تدریس کند، به اوج خود رسید.

سیریل به عنوان کشیشی منصوب شد و به عنوان یک مقام رسمی در کلیسای ایاصوفیه خدمت کرد و در آنجا ارتباط نزدیکی با اسقف قسطنطنیه، اسقف فوتیوس برقرار کرد.محقق برجسته به سرعت کتابدار اسقف شد.سیریل در دانشگاه Magnaura در قسطنطنیه معلم فلسفه شد و در آنجا لقب "کنستانتین فیلسوف" را به دست آورد.

امپراتور بیزانس، میکائیل سوم و پاتریارک قسطنطنیه فوتیوس (استاد سیریل در دانشگاه و چراغ راهنمای او در سال‌های قبل)، سیریل را به سفری مبلغان به نزد خزرها فرستادند که از خزرها درخواست کرده بودند که دانشمندی نزد آنها فرستاده شود تا بتواند با هر دو گفتگو کند. یهودیان و ساراسین هااین سفر، متأسفانه، در صورتی که قصد داشت خزرها را به مسیحیت درآورد، با شکست مواجه شد، زیرا بیزانسی ها فقط توانستند حدود 200 نفر از آنها را غسل تعمید دهند.دولت خزریه در نهایت به جای آن یهودیت را پذیرفت.با این حال، سیریل سوغاتی‌هایی را به ارمغان آورد که گفته می‌شود یادگار اسقف تبعیدی قرن اول رم، سنت کلمنت است.

شاهزاده راستیسلاو موراویای بزرگ از امپراتور میکائیل سوم و پدرسالار فوتیوس درخواست کرد که مبلغان مذهبی را برای بشارت دادن به رعایای اسلاوی خود بفرستند.انگیزه های او از این کار احتمالاً بیشتر سیاسی بود تا مذهبی.امپراتور به سرعت تصمیم گرفت سیریل را به همراه برادرش متدیوس بفرستد.این درخواست فرصت مناسبی برای گسترش نفوذ بیزانس فراهم کرد.به نظر می رسد اولین کار آنها آموزش دستیاران بوده است.

سیریل، برای تسهیل موعظه خود برای اسلاوها، با کمک متدیوس، خط گلاگولیتی را اختراع کرد که از حروفی از خط شکسته عبری و یونانی استفاده می کرد تا صداهای منحصر به فرد زبان اسلاوی را به دقت ضبط کند.برادران این خط را حتی قبل از اینکه خانه را ترک کنند (زبان اسلاوی که قبلاً شکل نوشتاری نداشت) ایجاد کرده بودند و از آن برای ترجمه دعای عبادت جان کریستوستوموس (اسقف قسطنطنیه از 398 تا 404 پس از میلاد)، مزامیر عهد عتیق استفاده کردند. و اناجیل عهد جدید.آنها برای تبلیغ آن به موراویای بزرگ سفر کردند.آنها در این تلاش موفقیت چشمگیری داشتند.با این حال، آنها با کلیساهای آلمانی که با تلاش های آنها برای ایجاد یک مراسم مذهبی خاص اسلاو مخالفت کردند، درگیر شدند.

اگرچه او موفق شد بسیاری از کلیساهای جدید را راه اندازی کند، اما متأسفانه برای سیریل، اسقف های فرانک در موراویا که برای نیمه غربی رقیب کلیسای مسیحی پیش می رفتند، در هر مرحله با کار تبلیغی او مخالفت می کردند.روحانیون محافظه کار کلیسا نیز مخالف برگزاری مراسم (یا حتی انتشار ادبیات مذهبی) به هر زبانی خارج از سه گانه سنتی لاتین، یونانی و عبری بودند.

در سال 867، پاپ نیکلاس اول (858-867) برادران را به رم دعوت کرد.مأموریت بشارتی آنها در موراویا در این زمان به کانون اختلاف با اسقف اعظم آدالوین سالزبورگ و اسقف ارمانریش از پاسائو تبدیل شده بود، که مدعی کنترل کلیسایی بر همان قلمرو بودند و مایل بودند که در آن به طور انحصاری از آیین لاتین استفاده شود.سفر با گروهی از شاگردان، و عبور از پانونیا (شاهزاده بالاتون)، جایی که شاهزاده کوسل از آنها استقبال خوبی کرد.آنها یک سال بعد به رم رسیدند و در آنجا به گرمی از آنها پذیرایی کردند.این تا حدودی به خاطر آوردن یادگارهای سنت کلمنت بود.رقابت با قسطنطنیه بر سر صلاحیت قلمرو اسلاوها، روم را به ارزش برادران و نفوذ آنها واداشت.

پاپ جدید آدریان دوم به متدیوس عنوان اسقف اعظم سیرمیوم (در حال حاضر Sremska Mitrovica در صربستان) را اعطا کرد و او را در سال 869 به پانونیا با صلاحیت تمام موراویا و پانونیا و مجوز استفاده از مراسم مذهبی اسلاو بازگرداند.متدیوس اکنون به تنهایی کار را در میان اسلاوها ادامه داد.

حاکمان فرانک شرقی و اسقف های آنها تصمیم گرفتند متودیوس را برکنار کنند.ادعاهای اسقف نشین متدیوس چنان آسیبی به حقوق سالزبورگ تلقی می شد که او دستگیر شد و مجبور شد به اسقف های شرق فرانک پاسخ دهد: آدالوین سالزبورگ، ارمانریش از پاسائو و آنو از فریزینگ.پس از بحث و گفت و گوی شدید، آنها رسوب متجاوز را اعلام کردند و دستور دادند که او را به آلمان بفرستند و در آنجا به مدت دو سال و نیم در صومعه ای زندانی بود.

روم قاطعانه برای متدیوس اعلامیه کرد و اسقفی به نام پولس آنکونا را فرستاد تا او را بازگرداند و دشمنانش را مجازات کند، پس از آن هر دو طرف دستور دادند که با نماینده در رم حاضر شوند.پاپ جدید جان هشتم آزادی متدیوس را تضمین کرد، اما به او دستور داد که از مراسم مذهبی اسلاو استفاده نکند.متدیوس به اتهام بدعت گذاری و استفاده از زبان اسلاو به روم احضار شد.این بار پاپ جان با استدلال هایی که متدیوس در دفاع از خود مطرح کرد متقاعد شد و او را پاک از همه اتهامات و با اجازه استفاده از زبان اسلاو به عقب فرستاد.اسقف کارولینگی که جانشین او شد، ویچینگ، مراسم مذهبی اسلاو را سرکوب کرد و پیروان متدیوس را مجبور به تبعید کرد.بسیاری به کنیاز بوریس از بلغارستان پناه بردند، که تحت رهبری وی کلیسای اسلاوی زبان را سازماندهی کردند.در همین حال، جانشینان پاپ جان یک سیاست فقط لاتین را اتخاذ کردند که برای قرن ها ادامه داشت.

پاپ استفان پنجم شاگردان دو برادر را در سال 885 از موراویای بزرگ تبعید کرد. آنها به اولین امپراتوری بلغارستان گریختند، جایی که مورد استقبال قرار گرفتند و مأمور ایجاد مدارس الهیات شدند.در آنجا آنها و محقق سنت کلمنت اهریدی خط سیریلیک را بر اساس گلاگولیتی طراحی کردند.سیریلیک به تدریج جایگزین گلاگولیتی به عنوان الفبای زبان اسلاو کلیسای قدیمی شد که به زبان رسمی امپراتوری بلغارستان تبدیل شد و بعداً به سرزمین های اسلاو شرقی کیوان روس گسترش یافت.سیریلیک سرانجام در سراسر جهان اسلاو گسترش یافت تا به الفبای استاندارد در کشورهای اسلاو ارتدوکس شرقی تبدیل شود.از این رو، تلاش های سیریل و متدیوس نیز راه را برای گسترش مسیحیت در سراسر اروپای شرقی هموار کرد.