پس از پیروزی در نبرد اجنادین، ارتش مسلمانان به سمت شمال حرکت کردند و دمشق را محاصره کردند.خالد برای منزوی کردن شهر از بقیه منطقه، گروه هایی را در جنوب در جاده فلسطین و در شمال در مسیر دمشق-امسا، و چندین گروه کوچکتر دیگر را در مسیرهای به سمت دمشق قرار داد.نیروهای کمکی هراکلیوس در نبرد سنیتا العقاب، در 30 کیلومتری (20 مایلی) دمشق، رهگیری و شکسته شدند.نیروهای خالد در برابر سه جنگ رومی که سعی در شکستن محاصره داشتند، مقاومت کردند.این شهر پس از آن تصرف شد که یک اسقف انحصارطلب به خالد بن الولید، فرمانده کل مسلمانان، اطلاع داد که می توان با حمله به موقعیتی که فقط در شب به آرامی از آن دفاع می شد، دیوارهای شهر را شکست.در حالی که خالد با حمله از دروازه شرقی وارد شهر شد، توماس، فرمانده پادگان بیزانس، با ابوعبیده، دومین فرمانده خالد، تسلیم مسالمت آمیز دروازه جابیه شد.پس از تسلیم شهر، فرماندهان در مورد مفاد قرارداد صلح اختلاف نظر داشتند.دمشق اولین شهر بزرگ امپراتوری روم شرقی بود که در فتح سوریه توسط مسلمانان سقوط کرد.