پس از پیروزی آلفونسوی یازدهم کاستیل در لشکرکشی تبا در سال 1330، محمد چهارم، سلطان غرناطه برای کمک به ابوالحسن علی فرستاد تا بقای خود را حفظ کند.حسن یک ناوگان دریایی و 5000 سرباز فرستاد که در اوایل سال 1333 در Algeciras فرود آمدند. اینها در صدد کمک به پادشاه گرانادا برای تصرف پاسگاه کاستیلیان جبل الطارق بودند که او پس از کمتر از دو ماه انجام داد.آنها سپس یک کمپین محدود را برای اتحاد مجدد این مناطق به قلمرو گرانادا انجام دادند.ابوحسن در مغرب بازگشت، بزرگترین ارتش خود را برای حمله به کاستیل به قصد خنثی کردن پیشروی‌های مسیحیان قرن گذشته جمع آوری کرد.این تهاجم آخرین تلاش مارینیدها برای ایجاد یک پایگاه قدرت در شبه جزیره ایبری بود.مارینیدها ارتش عظیمی را بسیج کرده بودند و پس از عبور از تنگه جبل الطارق و شکست ناوگان مسیحی در جبل الطارق، به سمت رودخانه سالادو در نزدیکی طریفه حرکت کردند و در آنجا با مسیحیان روبرو شدند.مارینیدها شکست قاطعی را متحمل شده بودند و به آفریقا بازگشتند.هرگز ارتش مسلمان نتوانست به شبه جزیره ایبری حمله کند.کنترل تنگه جبل الطارق اکنون در دست مسیحیان، به ویژه کاستیلی ها و ژنوئی ها بود.