الجزایر مغلوب فرانسه شد

در طول جنگ‌های ناپلئون ، پادشاهی الجزایر از تجارت در دریای مدیترانه و واردات انبوه مواد غذایی توسط فرانسه که عمدتاً به صورت اعتباری خریداری می‌شد، سود زیادی برده بود.دی الجزیره تلاش کرد تا با افزایش مالیات، درآمدهای رو به کاهش پیوسته خود را که با مقاومت دهقانان محلی روبرو شد، بهبود بخشد، بی ثباتی در کشور را افزایش داد و منجر به افزایش دزدی دریایی علیه کشتی های تجاری از اروپا و ایالات متحده آمریکا جوان شد.در سال 1827، حسین دی، دی الجزایر، از فرانسوی ها خواست که بدهی 28 ساله ای را که در سال 1799 قرارداد بسته بود، با خرید آذوقه برای تغذیه سربازان کمپین ناپلئونی در مصر بپردازند .کنسول فرانسه پیر دیوال از دادن پاسخ های رضایت بخش به دی امتناع ورزید و حسین دی با طغیان خشم با مگس کش خود کنسول را لمس کرد.چارلز ایکس از این بهانه استفاده کرد تا محاصره بندر الجزیره را آغاز کند.تهاجم به الجزیره در 5 ژوئیه 1830 با بمباران دریایی توسط ناوگان تحت فرماندهی دریاسالار دوپره و فرود توسط نیروهای تحت امر لویی آگوست ویکتور دو گیسن، کنت دو بورمون آغاز شد.فرانسوی ها به سرعت سپاهیان حسین دی، حاکم دیلیکال را شکست دادند، اما مقاومت بومی گسترده بود.این تهاجم پایان سلطنت چند قرنی الجزایر و آغاز الجزایر فرانسه بود.در سال 1848، سرزمین های فتح شده در اطراف الجزایر به سه بخش سازماندهی شد که قلمروهای الجزایر مدرن را مشخص می کرد.