امپراتوری روسیه در ابتدا با اتریش همسو بود و از جاه طلبی پروس در کشورهای مشترک المنافع لهستان-لیتوانی می ترسید، اما پس از جانشینی تزار پیتر سوم در سال 1762 طرف خود را تغییر دادند. روس ها و اتریش ها مصمم بودند که قدرت پروس را کاهش دهند. آستان آنها، و اتریش مشتاق بازپس گیری سیلسیا بود، در جنگ جانشینی اتریش به پروس باخت.همراه با فرانسه، روسیه و اتریش در سال 1756 در مورد دفاع متقابل و حمله اتریش و روسیه به پروس، با کمک فرانسه ، توافق کردند.روس ها چندین بار در جنگ پروس ها را شکست دادند، اما روس ها فاقد توانایی لجستیکی لازم برای پیگیری پیروزی های خود با دستاوردهای پایدار بودند و از این نظر، نجات خاندان هوهنزولرن بیشتر به دلیل ضعف روسیه در زمینه لجستیک بود. به جای قدرت پروس در میدان نبرد.سیستم تدارکاتی که به روس‌ها اجازه داد در طول جنگ با عثمانی‌ها در سال‌های 1787-1787 به سمت بالکان پیشروی کنند، مارشال الکساندر سووروف به طور مؤثر در ایتالیا و سوئیس در 1798-1799 لشکرکشی کرد و روس‌ها در سراسر آلمان و فرانسه در سال 1813 بجنگند. -14 برای گرفتن پاریس مستقیماً در پاسخ به مشکلات لجستیکی که روسها در جنگ هفت ساله تجربه کردند ایجاد شد.مالیات مورد نیاز برای جنگ برای مردم روسیه مشقت قابل توجهی ایجاد کرد و به مالیات نمک و الکل اضافه شد که توسط امپراطور الیزابت در سال 1759 برای تکمیل اضافه شدن وی به کاخ زمستانی آغاز شد.روسیه نیز مانند سوئد یک صلح جداگانه با پروس منعقد کرد.